ذهن جسماني معنا و خرد( چگونه بدن‌هاي ما به فهم منجر مي‌شود)

محی‌الدّین ابن عربی چهره‌ی برجسته‌ی عرفان اسلامی که نامش به عنوان انسانی پاک و آسمانی ثبت شده است، در ادبیات عرفانی جنبه‌ای قدسی دارد. او در رساله‌ی «تهذیب اخلاق» تلاش می‌کند به مسائل اخلاقی بپردازد و برخلاف تصورات آرمانی و رمانتیکی که او را فراسوی نیک و بد قرار می‌دهد، اتفاقاً او در این رساله به وادی نیک و بد، پا می‌گذارد و بدون هیچ واسطه و خودسانسوری‌ای با ما سخن می‌گوید. بسیاری تصور می‌کنند آثار «ابن عربی» برای خواص نوشته شده است؛ اما کتاب «تهذیب اخلاق» خلاف این موضوع را به اثبات می‌رساند و نشان می‌دهد که به راحتی می‌توان با این عارف بزرگ ارتباط برقرار کرد. «ابن عربی» در کتاب حاضر تلاش نموده است تعاریف یونانی رایج در مفاهیم اخلاقی را کنار بگذارد و با ادبیات خاص خود، به این موضوع بپردازد. یکی دیگر از نکات بارز کتاب «تهذیب اخلاق» عدم ایجاد تمایز میان اخلاق فرادستان و فرودستان است؛ «ابن عربی»، زهد و پارسایی را با فقر و تهیدستی یکسان نمی‌داند و یا فرد ثروتمند را صرفاً به دلیل دارایی‌های دنیوی‌اش فاسد و تباه اعلام نمی‌کند. جالب اینجاست که «ابن عربی» برخلاف بسیاری از اخلاق‌پردازان، خود سانسور نیست و به روش خود، مشکلات اخلاقی را مداوا می‌کند و به شما اجازه می‌دهد تا با قوت و ضعفِ وی نیز آشنا شوید.

حکومت نظامی نوشته‌ی «آلبر کامو»، نمایشنامه‌ای است که در سال ۱۹۴۸ منتشر شد. این اثر یکی از نمایشنامه‌های مهم کاموست و مضامین فلسفی و اگزیستانسیالیستی وی را به خوبی منعکس می‌کند. داستان شهری اسپانیایی را به تصویر می‌کشد که با ورود یک مقام دولتی و اعلام حکومت نظامی به وضعیت وحشتناکی دچار می‌شود. شخصیت اصلی این مقام دولتی «طاعون» نام دارد که به همراه دستیارش «مرگ» وارد شهر می‌شود. این نمایشنامه به بررسی واکنش‌های مردم شهر به این وضعیت بحرانی می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه ترس و وحشت می‌تواند باعث تسلیم شدن و از دست دادن آزادی‌های فردی و اجتماعی شود. «حکومت نظامی» به موضوعاتی چون ترس، قدرت، استبداد و مقاومت می‌پردازد. کامو در این نمایشنامه، مفهوم طاعون را به عنوان نمادی از استبداد و حکومت‌های خودکامه به کار می‌برد که با ایجاد ترس و وحشت در میان مردم، قدرت خود را تحکیم می‌بخشند. این اثر به نوعی نقدی است بر دیکتاتوری و سلطه‌جویی و در عین حال دعوتی به مقاومت و مبارزه برای آزادی. نمایشنامه‌ی «حکومت نظامی» به مسائل عمیق فلسفی و اجتماعی می‌پردازد و توانایی «آلبر کامو» را در به تصویر کشیدن مفاهیم پیچیده انسانی و اجتماعی نشان می‌دهد.