ريگ روان

شناسه محصول: 9786002297631 دسته: کتاب, ادبیات, ادبیات فارسی, داستان, رمان برچسب: ريگ روان, کتاب

توضیحات

ريگ روان

نویسنده	استیو تولتز
مترجم	پیمان خاکسار
نوبت چاپ	30
تعداد صفحات	440
نوع جلد	گالینگور
قطع	رقعی
سال نشر	1402
سال چاپ اول	——
موضوع	ادبیات
نوع کاغذ	——
وزن	0 گرم
شابک	9786002297631

توضیحات تکمیلی

وزن	0.0 کیلوگرم

نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “ريگ روان”

خلاصه کتاب PDF

اطلاعات فروشنده

فروشنده: aisa
هیچ ارزیابی یافت نشد!

محصولات بیشتر

فروخته شده

راهبردهای نمایشنامه نویسی جدید پل کاستانیو مهدی نصراله زاده

راهبردهای نمایشنامه نویسی جدید

2,750 تومان

این کتـاب برای دانشجویان رشته ادبیات نمایشی ـ گرایش نمایش در مقطع کارشناسی به عنوان منبع اصلی درس اصول و فنون نمایشنامه‌نویسی به ارزش 4 واحد و در مقطع کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی به عنوان منبع اصلی درس کارگاه نمایشنامه‌نویسی پیشرفته به ارزش 4 واحد ترجمه شده است.

فهرست:

پیشگفتار

1. راهبردهای نمایشنامه‌نویسی جدید: نمای کلی و اصطلاحات بخش اول: راهبردهای مربوط به زبان و شخصیت 2. در باب چند آواییگی و ژانرهای گفتاری 3. چندصداییگی و نمایشنامه آمیخته 4. بعد تئاتری شخصیت 5. لن جنکین و درام‌پردازی شخصیت: از نقشواره‌های صحنه‌ای تا کهن‌الگوها 6. اریک اُورمایر: برخی از اصول تبدیل شخصیت 7. مک ولمن: شخصیت زبان‌بنیاد بخش دوم: راهبردهای مربوط به فرم و ساختار 8. ضربان گفتگویی 9. صحنه‌ها، پرده‌ها و بازنگریها 10. مبانی مونولوگ امروزی 11. مونولوگ گفتگویی: ساختار و پادساختار کتاب‌شناسی نمایه واژه‌نامه انگلیسی به فارسی واژه‌نامه فارسی به انگلیسی

اطلاعات بیشتر

فروخته شده

من از گوراني ها مي ترسم

76,000 تومان

در بخشی از کتاب من از گورانی‌ها می‌ترسم می‌خوانیم: چی می‌شد اگر دعوتش را قبول می‌کردم و یک روز صبح، صبحانه را با او می‌خوردم؟ چرا نباید این کار را بکنم؟ از چی می‌ترسم؟ چرا این ترس لعنتی ولم نمی‌کند؟ مگر نه اینکه حالا آزادم؟ مگر نه این‌که حالا برای بهداشت اخلاقی جامعه خطری ندارم؟ از اول هم خطری نداشتم. زن‌های زشت، زن‌های معمولی، هیچ‌وقت برای جامعه خطر ندارند. من زشت نبودم اما خوشگل هم نبودم. معمولی بودم. معمولی شدم، بعد از آن‌که دانشجو شدم و آن بینی صدمنی را عمل کردم. من کپی پدرم بودم، پوست سبزه، دماغ بزرگ و پیشانی بلند را از او به ارث برده بودم. مادر هیچ‌چیز به من نداده بود. به بقیه‌ی بچه‌ها چیزی داده بود اما به من دریغ از یک انگشت پا. حتم ابراهیمِ خیابان‌گز‌کن چشم به ثروت پدرم داشت که آمد خواستگاری‌ام، وگرنه من انتخاب یکی‌مانده‌به‌آخرش بودم. عاشقش نبودم. چه‌طور می‌توانستم عاشقش باشم وقتی به تعداد زیادی از دخترهای دبیرستان جلال آل‌احمدِ گوران پیشنهاد ازدواج داده بود و من آخری‌شان بودم؟ با این‌همه خوشحال بودم که یک نفر به خواستگاری‌ام آمده. بختم باز شده بود و همین برایم کافی بود. به دکتر می‌گویم: «من از گورانی‌ها می‌ترسم.» می‌گوید: «چرا؟» «به خاطر شلاق زدن یه هم‌مدرسه‌ای و شریک‌جرمش تو اون سال‌ها.» کلاس اول دبیرستان بودم، پانزده سالم بود و عاشق احسان شیخ‌خانی شده بودم که خانه‌شان روبه‌روی خانه‌مان بود. می‌دانستم شیخ‌خانی‌ها از ملاکین آن اطراف هستند و برای خودشان اسم‌ و رسمی دارند. پدر احسان به نظرم در اداره‌ی کشاورزی، آب، برق، یک همچین جایی کار می‌کرد، رئیس اداره بود انگار. تمام سال‌هایی که در آن خانه بودیم، حتی یک بار من خانه‌شان را ندیدم. آن‌ها از ما هم خاص‌تر بودند. اما صبح‌به‌صبح پسرِ سر‌ به زیر و قد‌بلندشان را می‌دیدم که کیف به دست به دبیرستان می‌رفت، از من بزرگ‌تر بود. من عاشقش شده بودم و او چنان‌ که بعدها فهمیدم عاشق رودابه بود که خویش‌شان بود.

اطلاعات بیشتر

سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش هاروکی موراکامی

سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش

340,000 تومان

« سوکورو به خودش آمد و دید به این فکر می‌کند که شاید سرنوشتم این است که همیشه تنها بمانم. آدم‌ها سراغش می‌آمدند ولی همیشه آخرش می‌رفتند. به جست‌وجوی چیزی می‌آمدند ولی یا پیدایش نمی‌کردند یا چیزی که پیدا می‌کردند خوشحال‌شان نمی‌کرد (شاید هم توی ذوق‌شان می‌خورد یا حرص‌شان می‌گرفت) و بعد می‌گذاشتند و می‌رفتند. یک روز، بی‌این‌که خبر بدهند، گم‌وگور می‌شدند – بی‌هیچ توضیحی، بی‌خداحافظی. انگار تبری بی‌صدا پیوندشان را ببُرد، پیوندی که هنوز میانش خون گرم جاری بود و نبضش هنوز می‌زد – آرام‌آرام. حتما چیزی درونش بود، چیزی بنیادی، که توی ذوق آدم‌ها می‌زد. بلندبلند گفت: «سوکورو تازاکیِ بی‌رنگ.» من کلا هیچ‌چیزی ندارم که به بقیه بدهم. فکرش را که می‌کنم حتی به خودم هم چیزی ندارم بدهم.»

افزودن به سبد خرید

سفارش:3

باقی مانده:1

شوري در سر

50,000 تومان

در بخشی از کتاب شوری در سر می‌خوانیم: مولود، در ده‌ها هزارباری که به خانه‌ای در استانبول پا گذاشته و در آشپزخانه‌ای ماست یا بزا می‌فروخت، از زنان خانه‌دار، خاله‌ها، عمه‌ها، کودکان، پدربزرگ‌ها، مادربزرگ‌ها، بازنشسته‌ها، پیشخدمت‌ها، فرزندخوانده‌ها، یتیم‌ها،... می‌شنید که به پدرش می‌گفتند «خوش اومدی آق مصطفا، نیم‌کیلو ماست تو این کاسه بریز برا ما، دستت درد نکنه.» «به به! آقا مصطفا، خیلی وقته چشم به راه شما موندیم، امسال خیلی تو ده بودین، نه؟» «ماست فروش! ماستت که ترش نیست، نه؟ ترازوت درست کار می‌کنه دیگه، آره؟» «این جوون خوش‌تیپ دیگه کیه آقا مصطفا؟ نگو که پسرته! ماشاالله، ماشاالله.» «ای بابا! خیلی می‌بخشی عمو، اشتباه شده، بچه‌ها از بقالی سر محل خریده بودن، نگاه! اون هم کاسه به این بزرگی.» «کسی تو خونه نیست، پولش رو بنویس به حساب‌مون.» «آقا مصطفا بچه‌های ما دوست ندارن، از سرشیرش اصلاً نذار واسه ما.» «آقا مصطفا می‌خوای این دختر خوشگلو بدم به پسر خوش تیپت فامیل شیم؟!» «ماست فروش، کجا موندی پس؟ همه‌ش دو طبقه‌ست‌ ها!» «ماست فروش، تو این بشقابه هم می‌شه یا یه کاسه بیارم برات؟» «گرون شده؟» «مدیر ساختمون گفته که دست فروشا حق ندارن از آسانسور استفاده کنن، می‌فهمی؟» «آقا مصطفا شما خودتون این همه ماست رو از کجا می‌گیرین؟» «آقا مصطفا داری می‌ری در خونه رو محکم ببند، این سرایدار ما باز معلوم نیست کدوم گوری رفته.» «ببین آقا مصطفا، این درست نیست، درست نیست این بچه رو تو این سن و سال کوچه به کوچه دنبال خودت بکشونی، این الان باید مدرسه باشه، درس بخونه، به خدا اگه نفرستیش مدرسه دیگه ازت ماست نمی‌خرم.» «ماست فروش، هر دو روز یه بار نیم‌کیلو ماست با این جوون بفرست بالا برا عیال ما، حله؟» «نترس عمو، نترس، این سگا از اون سگا نیستن، ببین، می‌خواد باهات بازی کنه، نگاه.» «آقا مصطفا می‌خوای یه دقیقه بشین یه چایی بخور. خانم بچه‌ها نیستن. یه خرده پلو خورشت هم هست‌ها، می‌خوای براتون گرمش کنم؟»

افزودن به سبد خرید

سفارش:0

باقی مانده:1

فروخته شده

تاریخ ماریخ مستطاب 3/ سبیل

42,000 تومان

سبیل هیتلری، سبیل چخماقی و داگلاسی، سبیل بال‌مگسی، سبیل دسته‌موتوری...

آیا تا حالا هیچ‌یک از این سبیل‌ها را دیده‌ای؟

اصلاً می‌دانی فرق سبیل طرف‌داران متفقین در جنگ جهانی با سبیل طرف‌داران متحدین چی بود؟

یعنی چی شد که این‌ها با سبیل این‌جوری به جنگ آن‌ها با سبیل آن‌جوری رفتند؟

سختش نکنیم، می‌دانستی یک‌وقتی همین دوروبر سبیل نشانه‌ی وقار و بزرگی بود و حتی خانم‌ها کمی سبیل داشتند؟

به‌هرحال قبل از اینکه همه‌چی سبیل‌تو‌سبیل شود و سبیل‌ها همه بر باد برود، مردمی پیدا شدند که قصه‌ی همه‌ی سبیل‌ها را می‌دانستند و می‌نوشتند و می‌گذاشتند برای ما؛ قصه‌ی آن‌ها که سبیل شاهان را چرب می‌کردند و قصه‌ی تویی که بی‌سبیل داری حکایت همه‌ی سبیل‌دارها را می‌خوانی و به سبیلشان می‌خندی.

در کتاب تاریخ مستطاب سبیل با همه‌جور سبیل آشنا خواهی شد و هرچیزی که بخواهی درباره‌ی سبیل بدانی، توی این کتاب پیدا می‌شود.

اطلاعات بیشتر

ماجراهای مگسی ویززز و سرمگس 4/ مامان‌بزرگی که سرمگس را قورتش داد

ماجراهای مگسی ویززز و سرمگس 4/ مامان‌بزرگی که سرمگس را قورتش داد

70,000 تومان

ویززز به دیدن مادربزرگش می‌رود.

اما مادربزرگ اشتباهی سَرمگس را قورت می‌دهد. فکر می‌کنی مامان‌بزرگ چه‌جوری سَرمگس را از توی شکمش بیرون می‌آورد؟

افزودن به سبد خرید