زبان و تفكر (مجموعه مقالات زبان‌شناسي)

مسخ و داستان‌های دیگر دربرگیرنده‌ی چندین داستان از «فرانتس کافکا» است که به شما کمک می‌کند تا با دنیای داستانی این نویسنده‌ی مشهور آشنا شوید. بلندترین داستان این مجموعه‌ی خواندنی «مسخ» نام دارد که یکی از مشهورترین آثار قرن بیستم به شمار می‌آید. داستان «مسخ» با یک اتفاق عجیب شروع می‌شود: «گره‌گوار سامسا» صبح از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند که به یک حشره‌ی بزرگ تبدیل شده است. این واقعه‌ی غیرمنتظره او و خانواده‌اش را در شوک فرومی‌برد. «گره‌گوار سامسا» که تا قبل از این اتفاق تنها نان‌آور خانواده بود، حالا دیگر نمی‌تواند سر کار برود و خانواده‌اش باید با این شرایط جدید سازگار شوند. این موضوع منجر به تغییرات عمده‌ای در روابط خانوادگی می‌شود. خانواده‌ی سامسا در ابتدا با ترس و ناراحتی نسبت به گره‌گوار واکنش نشان می‌دهند و به تدریج از او فاصله می‌گیرند. شخصیت اصلی داستان به تدریج در اتاقش حبس می‌شود و اعضای خانواده از تعامل با او اجتناب می‌کنند. در حالی که گره‌گوار سعی می‌نماید با شرایط جدیدش کنار بیاید، خانواده‌اش نیز به دنبال راهی برای ادامه‌ی زندگی خود بدون اتکا به او هستند. از میان سایر داستان‌های این کتاب می‌توان به مواردی مانند گروه محکومین، شمشیر، در کنیسه‌ی ما، مهمان مردگان و… اشاره کرد. اگر به داستان‌های فلسفی علاقه‌مند هستید، فرصت مطالعه‌ی کتاب «مسخ و داستان‌های دیگر» را از دست ندهید؛ چرا که به موضوعات عمیقی مانند از خود بیگانگی و فشارهای اجتماعی می‌پردازد.

محمود محمود الغراب در کتاب عشق و عرفان از دیدگاه ابن عربی برخی از آرای ابن عربی را در باب عشق و عرفان شرح داده است. ابن‌عربی (با نام کامل شیخ اکبر محیی‌الدین) را فیلسوف بزرگ اندلسی دمشقی و از بزرگ‌ترین فیلسوفیان صوفیه در اسلام می‌دانند. او در شهر مرسیه در کشور اندلس (اسپانیای کنونی) و در سال ۵۶۸ هجری به دنیا آمد. در جوانی به اشبیلیه، پایتخت اندلس، سفر کرد و تا ۳۸سالگی همان‌جا زندگی کرد؛ سپس سفر به مشرق‌زمین را آغاز کرد. در یکی از سفرهایش به مکه به زیارت خانهٔ خدا مشرف شد و پس از آن در مجاورت خانهٔ خدا سکنی گزید. ابن عربی در طول زندگی با بسیاری از دانشمندان و علمای دینی آشنا شد. تلاش‌های او در طول عمرش سبب شد تا تصوف به زبان فلسفه درآید. در طول زندگی و به‌ویژه پس از مرگش بود که بسیاری از صاحب‌نظرانْ ابن‌عربی را متهم ساخته و کافر خواندند. علت این باور نداشتن درک کافی از علوم صوفیه بود. چنین برخوردی با ابن‌عربی سبب شد تا برخی از علمای بزرگ اسلام به دفاع از او برخواسته و تا امروز از او دفاع کنند. ابن عربی پس از ۳۵ سال زندگی در مجاورت خانهٔ خدا به قونیه سفر کرد و مدتی در این شهر زندگی کرد. پس از آن به دمشق بازگشت و تا هنگام وفات در این شهر ماند. کتاب «فتوحات مکیه» یکی از آثار بسیار طولانی و مکتوب اوست.