شریفجان شریفجان

معرفی کتاب تاریخ سیاسی جهان تاریخچه سه هزار ساله ی جهان که علل جنگ و جستجوی صلح را بررسی می کند.در سه هزار سال تاریخ ، چین حداقل یازده قرن را در جنگ گذرانده است. امپراتوری روم حداقل در طول 50 درصد از عمر خود درگیر جنگ بوده است. از سال 1776 ، ایالات متحده بیش از صد سال را در جنگ گذرانده است. رویای صلح در تاریخ بشریت رویایی جهانی بوده است. پس چرا ما به ندرت توانسته ایم به آن دست یابیم؟در کتاب تاریخ سیاسی جهان ، جاناتان هولسلگ تاریخ گسترده ای از جهان ، از عصر آهن تا به امروز ، تولید کرده است که به بررسی علل درگیری بین امپراتوری ها ، ملت ها و مردم و تلاش های دیپلماسی و جهان وطنی می پردازد. این کتاب با نمای دید پرنده از سه هزار سال تاریخ ، نیروهایی را که از مصر باستان تا سلسله هان ، پاکس رومانا تا ظهور اسلام ، صلح وستفالیا تا ایجاد سازمان ملل متحد را شکل می دهند ، روشن می کند. این رویکرد جهانی واقعی هولسلگ را قادر می سازد تا الگوها را در دوره ها و مناطق مختلف جستجو کند و سوالات بزرگتری راجع به جنگ ، دیپلماسی و قدرت بپرسد و کشف کند. آیا تجارت به صلح دامن زده است؟ حدود دیپلماسی چیست؟ چگونه تغییرات محیطی بر پایداری تأثیر می گذارد؟ آیا جنگ گناه جهانی بر سر قدرت است؟ در زمانی که تهدید به جنگ هسته ای دوباره به وجود می آید ، این یک تاریخ بسیار ضروری است که برای دانشجویان سیاست بین الملل طراحی شده است ، و نیز هر کسی که به دنبال پیش زمینه ای از وقایع فعلی است.

بشر چیست؟ اثری ا‌ست خاص از نویسنده‌ی بزرگِ آمریکایی، مارک تواین، که برخی او را پدرِ ادبیاتِ آمریکا لقب داده‌اند. او هنگامی‌که ۶۳ سال داشت به نوشتنِ این کتاب مبادرت ورزید و نگارشِ آن را چندین سال (تا ۱۹۰۴) طول داد و سرآخر در ۱۹۰۶ آن را با تیراژ کم و بدون نام خود یا با نام مستعار منتشر نمود. مارک تواین در این کتاب، که آن را انجیل ِ خود، و شاخص‌ترین ِ آثارش می‌دانست از ماهیت و چیستیِ بشر یا انسان سخن می‌گوید و ایده‌ها و نظریاتِ خود را در بابِ زوایا و وجوهِ مختلف ِ ذات و سرشت آدمی بیان می‌کند. سبک ِ نوشتارِ این کتاب به صورت دیالوگی میانِ پیرمردی خردمند و یک جوان است. این گفتگو البته رگه‌ها و مایه‌های فلسفی دارد و تواین در قالبِ شخصیتِ پیرِ خردمند، نظریاتش را مطرح می‌کند. وی بر این باور است که انسان موجودی ا‌ست ماشین‌گونه که تحت تأثیر وراثت و محیط ساخته و پروارنده می‌شود و از این رو، کنش‌ها و اندیشه‌های آدمی شایستگی خاصی برای او به ارمغان نمی‌آورند. او در عین‌حال به نحو‌ی برساختِ شخصیت و منشِ انسان اشاره می‌کند، که به زعمِ او یا مادرزادی‌اند و یا برآمده از محیط ِ پیرامون، نحوه‌ی آموزش و پرورش و هرآنچه که با آنها هم‌نشینی و هم‌آموزی دارد. البته تواین انسان را موجودی تعلیم‌پذیر می‌داند که می‌توان با تعلیم و تربیت، او را به جهتِ مثبت یا منفی (خیر و شر) هدایت نمود اما در عین‌حال همچون روح غالبِ آن دوره از تحولاتِ سریعِ فنی و علمی، اراده‌ی آزاد و اختیار را در قاموس بشر نمی‌بیند، و تنها می‌تواند در مارپیچ‌های زندگیش به انتخاب‌هایی آزادانه مبادرت ورزد، همچون اسکی‌بازی که از چکاد ِ کوه به دره حرکت می‌کند و در عین‌حال که محیط و وضعیت و جوِ حاکمِ ناشی از میلیون‌ها قاعده، او را در طیِ مسیرِ اسکی، «ناگزیر» پیش می‌برند، اما هم‌اوست که به هرحال اسکی «می‌کند»، و انتخاب کرده که چنین کنشی را در چنین وضعیتی انجام دهد. مارک تواین از احساس غالبِ وجود آدمی سخن می‌گوید و آن را نیرومندترین احساسِ بشر می‌انگارد، چیزی که به هرحال در هر وضعیتی، بر او مسلط است و به ارضای خواسته‌ها و امیالش سوق می‌دهد. در گفتگویِ جاری و سیالِ پیرِ خردمند و مردِ جوان، که سبک و سیاقِ فلسفی و توجیهی دارد، پیرمرد بر ماشینی‌بودن و بی‌ارادگیِ بشر به معنای عام پا می‌فشرد و او را فقط واجدِ گزینش‌های آزادانه در بافتی از موجبیت‌ها می‌انگارد، اما جوان راضی نیست و از پیرِ خردمند مدام توجیه و دلیل می‌طلبد. مارک تواین، نویسنده‌ی نام‌دارِ آمریکایی، در سیِ نوامبرِ ۱۸۳۵ در فلوریدا و در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمد و در ۱۹۱۰ از دنیا رفت. او را با بزرگانی چون دانته و میلتون قیاس کرده‌اند.