روش‌ها و فنون مشاوره (مصاحبه بالینی) با تجدیدنظر کلی و اضافات

معرفی کتاب گذشته حیاتی معماری همچون حوزه‌ای دارای همگرایی با توسعه در یک‌سو و میراث در سوی دیگر، می‌تواند حوزه‌ای منتخب باشد برای مطالعهٔ تأثیرات توسعه‌ای بر سنّت و میراث و عکس‌العمل‌هایی هویّتی که این تأثیرات ایجاد می‌کنند. آشکار است که طرح‌های مدرن‌ساز توسعه، محرّک‌هایی اساسی هستند برای تحوّلات تاریخی در تمامی جهان، و ایران سدهٔ اخیر نیز از این قاعده مستثنی نبوده‌است. همزمان تردیدی هم نیست که توسعه باعث تضعیف سنّت‌ها و تغییر چشم‌اندازهای تاریخی می‌شود و بنابراین، واکنش‌‌هایی را نیز در تمامی حوزه‌های اجتماعی و سیاسی برمی‌انگیزد. مدّعای کتاب حاضر آن است که رابطهٔ میان اصالت و هویّت و میراث در یک سو و توسعه در سوی دیگر، به بهترین نحوی به‌واسطهٔ طراحی معماری به موضوع تجربهٔ روزانه و جسمانی، ملموس‌ و نزدیک‌ تبدیل شده و از این رو قابل درک، تحلیل و بررسی است. با تکیه بر چنین مدّعایی، کتاب حاضر با جزئی‌نگری، به مطالعهٔ طرح‌های معماری و گفتمان‌های ناظر بر ساخت بناها و شهرک‌سازی‌ها در دو دههٔ ۱۳۵۰ و ۱۳۷۰ می‌پردازد. یعنی از زمانی که تبعات توسعه، معماران ایرانی را به لزوم توجه به این امر فراخواند تا زمانی که بار دیگر جامعهٔ معماری کشور مشارکت فعّالی را در طرح‌های توسعه‌ای در کشور عهده‌دار گشت.

معرفی کتاب شهروندی چند فرهنگی بافت چندفرهنگی فزاینده جوامع مدرن باعث بروز بسیاری از مسائل و درگیری های جدید شده است، زیرا اقلیت های قومی و ملی خواستار به رسمیت شناختن و حمایت از هویت فرهنگی خود هستند. این کتاب مفهوم جدیدی از حقوق و جایگاه فرهنگ های اقلیت را ارائه می دهد. این کتاب استدلال می‌کند که انواع خاصی از حقوق برای فرهنگ‌های اقلیت با اصول لیبرال دموکراسی سازگار است و می‌توان به اعتراض‌های لیبرال استاندارد نسبت به به رسمیت شناختن چنین حقوقی بر اساس آزادی فردی، عدالت اجتماعی و وحدت ملی پاسخ داد. با این حال، هیچ فرمول واحدی را نمی توان برای همه گروه ها اعمال کرد و نیازها و آرزوهای مهاجران با مردم بومی و اقلیت های ملی بسیار متفاوت است. این کتاب برخی از مسائل را تحلیل می‌کند، که اگرچه برای درک سیاست چندفرهنگی (مانند حقوق زبان، نمایندگی گروه، حقوق زمین، فدرالیسم و جدایی) حیاتی هستند، اما به طرز شگفت‌انگیزی در نظریه لیبرال معاصر نادیده گرفته شده‌اند..