دیوان‌ حافظ ‌

زنانگی مرز باریك و ناپیدایی است كه تا زن نباشی و خودت را درون آن محصور نبینی حسش نمی‌كنی. آن‌قدر ناپیداست كه گاهی ناخواسته از آن رد می‌شوی،‌ بی‌اعتنا به بهایی كه باید بابتش بپردازی، هرآنچه داری،‌ شاید همۀ زندگی‌ات را.

در كتاب تناردیه را من كشتم اثر عترت اسماعیلی، كه به تازگی روانه بازار شده، زن‌ها هركدام در مقطعی از زندگی‌شان خواسته‌اند یا مجبور شده‌اند از دایرۀ امن خود بیرون بیایند، تا از مرزی كه آن‌ها را از دنیای اطرافشان جدا كرده است رد شوند. روایت همۀ این گذرها در همۀ داستان‌ها در دنیای واقعی رخ نمی‌دهد،‌ و هستند زن‌هایی كه فقط در رؤیاهایشان همان می‌شوند كه می‌خواهند.

فضای متفاوت هركدام از قصه‌ها نشان می‌دهد نویسنده قصد دارد ما را با دنیایی چند بعدی آشنا كند، كه در هر بعد از آن زن‌ها بابت از مرز گذشتنشان بهای خاص خود را می‌پردازند.

آیا تا به حال پیش آمده که با فردی ناشناس ارتباط صمیمانه‌ای برقرار کنید؟ فردی که هرگز ندیده‌ایدش، اما انگار از دیرباز می‌شناسیدش.

رمان «مردی در دوردست» نوشته کاترین پانکول، داستان دختر جوانی به نام کی است که اتفاقات عجیبی برایش رخ می‌دهد.

کی، کتاب‌فروشی جوان، باهوش و البته زیبا است که در شهرک کوچک فرانسوی فکمپ زندگی می‌کند. او که عاشق کتاب و ادبیات است، روزی نامه‌ای عجیب از سوی مردی ناشناس به نام جاناتان دریافت می‌کند؛ مردی آمریکایی که درخواست پیدا کردن چند کتاب کمیاب را دارد.

ارتباط این دو نفر ابتدا از طریق نامه‌هایی درباره کتاب آغاز می‌شود، اما به تدریج رنگ و بویی عاشقانه به خود می‌گیرد و...

آیا می‌توان به کسی که هرگز او را ندیدیم علاقه‌مند شد؟ رازهای پشت پرده این داستان عجیب چیست و پایان آن به کجا خواهد انجامید؟ پاسخ این سؤالات و بسیاری سؤالات دیگر را در کتاب «مردی در دوردست» بیابید؛ کتابی رازآلود با پایانی کاملاً غیرمنتظره!