شب های طاعون

معرفی کتاب سپیده دم ایرانی «سپیده‌دم ایرانی» کتابی نوشته امیرحسن چهل‌تن است. این اثر در دسته ادبیات داستانی با بن‌مایه‌ای اجتماعی و تاریخی تقسیم‌بندی می‌شود. نویسنده در این رمان به موضوع مهاجرت اجباری و گسست‌های عاطفی ناشی از آن می‌پردازد. «سپیده‌دم ایرانی» در دو دوره تاریخی که شامل دهه بیست و همچنین سال 1357 است روایت می‌شود. داستان از جایی آغاز می‌شود که ایرج، قهرمان داستان، پس از 28 سال به کشور بازگشته است. ایرج با گذشت از خیابان‌ها و کوچه‌پس‌کوچه‌ها به مرور خاطرات خود می‌پردازد. یادآوری روزهای رفته نشان می‌دهد ایرج از هواداران حزب توده در ایران بوده که به دلیل مشارکت در تهیه سلاح برای ترور نافرجام شاه در ۱۵ بهمن ۱۳۲۷‌، مجبور به فرار از کشور و مهاجرت به شوروی می‌شود. ایرج پیش از ترک ایران دو سال به زندگی مخفیانه روی می‌آورد و بعد ایران را ترک می‌کند. او تصمیم گرفته که پس از مهاجرت به شوروی مقدمات را برای سفر میهن همسرش و پسر دو‌ساله‌شان فراهم کند اما به محض ورود به شوروی دستگیر و به جرم جاسوسی به پانزده سال کار اجباری در اردوگاه محکوم می‌شود. ارتباط ایرج به‌دلیل تحمل شرایط سخت اردوگاه، با خانواده و همه نزدیکانش قطع می‌شود، اما بعد از مدتی با مرگ استالین، او از اردوگاه آزاد و به دلایلی مجبور می‌شود از شوروی به آلمان مهاجرت کند. ایرج پس از بازگشت به ایران با میهن ملاقات می‌کند اما فضای سرد دیدار ایرج و میهن به او می‌فهماند که از عشق شورانگیز قدیم چیزی باقی نمانده است. پسر ایرج نیز شوق چندانی برای دیدار پدر نشان نمی‌دهد. ایرج در دو‌راهی بزرگی برای آینده خود قرار گرفته است: بازگشت به آلمان و ماندن در ایران.

این‌ کتاب‌ مشتمل‌ بر برخی‌ مقالات‌ برگزیده تکنیکی‌ در باره شیوه روانکاوی‌ کلاسیک‌ است‌ که‌ دومین‌ مرحله‌ از پیش‌ درآمد جدید و اساسیِ فرایندهای‌ روان‌درمانی‌های‌ عملی‌ محسوب‌ می‌شود.   برخی‌ از این‌ روان‌درمانی‌ها عبارتند از: الف) روانکاوی‌ کلاسیک‌،که موضوع اصلی بحث را تشکیل می‌دهد؛ ب) روان‌درمانی‌ روانکاوانه‌، خاصه‌ نوع‌ بینش‌گرایانه‌ آن‌)؛ ج) انواع‌ روان‌درمانی‌ کوتاه‌ مدت‌، همچون روش روان‌درمانی کوتاه مدت دینامیک دوانلو یا روان ‌درمانی کوتاه مدت اضطراب برانگیز سیفنور؛ د) برخی‌ روان‌درمانی‌های‌ گروهی‌، از جمله نوع تحلیل‌گرایانه؛ و نیز روانکاوی گروه؛ ر) روش‌های‌ مبتنی‌ بر تلفیق‌ روان‌درمانی‌های‌ فردی‌ با گروهی‌ است و کلاً تمامی روش‌های معیارمندی که با دیدگاهی اساسی و زیربنایی همچون روش‌های فوق‌اذکر اجرا می‌شوند.