دیوان حکیم قاآنی شیرازی

معرفی کتاب گذشت زمانه درباره ی گذشت زمانه از قول نویسنده آمده است: «محتوی این نوشته ها شرح زندگی من نیست؛ در روزگار من حوادث مهمی رخ داده است:‏ انقلاب مشروطه، دوران کوتاه آزادی، انقلاب کبیر، نخستین جنگ جهانی، کودتای سوم اسفند، اقراض قاجاریه، استقرار رضا شاه، برقراری رژیم فاشیستی در آلمان، تمدید امتیاز شرکت نفت، جنگ جهانی دوم، ورود قوای شوروی و متفقین به ایران و تسلط نیروهای بیگانه در امور داخلی ایران، تشکیل حزب توده، نفوذ روزافزون ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه، دوران حکومت مصدق و ملی شدن نفت، استبداد روزافزون محمد رضا شاه، جنگ سرد و تضاد شوروی و آمریکا و تاثیر آن در تمام جهان، انقلاب ایران، تشکیل دولت جمهوری اسلامی و جنگ ایران و عراق‏. ‏ پس قصدم شرح زنگی خودم نیست، بیشتر شرح تاثیر حوادثی است که زندگی مرا زیر و رو کرده، از راه به در برده، به گوشه ای انداخته و رها کرده است‏. ‏ در اثر فراموشی، تسلسل خاطراتی وجود نخواهد داشت، آنچه در فکر و روح من مهر شده و مانده است به صورت یادداشت هایی ثبت می کنم به قصد اینکه گردش روزگار را بنمایانم‏. ‏»  

معرفی کتاب دهقانان کتاب «دهقانان» اثر اونوره دو بالزاک، رمانی حماسی و بلند است که به‌عنوان یکی از شاهکارهای ادبیات فرانسه شناخته می‌شود و تصویری دقیق و جامع از جامعه دهقانی فرانسه در قرن نوزدهم ارائه می‌دهد.داستان «دهقانان» در روستایی خیالی به نام «شومان» اتفاق می‌افتد. در این روستا، دو گروه ثروتمند و قدرتمند وجود دارند: اشراف و بورژوازی. این دو گروه، با ظلم و ستم به دهقانان، زندگی را برای آن‌ها دشوار و طاقت‌فرسا می‌کنند. در مرکز داستان، دو شخصیت اصلی قرار دارند که متعلق به دو گروه متفاوت و متضاد اجتماعی هستند. در طول داستان، شاهد تقابل این دو شخصیت و همچنین تقابل کلی دهقانان با اشراف و بورژوازی هستیم. بالزاک با ظرافتی خاص، رنج‌ها و سختی‌های زندگی دهقانان را به تصویر می‌کشد و از ظلم و ستمی که به آنها می‌شود، انتقاد می‌کند. علاوه بر پرداختن به مسائل اجتماعی، «دهقانان» به موضوعات دیگری مانند عشق، خیانت و مرگ نیز می‌پردازد. بالزاک با مهارت تمام، شخصیت‌های داستان را به تصویر می‌کشد و خواننده را با آنها همراه می‌کند. «دهقانان» رمانی بلند و مفصل است که خواننده را به سفری در اعماق جامعه فرانسه در قرن نوزدهم می‌برد. این اثر، به دلیل پرداختن به مسائل مهم اجتماعی و همچنین شخصیت‌های جذاب و داستان پرماجرا، تا به امروز از محبوبیت گسترده‌ای برخوردار است.این رمان به عنوان یکی از رئالیستی‌ترین آثار ادبیات فرانسه شناخته می‌شود. «دهقانان» به دلیل پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی، در زمان انتشار خود با انتقاداتی از سوی برخی افراد مواجه شد.

معرفی کتاب منم ملاله کتاب من ملاله هستم، اثری نوشته ی ملاله یوسف زی و کریستینا لَم است که نخستین بار در سال 2013 وارد بازار نشر شد. زمانی که طالبان، کنترل دره ی سوات در پاکستان را در اختیار گرفت، تنها یک دختر جرأت مقابله با آن ها را داشت. ملاله یوسف زی، سکوت را نپذیرفت و برای حق تحصیل خود جنگید. او در روز سه شنبه 9 اکتبر 2012 و در پانزده سالگی، تا آستانه ی مرگ پیش رفت. ملاله در حالی که داشت با اتوبوس از مدرسه به خانه بازمی گشت، هدف گلوله ی نیروهای طالبان قرار گرفت؛ گلوله ای که به سرش اصابت کرد و باعث شد همه تصور کنند کار او تمام است. اما بهبودی معجزه آسای ملاله، او را به سفری خارق العاده از دره ای دورافتاده در پاکستان به مجمع سازمان ملل متحد در نیویورک برد. ملاله اکنون، نمادی جهانی برای اعتراضات مسالمت آمیز و جوان ترین برنده ی جایزه ی صلح نوبل است. کتاب من ملاله هستم، ماجرای شگفت انگیز، الهام بخش و دلگرم کننده ی این دختر شجاع را با نثری جذاب روایت می کند. .

"مترو" کتابی است که توسط رمان نویس ژاپنی "هاروکی موراکامی" در مورد حمله ی تروریستی با گاز سارین که در سال 1995 در "مترو" توکیو انجام شده است ،نوشته شده است. این کتاب از یک سری مصاحبه با افرادی که تحت تأثیر این حملات قرار گرفته اند ، تشکیل شده و همچنین شامل مصاحبه با اعضای" آوم "، فرقه ی مذهبی مسئول حملات است. "هاروکی موراکامی" امیدوار بود که از طریق این مصاحبه ها ، بتواند بخشی از تاثیرات این حملات را، که رسانه های مهم ژاپن نادیده گرفته اند ، بیان کند و بر تاثیر گذاری این واقعه بر شهروندان معمولی تاکید کند. این مصاحبه ها تقریبا یک سال به طول انجامیده و از ژانویه 1996 شروع شده و در دسامبر همان سال به پایان می رسد و بسیاری از جنبه های جذاب روانشناسانه ی جامعه ی ژاپن را برجسته می کند.او در می یابد که کار، برای بیشتر مصاحبه شوندگان، اولویت بالا و یا اصلی را دارد و همچنین جداسازی ، فردگرایی و عدم ارتباط نیز ، از مضامین قدرتمندی بودند که در بسیاری از مصاحبه ها رایج بود. بسیاری از مصاحبه شوندگان ابراز سرخوردگی از ماتریالیسم در جامعه ژاپن و رسانه ها را کردند و همچنین به ناکارآمدی سیستم واکنش اضطراری در برخورد با حمله اشاره کردند. این کتاب همچنین شامل مقاله ی شخصی "هاروکی موراکامی" در مورد این حملات است. وی در مقاله ی "کابوس کور: ما ژاپنی ها به کجا می رویم؟" ، از عدم موفقیت ژاپنی ها در عبرت گرفتن از این حملات انتقاد می کند و اعتقاد دارد که ژاپنی ها ترجیح می دهند به جای تحلیل علل واقعی و جلوگیری از وقوع حوادث مشابه در آینده ،حمله ی تروریستی را به عنوان یک عمل افراطی توسط گروهی از دیوانگان بدانند.