روان شناسی مرضی کودک

کتاب «دستور زبان فارسی (1)» به توصیف دستور «نثر فارسی نوشتاری معیار کتابهای درسی امروزه» می پردازد. روش این کتاب علمی و توصیفی است و چیزی را که در زبان واقعیت ندارد، تجویز نمی کند.  کتاب بر بنیاد «نظریه ساختاری» در دستور زبان نوشته شده اما هر جا که در مبحث خاصی، نظریه ای دیگر بهتر از عهده تبیین برآمده از آن استفاده شده است. در آن از نظریه های دستور سنّتی و تعاریف و نام گذاریهای آن نیز بهره گرفته شده است. تبیین مسائل دستوری کمتر بر اساس تعاریف معنایی و بیشتر بر بنیاد ساختار صورت گرفته است و به جای تعاریف معنایی، از نشانه های ظاهری واضح نام برده شده است.  این کتاب واحدهای زبان فارسی را از واج تا جمله به طور مستقل بررسی می کند و به لحاظ داشتن صبغه آموزشی، در پایان هر درس و مبحث آن، خودآزمایی و تمرین در نظر گرفته شده است.

معرفی کتاب غریبه در شهر “غریبه در شهر” رمانی است با پس زمینه ی تاریخی به قلم “غلامحسین ساعدی” که حوادث سال 1288 شمسی را مورد توجه قرار داده است. سالی که تبریز توسط قوای روس اشغال شد و داستان “غریبه در شهر” نیز، در همانجا اتفاق می افتد. این اثر از “غلامحسین ساعدی”، که بیشتر با نمایش نامه ها و فیلم نامه های درخشانش شناخته می شود، آخرین رمانی است که به قلم وی نوشته شد و با پرداختن به برهه ای از تاریخ ایران که درگیر جنگ جهانی بوده، هم یک اثر تاریخی و هم یک داستان اجتماعی به شمار می رود. ”غریبه در شهر” قصه ی روزهایی است که شایعه ی از بین رفتن ستارخان، سردار ملی ایران، بر سر زبان ها افتاده و از طرفی گفته می شود که قرار است عموی او، با نام امامقلی، قیامی را ترتیب دهد. از یک سو روس ها در صدد سرکوب خیزش مردمی هستند و از سوی دیگر مردم، شخصیت امامقلی را باور ندارند و فکر می کنند نام او تنها یک شایعه است که بر سر زبان ها افتاده است. در این بین حضور یک “غریبه در شهر” به اسم حیدر، توجه همه را به خود جلب می کند. از آن جایی که “غلامحسین ساعدی” عمدتا یک نمایش نامه نویس و فیلم نامه نویس است، استفاده ی مناسب و به جا از دیالوگ ها، از فنونی است که وی در آن بسیار چیره و زبردست بوده و در رمان “غریبه در شهر” نیز این مهارت کاملا به چشم می خورد. شخصیت پردازی این رمان بسیار ملموس است و داستان از آهنگ و طنین دلپذیری برخوردار است؛ به نحوی که پس زمینه ی تاریخی رمان نه تنها خسته کننده نیست، بلکه توجه خواننده را بیش از پیش به تاریخ کشور جلب می کند. .