شاهکارهای ادبی مصور 7… سفر به مرکز زمین

اختلال شخصیت الگوی طولانی‌مدتی از تجربه درونی و رفتار است که از انتظارات فرهنگی فرد بسیار دور است. این الگو در دو حوزه (یا بیشتر) از موارد شناخت، عاطفه، عملکرد بین فردی و کنترل تکانه نمایان می‌شود. به نظر میلون دو ویژگی مهم این بیماران انعطاف‌ناپذیری انطباقی و چرخه‌های معیوب است. کاربرد شناخت‌درمانی برای اختلال‌های شخصیت در ابتدا خیلی بحث‌برانگیز بود، زیرا اعتقاد بر این بود که این بیماران مفروضه‌های اصلی برای رفتاردرمانی شناختی را می‌شکنند. این کتاب به‌نوعی پاسخی به تمام تردیدهای موجود برای کاربرد شناخت‌درمانی برای اختلال‌های شخصیت است. کتاب حاضر اولین کتاب شناخت‌درمانی است که به‌طور مفصل کاربرد این رویکرد را در بیماران مبتلابه اختلال شخصیت شرح داده است. در فصل‌های اول، سنجش شناختی این اختلال‌ها، اصول کلی کار با این بیماران و تکنیک‌های اختصاصی و نیمرخ‌های شناختی هر اختلال به تفصیل آمده است. در ادامه، روند درمان هر یک از اختلال‌ها در فصلی مجزا آمده است و برای هر یک از اختلال‌های شخصیت دورنمای تاریخی، یافته‌های تحقیقی و تجربی، تشخیص افتراقی، مفهوم‌پردازی موردی، رویکرد درمانی، راهبرد مشارکتی، مداخلات اختصاصی، تداوم پیشرفت و نتیجه‌گیری نهایی به تفصیل آمده است. مؤلفان کتاب حاضر آرون بک بنیان‌گذار شناخت‌درمانی، آرتور فریمن همکار قدیمی او و سایر شناخت‏درمانگرانی هستند که هر یک در اختلال‌های شخصیت خاصی صاحب‌نظر هستند

“سماع جان” اثری است به قلم “جلیل مسعودی فرد” که در آن به “تبیین و تحلیل داستان های مثنوی” می‌پردازد. مثنوی حکایت انسانی است که از یار و دیار خود دور افتاده و از ماوای ازلی خود به زمین تبعید شده است. انسانی که در اینجا در عذاب غربت گیر افتاده و آرزوی بازگشت به وطن اصلی‌اش، با ارزش‌ترین انگیزه و دارایی اوست. عشقی که با خود به یادگار دارد، زندگانی‌اش را گرمی می‌بخشد و به او امید وصال و بازگشت به نیستان را هدیه می‌کند. هجده سطر اول مثنوی که به «نی نامه» معروف است و سرآغاز مثنوی یا خلاصه‌ای از آرای مولانا است، روایت آدمی را به تصویر می‌کشد که تنهاست و رنج غربت، او را به ناله و زاری انداخته است. آنچه نی از آن حکایت و شکایت کرده، شکایت از همان جدایی و دور افتادن است. دوری از آرامشی بهشتی، وصال یار و گیر افتادن در تله‌ی درد و رنج‌های دنیای مادی. مولانا نمی‌تواند آنطور که می‌خواهد، بیان کند که این داستان چقدر دشوار، اندوه‌برانگیز و غیرقابل‌توصیف است. تنها انسان‌هایی که این حس را درک کرده‌اند و سینه‌شان در غم فراق سوخته و آرزوی در هم آمیختن تمام وجودشان را دریده است، می‌توانند این رنج مشترک را درک کنند، همنشین انسان باشند و با همدلی خود، این داغ را کمی خنک کنند و سایه‌ای هرچند کوتاه را فراهم کنند. نی در این اشعار که از غم غربت می‌نالد، نشان از مردی غریب و پاکدامن و عابد است که با پاکی درونی و صیقل دادن جسم و روان از هر گونه پیوند و وابستگی رها شده و آماده است تا با دم عشق الهی نواخته شود. تمام مثنوی را می‌شود شرح این داستان دانست و “جلیل مسعودی فرد” در “سماع جان”، یک به یک “تبیین و تحلیل داستان های مثنوی” را به خواننده‌ی مشتاق، ارائه می‌کند.