روانشناسی خواب

کتاب زوال فرشته چهارمین و آخرین جلد از چهارگانه ی "دریای حاصلخیزی" به قلم "یوکیو میشیما" می باشد .تقسیم طبقاتی و تغییر ارزش ها در ژاپن به دلیل نفوذ غرب از موضوعات اصلی این اثر است. موضوع دیگر در تمام این مجموعه ، تناسخ است. در "زوال فرشته" ، روح تجسم یافته، یک یتیم است. او شغلی دارد که به کشتی های بندر کمک می کند تا به اسکله های خود حرکت کنند. در بندر او با "هوندا" رو به رو می شود."هوندا"، قاضی دادگستری ، شخصیت اصلی دیگری در این چهار جلد است. او اکنون 76 ساله است اما پسر جوان را به فرزندی قبول می کند. او با وجود اینکه می داند اگر الگو برقرار باشد، پسر در 20 سالگی خواهد مرد، این کار را انجام می دهد. یک موضوع فرعی مرتبط با تناسخ این است که چگونه "هوندا"، که در اصل یک قاضی وابسته به دادگاه های ملی است و در ابتدا چنین علاقمند به فلسفه ی عقلانی و منطق است هنگامی که با پسر جوانی که رهبر یک باند است ، آشنا می شود ، متوجه سه خال بر روی بدن او می شود که مشابه دوست فقیدش از سال های دور است. در اینجا او با وجود عقلانیت خود، به این باور می رسد که پسر جوان، دوست قدیمی اش است که دوباره تجسم یافته است.اما برخلاف جلدهای دیگر ، پسری که در "زوال فرشته" می بینیم، قصد شرارت دارد. پسر به یک زن جوان زشت ، چاق و دارای اختلال روانی وابسته است . شرارت او با کارهای کوچک مثل اخراج معلم خصوصی اش شروع می شود ، اما به جایی می رسد که چهار خدمتکار خود را به معشوقه های خود تبدیل می کند. اما چه سرنوشتی در انتظار اوست؟ این را "یوکیو میشیما" نویسنده ی این اثر تعیین می کند.

کتاب "ابزار های توسعه صنعتی تداوم و گسست"مروری است بر کارکرد مهم‌ترین ابزارهای توسعه صنعتی کشورهای شمال و کشورهای تازه صنعتی شده که ذیل پنج بخش گرد آمده است .عناوین فصل‌ها چنین است :((پارادیم‌های توسعه بر سر دو راهی سرنوشت ساز))، ((سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشورهای در حال توسعه))، ((مناطق پردازش صادرات))، ((پارک‌های علمی ;یک ارزیابی انتقادی)) و ((تکنولوژی اطلاعات، سازماندهی تولید و توسعه اقتصادی)). مولف ذیل فصول یاد شده ضمن ارائه گزارشی از تجارب کشورهای یاد شده این دو نکته رایادآور می‌شود :استفاده موفق از ابزارهای نامبرده مستلزم آگاهی سیاست گذاران صنعتی است که به مزیت‌های نسبی کشورها و بهره‌گیری از این مزیت‌ها انجامیده است ;همچنین هیچ یک از این ابزارها به خودی خود نه متضمن پیشرفت خواهد بود و نه توسعه صنعتی .در مقدمه کتاب وضعیت بخش صنعت در ایران به گونه‌ای مجمل بررسی می‌شود.

ونسان ون گوگ یا فینسنت ویلم فان خوخ یک نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به سر می برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو فروخت،اما اکنون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگر شناخته می شود. ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال سنگ بلژیک به عنوان مبلغ مسیحی فعالیت کرد. وی فعالیت های جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد. او از آنجاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال آخر عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ می باشد. ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقه کارگر مانند تابلوی سیب زمینی خورها، کافه های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل های آفتابگردان، شب های پرستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد. با آنکه ونسان ونگوگ در سراسر عمر کوتاه و به ویژه در ده ساله واپسین زندگی خود سرنوشتی اندوهبار و تراژیک داشت و از هنر چون ابزرا نجات شخصی بهره گرفت اما هرگز این حال و هوای تراژیک (جز در یکی دو مورد) در آثار او تاثیر نگذاشت و نقاشی های ونسان همچنان شاد، پر شور و شرر، سرزنده و ستایشگر زندگی، انسان و طبیعت ماند. تنها پس از بحران نخستین حمله های جنون، قطع رابطه با گوگن و سرانجام انتقال به بیمارستان روانی سن رمی است که تاثرات روحی ونسان خود را به تمامی در چند تابلو نشان می دهد و رنگ و خط و طرح صورتی چرخان، پیچ در پیچ و طوفان زا به خود می گیرد؛ شب پر ستاره اوج این عذاب و درد روحی است… . . . . .