زيبا شناسي عکاسي

معرفی کتاب زمین نرم

کتاب زمین نرم، مجموعه‌ای از ده داستان کوتاه اثر نویسنده‌ی جوان، آیین نوروزی است که زندگی اجتماعی، انسان معاصر و دغدغه‌های او را به تصویر می‌کشد. این کتاب برش‌هایی از زندگی‌های روزمره، موقعیت‌هایی ابزورد و آدم‌هایی پیش پاافتاده را روایت می‌کند و تلاش دارد با لحنی طنز مشکلات جدید عصر مدرن را به ‌نقد بکشد.

درباره‌ی کتاب زمین نرم

در چند دهه‌ی اخیر، سبک زندگی مردم شهرنشین بسیار تغییر کرده. در این میان پیشرفت فناوری نقش عمده‌ای داشته و کمک کرده سرعت تحولات بیشتر شود. دغدغه‌های جدیدی که مردم با آن دست‌به‌گریبان هستند، نسبت به دهه‌های پیش خیلی عوض شده، از عمل‌های زیبایی و تناسب اندام گرفته تا ثبت‌نام لاتاری و تور کشورهای خارجی. سبک زندگی نو و تبعات آن دست‌مایه‌ی داستان‌های زیادی بوده و به سبک‌های مختلفی روایت‌شده. کتاب زمین نرم نوشته‌ی آیین نوروزی، از همین دست داستان‌هاست: مجموعه‌ای متشکل از ده داستان کوتاه که درون‌مایه‌ی اصلی آن‌ها مشکلات جدیدی است که احتمالاً همه به نحوی تجربه‌اش کرده‌اند. یکی از محورهای اصلی داستان تکنولوژی و وسایل ارتباط جمعی است و همانطور که زندگی اکثر مردم را تحت‌تأثیر خود قرار داده، در این قصه‌ها هم نقش مؤثری را ایفا می‌کند. آیین نوروزی در داستان‌های کتاب زمین نرم به سراغ موقعیت‌های بسیاری ویژه‌ای نرفته و سعی کرده موضوعات معمولی و ساده را انتخاب و برشی از زندگی روزمره‌شان را روایت کند. او با زبانی طنز قصه‌ی آدم‌های میان‌مایه و تنهای امروزی را می‌گوید که در شرایط خسته‌کننده، غم‌انگیز و پوی گیر افتاده‌اند. نمونه‌ی این موقعیت‌ها، داستان تور مالدیو، پنج شب و شش روز است. در این قصه زوجی برای ماه‌عسل و تفریح به مالدیو می‌روند اما تمام پنج شب و شش روز را صرف جروبحث در مورد عکس‌هایی می‌کنند که می‌خواهند در شبکه‌های اجتماعی‌شان بگذارند. در کتاب این نوع موقعیت‌های مضحک و پوچ بارها اتفاق می‌افتد. نویسنده سادگی را نه فقط در محتوای داستان‌ها که در نوع روایت و ساختار و پایان‌بندی هم رعایت می‌کند. تلاش او این است که خواننده در پس پشت اتفاقات پیش‌پاافتاده، به موضوعات مهمی پی ببرد و دید دیگری نسبت به زندگی‌اش پیدا کند.

در بخشی از کتاب سه قظره خون می‌خوانیم در همان حال که نازی اظهار دوستی می‌کرد، وحشی و تودار بود و اسرار زندگی خودش را فاش نمی‌کرد، خانه‌ی ما را مال خودش نمی‌دانست و اگر گربه غریبه گذارش به آنجا می‌افتاد، به‌خصوص اگر ماده بود مدت‌ها صدای فیف، تغیر و ناله‌های دنباله‌دار، شنیده می‌شد. صدایی که نازی برای خبر کردن ناهار می‌داد، با صدای موقع لوس شدنش فرق داشت. نعره‌ای که از گرسنگی می‌کشید، با فریادهای که در کشمکش‌ها می‌زد و مرنو مرنویی که موقع مستیش راه می‌انداخت، همه باهم توفیر داشت و آهنگ آن‌ها تغییر می‌کرد. اولی فریاد جگرخراش، دومی فریاد از روی بغض و کینه و سومی یک ناله‌ی دردناک بود که از روی احتیاج طبیعت می‌کشید، تا به‌سوی جفت خودش برود. ولی نگاه‌های نازی از همه‌چیز پرمعنی تر بود و گاهی احساسات آدمی را نشان می‌داد، به‌طوری‌که انسان، بی‌اختیار از خودش می‌پرسید: در پس این کله‌ی پشم‌آلود و پشت این چشم‌های سبز مرموز چه فکرهایی و چه احساساتی موج می‌زند! پارسال بهار بود که آن پیشامد هولناک رخ داد. میدانی در این موسم، همه جانوران مست می‌شوند و به تک و دو می‌افتند، مثل این است که باد بهاری، یک شور دیوانی در همه‌ی جنبندگان می‌دمد. نازی هم برای اولین‌بار، شور عشق به کله‌اش زد و با لرزه‌ای که همه‌ی تن او را به تکان می‌انداخت، ناله‌های غم‌انگیز می‌کشید. گربه‌های نر، ناله‌هایش را شنیدند و از اطراف، او را استقبال کردند. پس از جنگ‌ها و کشمکش‌ها، نازی یکی از آن‌ها را که از همه پرزورتر و صدایش رسا‌تر بود، به همسری خودش انتخاب کرد. در عشق‌ورزی جانوران، بوی مخصوص آن‌ها خیلی اهمیت دارد. برای همین است که گربه‌های لوس خانگی و پاکیزه، نزد ماده‌ی خودشان جلوه‌ای ندارند.