روان شناسی تربیتی

معرفی کتاب تاریخ سخت کشی “تاریخ سخت کشی” کتابی است به قلم “عباسقلی غفاری فرد”، که صحنه های ناخوشایند اما حقیقی را در برابر دیدگان خواننده هویدا می کند. اگرچه تصویرهایی که خواننده در این کتاب با آن ها رو به رو می شود ممکن است ذهن او را مغشوش نماید اما دید مناسبی از نحوه ی برخورد حاکمان و والیان در تنبیه مخالفین و فاعلان اعمال نابهنجار به دست می دهد. آنچه “عباسقلی غفاری فرد” در این کتاب در صدد اثبات آن برآمده، نشان دادن سختی کش به عنوان جزء لاینفکی از عملکرد اجتماعی در تاریخ کشور می باشد. نویسنده اذعان داشته که شاید در طول زمان از مرارت ها و قساوت کشتن و شکنجه کاسته شده باشد اما همچنان اشکال دیگری از خشونت به خرج دادن، جهت شکنجه یا کشتن برقرار است که شکل دهنده ی بخش جدیدی از “تاریخ سخت کشی” است. وی همچنین به مواردی اشاره می کند که در طول تاریخ به وسیله حکمرانان دادگر و عدالت پیشه صورت گرفته اما مصداق سخت کشی است. به عبارتی “عباسقلی غفاری فرد” با تاکید بر این امر که سخت کشی تنها به دست حاکمان قسی القلب و دژخیم صورت نگرفته و حتی پادشاهان عدالت پیشه و حکام فرهیخته نیز با هدف سرکوب دگراندیشی و ناهنجاری های اجتماعی دست به جنایت های این چنینی زده اند، تئوری جامعه شناختی و تاریخی خود را شرح و بسط می دهد. کتاب “تاریخ سخت کشی” نمونه های مختلف شکنجه و سخت کشی را معرفی کرده و سپس از افراد مختلفی که به این شیوه کشته شده اند در هر بخش یاد می کند. در مجموع بیش از ۱۰ شیوه رایج سخت کشی در این کتاب معرفی شده که به طور مفصل مورد بررسی قرار گرفته اند و سپس در فصل نهایی انواع دیگری از آن که کمتر رواج داشته نیز به صورت گذرا مرور می کند. .

کتاب حاضر متنی آموزشی است که به معرفی مکاتب اصلی فلسفه علم در قرن بیستم می پردازد. در این کتاب ضمن بحث درباره سه مکتب اثبات پذیری، ابطال پذیری و نسبی گرایی، زمینه های پیدایش این سه مکتب معرفی می شود. امتیاز کتاب در این است که با بیان نقدهای هر یک از این مکاتب نسبت به یکدیگر، هم زمان با تکیه بر بیانی از عقل گرایی معتدل، از عینیت دانش تجربی دفاع می کند. از ذات گرایی و اصل علیت به عنوان دو پیش فرض عقل گرایی و از ماتریالیسم و ادعای جدایی دانش از ارزش، به عنوان دو پیش فرض تجربه گرایی بحث شده است.

معرفی کتاب اسپارتاکوس توسط نویسنده: این کتاب، سرگذشت مردان و زنان شجاعی است که مدت ها قبل زیسته اند و نام شان هرگز از خاطره ها نرفته است. قهرمانان این داستان، آزادی و شرف انسان را گرامی داشتند و پاک و شریف زیستند. این داستان را بدین منظور نوشتم که کسانی که آن را می خوانند – خواه فرزندان خودم یا دیگران – در راه بهبود آینده مغشوش مان نیرو بگیرند و با ظلم و بیداد مبارزه کنند، باشد که رویای اسپارتاکوس در زمان ما مححق شود. . .