شعر زمان ما حسین منزوی

265,000 تومان

سفارش:0
باقی مانده:3

معرفی کتاب شعر زمان ما حسین منزوی

حسین منزوی شاعر ایرانی است. او که بیشتر به عنوان شاعری غزل‌سرا شناخته شده است، در سرودن شعر نیمایی و شعر سپید هم تبحر داشت. منزوی در سال ۱۳۸۳ بر اثر آمبولی ریوی در تهران درگذشت و در کنار آرامگاه پدرش در زنجان به خاک سپرده شد

او در یکم مهر سال ۱۳۲۵ در شهر زنجان و خانواده‌ای فرهنگی زاده شد. پدرش محمد نام داشت و به آذری شعر می‌سرود. حسین در زادگاه خود دوران دبستان و دبیرستان را سپری کرد و پس از اخذ دیپلم از دبیرستان صدرجهان زنجان، در سال ۱۳۴۴ وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد. سپس این رشته را رها کرد و به جامعه‌شناسی روی آورد اما این رشته را نیز ناتمام گذاشت. وی بعدها در سال ۱۳۵۸ با گذراندن واحدهای باقیمانده توانست مدرک کارشناسی خود را بگیرد.نخستین دفتر شعرش حنجره زخمی تغزل در سال ۱۳۵۰ با همکاری انتشارات بامداد به چاپ رسید و با این مجموعه به عنوان بهترین شاعر جوان دوره شعر فروغ برگزیده شد. سپس وارد رادیو و تلویزیون ملی ایران شد و در گروه ادب امروز در کنار نادر نادرپور شروع به فعالیت کرد. وی در زمان فعالیتش در رادیو، مسئولیت نویسندگی و اجرای برنامه‌هایی چون کتاب روز، یک شعر و یک شاعر، شعر ما و شاعران ما، آیینه و ترازو، کمربند سبز و آیینه آدینه را به عهده داشت. وی چندی نیز مسئول صفحه شعر مجله ادبی رودکی بود.
حسین منزوی در سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد، عمر این ازدواج چندان طولانی نبود و در سال ۱۳۶۰ به جدایی انجامید. حاصل این ازدواج دختری به نام غزل است.
حسین منزوی دستی هم در ترانه‌سرایی داشت، منزوی در ترانه‌هایش هم به مانند اشعارش نگاه و توجه اصلیش به عشق است و به قول خودش عشق هویت اصلی آثارش است. پس از انقلاب در سال نخست انتشار مجله سروش نیز با این مجله و به عنوان مسئول صفحه شعر همکاری داشت. در سال‌های پایانی عمر به زادگاه خود بازگشت و تا زمان مرگ در این شهر باقی‌ماند.وی سرانجام در روز شانزدهم اردیبهشت سال ۱۳۸۳ بر اثر نارسایی قلبی و ریوی و پس از یک عمل جراحی طولانی در بیمارستان رجایی تهران درگذشتمهم‌ترین منبع موجود دربارهٔ زندگی حسین منزوی کتاب «از عشق تا عشق» است که شامل گفت‌وگوی بلند ابراهیم اسماعیلی اراضی (یکی از نزدیک‌ترین شاگردانش در سال‌های پایان عمر) با اوست. در این کتاب خود شاعر به تفصیل دربارهٔ خانواده، سال‌های کودکی و زندگی در روستا، سال‌های مدرسه، دوران دانشگاه، انجمن‌های ادبی تهران و… سخن گفته است.

در کتابی با نام از ترانه و تندر به اهتمام مهدی فیروزیان (انتشارات سخن، ۱۳۹۰) نیز مقالاتی دربارهٔ این شاعر منتشر شده است.

موجود در انبار

توضیحات

شعر زمان ما حسین منزوی

نویسنده
فیض شریفی،حسین منزوی
مترجم
——-
نوبت چاپ 6
تعداد صفحات 291
نوع جلد شومیز
قطع رقعی
سال نشر 1402
سال چاپ اول ——
موضوع
برسی شعر فارسی معاصر
نوع کاغذ بالکی
وزن 250 گرم
شابک
9789643518011

 

حمل و نقل
توضیحات تکمیلی
وزن 0.250 کیلوگرم
نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “شعر زمان ما حسین منزوی”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خلاصه کتاب PDF
اطلاعات فروشنده

اطلاعات فروشنده

  • فروشنده: HN2004
  • هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر

قلبم را در دشت لیلی به خاک بسپار

70,000 تومان
کتاب قلبم را در دشت لیلی به خاک بسپار، نوشته‌ی مارک کوکیس، ریچارد ماهونی و کارلوتا گال، ترجمه‌ی محمد قراگوزلو و منتشر شده توسط انتشارات نگاه، داستانی پرماجرا و جذاب از زندگی نخستین عضو آمریکایی القاعده را روایت می‌کند.در این کتاب، ما با جان، یک جوان آمریکایی آشنا می‌شویم که تغییر مذهب می‌دهد و به اسلام می‌پیوندد و نام "سلیمان الفارس" را برای خود انتخاب می‌کند. او به منظور فراگیری زبان عربی و عمق بخشیدن به مطالعات اسلامی، به کشور یمن سفر می‌کند و پس از چندین سفر بین یمن و آمریکا، در نهایت به پاکستان می‌رود و در نهایت به افغانستان می‌پیوندد تا در جبهه‌ی طالبان در دفاع از آرمان‌های اسلامی شرکت کند.داستان او روز به روز شاهد جنگ و فداکاری جنگجویانی است که زندگی خود را در این راه از دست داده‌اند. او از آمریکا و سیاست‌های آن متنفر است و آن را مسئول تمام جنگ‌ها می‌داند...در این کتاب شما به عمق روحیات جان و چالش‌های او در اطراف دنیای اسلامی و جنگ‌های پیچیده‌ای که درگیر شده‌است، می‌پردازید. این داستان الهام‌بخش و جذاب با جزئیات زندگی و ماجراهای او، خوانندگان را به تأمل و تامل در مسائل اسلامی و جهانی می‌کشاند.

پروانه های پراکنده

18,000 تومان
معرفی کتاب پروانه های پراکنده نوشته منصور خورشیدی خورشیدی شاعری با چهار دهه حضور فعال در عرصه ادبیات معاصر است که به تدریج و با تکیه بر اصول و موازین شعر حجم، سروده هایش از خامی و ناپختگی عبور کرده و به آثاری مطرح و ماندگار مبدل شده اند. این کتاب دربردارنده ی مجموعه ای از شعرهای تامل برانگیز اوست که در قالب شعر حجم سروده شده اند. . .

در وادی انقلاب

250,000 تومان
معرفی کتاب در وادی انقلاب. هم میهنان!بار دیگر رژیم ضد مردمی شاه، توطئه جنایت کارانه ای را علیه خلق ما تدارک دید و مزدوران سازمان امنیت در حالی که جمعیت کثیری مشغول دیدن فیلم گوزن ها بودند، با آتش زدن سینما رکس آبادان، این نقشه پلید را به اجرا درآوردند. هم زمان با اوج گیری مبارزات حق طلبانه مردم مبارز ایران، رژیم مزدور برای تفرقه افکنی در صفوف مبارزین و ایجاد بی اعتمادی نسبت به آنها به توطئه های متعددی دست زده است. چندی پیش شاه این کفتار پیر برای بدبین کردن توده ها نسبت به گروه های مبارز، نقشه کثیف حمله به زنان و دختران و اسید پاشیدن به آنها را توسط مزدورانش به اجرا درآورد و کوشید با چسباندن این عمل ضدانسانی به گروه های مذهبی مترقی، مردم ما را نسبت به آنها بدبین نماید که با افشاگری وسیع و به موقع نیروهای انقلابی نقشه های پلید این دیکتاتور خون آشام عقیم ماند. شاه دیکتاتور و رژیم وطن فروشش در طول مبارزات اخیر مردم زحمتکش ما برای تفرقه افکندن، ایجاد بدبینی و عدم اعتماد نسبت به مبارزین و ایجاد ترس و وحشت در مخالفین به وحشیانه ترین و ضد انسانی ترین نیرنگ ها دست زده اند. یک روز نویسندگان و هنرمندان مترقی بوسیله اوباشان سازمان امنیت در کوچه و خیابان مورد ضرب و شتم قرار می گیرند، روز دیگر کاراته کاران و چماق به دستان رژیم در لباس کارگر به جمع مخالفین در کاروانسرا یورش می برند. یک روز با پخش شایعات دروغین بهانه ای برای پلیسی کردن شهر و کنترل حرکات توده ها درست می کنند، روز دیگر با بمب گذاری در منزل مخالفین سعی در ترساندن آنها می نمایند. یک روز دانشجویان میهن پرست در کوه مورد حمله عده ای ناشناس (در اصل مزدوران سازمان امنیت) هلی کوپتر سوار قرار می گیرند و بالاخره امروز شاهد فجیع ترین و پلیدترین توطئه این دیو سیرت خون آشام می باشیم، یعنی شاهد قتل عام وحشیانه بیش از 400 تن از مردم بی گناه آبادان، آری این جانی خون آشام برای ادعای هوس های شیطانی خود و برای حفظ منابع خود و اربابان خارجیش دست به هر جنایتی می زند. او نه تنها از کشتار وحشیانه عزیزان مردم ترسی ندارد بلکه از این کار لذت هم می برد. . .

فرایند پیدایش بابیت و بهاییت از اندیشه شیخیه

93,000 تومان
  کتاب «فرایند پیدایش بابیت و بهاییت از اندیشه شیخیه» نوشته «عبدالرحیم غروی» توسط نشر کویر منتشر شده است. این کتاب همانگونه که از عنوانش مشخص است به روند پیدایش جنبش بابیت میپردازد. بابیت یا آیین بابی، به دینی گفته می‌شود که در سال ۱۲۶۰ قمری توسط سید علی‌محمد شیرازی ملقب به باب در ایران پدید آمد و پیروانی از تمامی قشرها و اصناف جامعه و از مناطق مختلف ایران به خود جذب کرد. سید علی‌محمد باب خود را پیامبری جدید و بشارت دهندهٔ دینی که قرار است پس از او توسط «من یظهره‌الله» (آنکه خداوند او را ظاهر خواهد ساخت)، ظاهر شود خواند و بارها در آثار خود به ظهور او اشاره کرد. پس از تیرباران باب، پیروانش که به «بابی» مشهور بودند بر طبق بیانات باب به دنبال «من یظهره الله» می‌گشتند. در سال ۱۲۷۹ قمری، بهاءالله خود را «من یظهره الله» یا همان موعود کتاب بیان خواند. اکثر بابیان به او ایمان آورده و بهائی نام گرفتند. گروه کوچک که به پیروی از میرزا یحیی صبح ازل، بابی باقی ماندند ازلی نام گرفتند که تعداد آن‌ها اکنون اندک است.

انقلاب های اروپايی 1492-1992

69,000 تومان
معرفی کتاب انقلاب های اروپايی 1492-1992 اثر چارلز تیلی: چارلز تیلی جامعه شناس و مورخ برجسته آمریکایی و یکی از محققین تاریخ انقلاب ها در جوامع بشری به شمار می آید .وی در این کتاب که اولین بار به سال 1993 منتشر گردید به بررسی جامعه شناسانه تاریخ انقلاب های اروپایی از اوایل عصر جدید تا به امروز می پردازد.رویدادهای انقلابی و به یاد ماندنی قاره اروپا انقلاب شکوهمند 1688 انگلستان،انقلاب 1798 فرانسه و انقلاب اکتبر 1917 روسیه- در کانون توجهات این نویسنده قرار گرفته است و به انقلاب در سایر کشورهای این قاره و از جمله تحولات دهه اخیر در اروپای شرقی و مرکز نیز اشاراتی رفته است.کتاب انقلاب های اروپایی که در سال 1995 جایزه اروپایی جامعه شناسی و علوم اجتماعی را به خود اختصاص داد، بازگویی صرفا ساده از رویدادهای تاریخی نیست. بلکه نویسنده در این کتاب، تاریخ انقلاب های بزرگ و کوچک در اروپا را از منظری جامعه شناسانه و علمی مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و آنها را از زوایای مختلف با یکدیگر مقایسه کرده است.

شعر زمان ما احمد رضا احمدی

325,000 تومان
کتاب شعر زمان ما احمد رضا احمدی دربارۀ زندگی احمد رضا احمدی خود حی و حاضر است و دربارۀ خویش پرترهْ‏نوشته‌ای دارد و تا همین اواخری که این کتاب نوشته می‌شد مصاحبه‌ای جدید از وی هم منتشر شده است؛ و مصاحبه‌های متعدد دیگری در طی این سالیان. به انضمام دو مستند ( حول محور یومیه و کاروبار شاعری‌اش) پس اینکه ما باز همان‌ها را یادآوری کنیم و بنویسیم چیزی از خود ننوشته‌ایم. مگر اینکه اطناب مطلب کرده و به حشو روی آورده باشیم. هر چند در تولد 82 سالگی ایشان مطلبی کوتاه در یکی از جراید منتشر کرده‌ایم، که بر همین سنت معرفی زندگینامه‏ای‏طور شاعر استوار است و همو را هم در فصل پنجم همین کتاب آورده‌ایم. اما در این فصل برای فرصت‏یابی بیشتر به مطالبی غیر از نوشته‌های راقم این سطور هم که شده از میان مطالب و مصاحبه‏های متعددی که با شاعر و دربارۀ وی انجام شده یکی را که به کار ما نزدیک‌تر است احصا و باقی را هم در پانوشت‌ها موکد می‌کنیم. و هر جایی هم نیاز به توضیح بیشتری باشد در پانویس‌های همین فصل بدان‌ها اشاره می‌کنیم. هرچند باید تصریح کرد که برای شناختن شاعر و شعرش، _ مخصوصا دربارۀ احمد رضا احمدی_، شاید هیچ بحثی گویاتر و توصیفی‌تر و شارحْ‏مابانه‏تر از گفتگو‌ها و پرتره‌نوشته‏های خود احمدی نیست. از این روی حتما مخاطبان و محققان را به مداقه در همان‌ها و به خصوص بررسی در نثر و یادآورد‌های احمدی از خویش و از زندگی ادبی و از کارها و نظریاتش _که متناوبا در همین منابع گفته آمده مندرج و گاه با برخی سال‌ها و برخی مصاحبه‌ها متباین است_ دعوت می‌کنیم. احمدی عموما از اینجا شروع می‏کند که: «جد ما یک زرتشی مهاجر بود که از یزد به کرمان آمده بود و در نسل‌های بعدازآن همه‏گی خاندان ما روحانی بودن» (مستند وقت خوب مصائب) اما به صورت کلی از نظر ما، منهای آن روزگاران خوش زندگی در کرمان، بیماری ناگهانی پدر، کوچ اجباری به تهران، سپس مرگ غریبانۀ پدر احمدی و آغاز زندگی سرد و تلخ خانواده در تهران و همزمان تجربیاتی که در آن دورۀ تاریخی و در آن محل جغرافیایی تهران به شکلی خاص و نوعا از روی ناچاری کسب می‌کند، بر زندگی ادبی و تصویرهای مخیّل شاعر و نیز بر ناخوداگاه هنری احمدرضای نوجوان و جوان تاثیر بی‌واسطه‏ای می‌گذارد. مدرسه عوض‌کردن‌ها و رشتۀ درسی عوض‌کردن و طنازی مادرش و آشنایی‌اش با رهنما و آراگون و نادرپور و سپهری هم نیز، بخش عظیمی از فکر و زبان وی را ساخته‎اند. سال 41 که کتاب «طرح» را چاپ می‏کند، دوستی‌هایش با کیمیایی و قریبیان و آشنایی‌اش با فرخزاد و رفت‌وآمدش با مهرداد صمدی و آغداشلو و… نیز همچنین‌اند. احمدی هیچ‌گاه در طرح‌وبسط موج نو چندان الاقول خودش پیگیر نبوده و به جز سرمقاله‏ای برای «جنگ شعر» اظهار نظر چندان مهمی دربارۀ این جریان نمی‏کند. او فقط شعر می‌نویسد و در مسیری که غریزی _ یا دست‌کم بدون دانشیْ‏خودگاه نسبت به آگاهی‌هایی که از خوانده‌هایش یافته ایده‌ها و تصاویر و نظرگاهش را با زبان و امکاناتی که خودش در شعرش می‌آفریند، باز می‏نماید. هیچ‏گاه به هیچ گروه سیاسی نمی‌پیوندد، ‌ای‌بسا از همۀ جریانات فکری و ایدئولوژیک و انقلابی آن دوره که اکثر روشنفکران و ادیبان ایرانی به آنها گرایش داشتند هم گریزان است. حتی هیچ‌گاه به کانون نویسنده‏گان _که مهم‌ترین نهاد غیرحکومتی روشنفکری در 100 سال گذشتۀ ایران است_ نزدیک هم نمی‌شود و به جای آن در مرکز حفظ و اشاعه و نیز در کانون پرورشی مشغول به کار و طرح‌ریزی‌هایش می‌شود. ضبط آثار ماندگار و تولید پروژه‌هایی در ارتباط با تاریخ موسیقی و تاریخ شعر می‏کند (به طریق ضبط صدا و موسیقی) که تاریخا تاثیر ذوقی و عاطفی و ای‏بسا پژوهشی بی‌نظیری بر نسل‌های بعدی می‌گذارد. تا زمان بازنشستگی در کانون می‌ماند و پس از آن نویسنده‌ای است منظم و خانواده‏دار. کمتر در مجامع و مجادلات ظاهر می‌شود و یکسره خود را وقف نوشتن شعر و رمان و نمایشنامه و کشیدن نقاشی و دکلمۀ شعر و… و… می‏کند. بد نیست نکته‌ای که همین چندوقت پیش از وی در خاطرمان مانده، قبل از ادامۀ مطلب بازگو کنیم. بلکه بخشی از ذهن جوان و پویا و بعضا خلاق شاعر را بتواند باز بنماید. احمدی وقتی شعر می‌نویسد به‌شدت به نثر نزدیک می‌شود و وقتی نثر هم می‌نویسد با‌ همان جنم به شعر نزدیک می‌شود. اساسا کنه مطلبی که دربارۀ وی در فصل چهار دربارۀ وی، بحث‌هایمان را بر آن می‌گذاریم ایده‌اش همین عدم فاصله بین نثر و شعر احمدی است. علی ایحاله؛ نمایشنامه‌ای نوشته دارد آقای احمدی به نام «فرودگاه پرواز شمارۀ707» که آقای سلیمانی نامی به صحنه آورده بود. کار بد بود. از آنجا که دراماتورژی نشده بود.