زندگی‌نامه: از مجموعه‌ی مکتب‌ها، سبک‌ها و اصطلاح‌های ادبی و هنری

معرفی کتاب از سکوی سرخ از سکوی سرخ اثری است پیرامون مسائل شعر که به روشنی و هیچ ابهامی نوع نگاه رویایی را به مسائل تئوریک شعر و شاعران هم دوره اش باز می تابد و چاپ نخست آن گو اینکه هم زمان بود با سال های انقلاب و دگرگونی های ژرف در نظام سیاسی و اجتماعی ایران؛ ولی در میان اهل شعر جایگاه ویژه اش را یافت و آرا و ایده های آمده در آن رد و تأثیر خود را بر شعر معاصر ایران نهاد. شاعری که گفته هایش در این کتاب آمده، مثل هر هنرمندی ویژگی های خاص خودش را در نظر و عقیده دارد و شعر و مسائل اطراف شعر. همان طور که خودش می گوید: هرکس به سمت خودش راهی دارد و کشف آن راه جز با جنونش میسر نمی شود. این نوع تازه ای از جنون است که تعریف دایرة المعارفی نمی پذیرد و ندارد. .

روان شناسی تربیتی شاخه ای از روان شناسی است که با مسائل  تعلیم و تربیت نظیر یادگیری ، آموزش ، سنجش و ارزشیابی ، و روش های مختلف تدریس سر و کار دارد . به یک تعبیر ، روان شناسی تربیتی پلی است بین دو حوزه روان شناسی و تعلیم و تربیت . متخصصان روان شناسی تربیتی تلاش می کنند تا به شیوه ای علمی و رووشی نظام دار مشخص کنند که دانش آموزان مطالب درسی رایاد می گیرد ،و چگونه می توان به یادگیری بهتر آنها کمک کرد این کتاب  شامل 7 فصل می باشد   فصل 1  -روان شناسی تربیتی چیست ؟ فصل 2 - رشد فصل 3 - یادگیری فصل 4 - دید گاه های جدید در یادگیری و شناخت فصل 5 - دیدگاههای جدید در یادگیری و شناخت (ادامه ) فصل 6 - انگیزش و تعلیم و تربیت فصل 7 -هوش و خلاقیت   فصل 1 - روان شناسی تربیتی چیست ؟ فصل 2 - رشد فصل 3 - یادگیری فصل 4 - دیدگاه ها ی جدید در یادگیری و شناخت فصل 5 - دیدگاه ها ی جدیدی در یادگیری و شناخت (ادامه ) فصل 6 - انگیزش و تعلیم و تربیت فصل7 - هوش و خلاقیت

معرفی کتاب گذشته حیاتی معماری همچون حوزه‌ای دارای همگرایی با توسعه در یک‌سو و میراث در سوی دیگر، می‌تواند حوزه‌ای منتخب باشد برای مطالعهٔ تأثیرات توسعه‌ای بر سنّت و میراث و عکس‌العمل‌هایی هویّتی که این تأثیرات ایجاد می‌کنند. آشکار است که طرح‌های مدرن‌ساز توسعه، محرّک‌هایی اساسی هستند برای تحوّلات تاریخی در تمامی جهان، و ایران سدهٔ اخیر نیز از این قاعده مستثنی نبوده‌است. همزمان تردیدی هم نیست که توسعه باعث تضعیف سنّت‌ها و تغییر چشم‌اندازهای تاریخی می‌شود و بنابراین، واکنش‌‌هایی را نیز در تمامی حوزه‌های اجتماعی و سیاسی برمی‌انگیزد. مدّعای کتاب حاضر آن است که رابطهٔ میان اصالت و هویّت و میراث در یک سو و توسعه در سوی دیگر، به بهترین نحوی به‌واسطهٔ طراحی معماری به موضوع تجربهٔ روزانه و جسمانی، ملموس‌ و نزدیک‌ تبدیل شده و از این رو قابل درک، تحلیل و بررسی است. با تکیه بر چنین مدّعایی، کتاب حاضر با جزئی‌نگری، به مطالعهٔ طرح‌های معماری و گفتمان‌های ناظر بر ساخت بناها و شهرک‌سازی‌ها در دو دههٔ ۱۳۵۰ و ۱۳۷۰ می‌پردازد. یعنی از زمانی که تبعات توسعه، معماران ایرانی را به لزوم توجه به این امر فراخواند تا زمانی که بار دیگر جامعهٔ معماری کشور مشارکت فعّالی را در طرح‌های توسعه‌ای در کشور عهده‌دار گشت.