سرزمین تاریک جلد 15، نارگا، هیولای دریایی

این کتاب، نگاهی فرانگرانه به فراسوی پیامدهای فروبسته ی دیدگاه ها و روش های فرودستانه در تبلیغ و تربیت دینی است که ناخواسته و نابخردانه، مخوف ترین آسیب های جبران ناپذیر را در پوشش دین و اخلاق به ساحت والای اخلاق و ایمان دینی وادار کرده است.

آلبر کامو در کتاب «بیگانه» که مشهورترین اثر وی محسوب می‌شود، سرنوشت مردی بی‌احساس و بی‌تفاوت را روایت می‌کند. او به گونه‌ی دیگری به مسائل و مشکلات زندگی نگاه می‌کند و همین موضوع باعث می‌شود اطرافیان نسبت به او قضاوت‌های نادرستی داشته باشند. رمان «بیگانه» در سال ۱۹۴۲ به چاپ رسیده است و از آن به عنوان یکی از برترین آثار قرن بیستم یاد می‌شود. شخصیت اصلی داستان، مردی فرانسوی – الجزایری به نام مورسو است که نسبت به سایرین بسیار بی‌تفاوت رفتار می‌کند. مادر مورسو از دنیا می‌رود و او در مراسم تشییع جنازه، رفتاری عاری از هر گونه احساس و عاطفه از خود نشان می‌دهد؛ رفتاری که توجه همه را به خود جلب می‌کند. چندی بعد، مورسو با مردی درگیر می‌شود و وی را به قتل می‌رساند و خودش هم به اعدام محکوم می‌شود. کتاب بیگانه دو بخش دارد؛ در بخش نخست، شما با افکار و عقاید مورسو آشنا می‌شوید و در بخش دوم می‌بینید که این نگاه متفاوت و ضد اجتماعی بودن چه تبعات سنگینی برایش به دنبال دارد. شخصیت اصلی داستان برای اولین بار در طول محاکمه‌ی خود با تأثیری که رفتارش بر دیگران گذاشته است، روبه‌رو می‌شود. «آلبر کامو» در این رمان تأثیرگذار، احساس پوچی را به شما انتقال می‌دهد و یک زندگی سراسر بی‌معنا را روایت می‌کند.

پوست معروف‌ترین اثر کورتزیو مالاپارته است ـ که در ۱۹۴۹ نوشته شده و سبب گفتگوی بسیار شد و حتی به مراکز قضایی نیز کشیده شد ـ و بلافاصله تقریبآ به تمام زبان‌های دنیا ترجمه شد و موقعیتی فوق‌العاده به دست آورد. سخت‌گیرترین منتقدین نیز مالاپارته را «نویسنده‌ای فوق‌العاده» و «استعدادی بزرگ» شناختند و «نمایندهٔ شریف و نومید اروپا ای شهید و مغلوب». مالاپارته در جنگ اول جهانی داوطلبانه شرکت کرد و نشان لیاقت گرفت. پس از ۱۹۱۸ با تمام وجودش به سیاست و روزنامه‌نگاری پرداخت و روحیهٔ ماجراجویش در این فعالیت‌ها بی‌تأثیر نبود. مترجم نام کتاب را به پیشنهاد جلال آل احمد به ترس جان تغییر می‌دهد. این کتاب که نویسنده خود در آن راوی است از زبان نویسنده بیان می‌شود. او نشان می‌دهد چطور آمریکایی‌ها به بهانه شکست فاشیسم وارد ایتالیا شدند و همه چیز را نابود کردند. نویسنده هم‌زمان که از نگاه بالا به پایین آمریکایی‌ها عصبانی است برای سربازان کشته شده آمریکایی هم دل می‌سوزاند.