دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
شهر گربه ها
210,000 تومان
هاروکی موراکامی معروف‌ترین نویسندۀ معاصر جهان است. سال‌هاست او را از بخت‌های دریافت جایزۀ نوبل ادبیات می‌دانند و در همه جای دنیا کتاب‌خوان‌ها برای خریدن کتاب‌هایش صف می‌کشند. رمان جدید او به نام شهر گربه ها در روز اول انتشار بیش از یک و نیم میلیون نسخه فروخت.
موراکامی جادوگر کلمات است. کاراکترها و فضاها را طوری می‌آفریند که مختص خود اوست و شبیه به کار هیچ نویسندۀ دیگری نیست.
شهر گربه‌ها شامل روایت‌هایی است از زندگی و عشق، روایت‌هایی فراموش‌ناشدنی که تا مدت‌ها در ذهن خواننده ادامه می‌یابند…
فقط 2 عدد در انبار موجود است
توضیحات
کتاب شهر گربه ها
| نویسنده |
هاروکی موراکامی
|
| مترجم |
فرزین فرزام
|
| نوبت چاپ | 9 |
| تعداد صفحات | 184 |
| نوع جلد | شومیز با روکش |
| قطع | رقعی |
| سال نشر | 1402 |
| سال چاپ اول | —— |
| موضوع |
رمان
|
| نوع کاغذ | —— |
| وزن | 212 گرم |
| شابک | 9786007141649 |
حمل و نقل
توضیحات تکمیلی
| وزن | 0.212 کیلوگرم |
|---|
نظرات (0)
اطلاعات فروشنده
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: samanehfathi
- نشانی:
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر
کارآگاهان وحشی
«دستاوردی منحصربه‌فرد، حماسه‌ای مدرن و غنی از روایت و شخصیت از مهم‌ترین نویسندۀ آمریکای لاتین.» سانفرانسیسکو کرونیکل «روایتی طنزآمیز، مبهم، تأثیرگذار و ترسناک از یکی از مهم‌ترین نویسندگان نسل نوی آمریکای لاتین.» جان بنویل روبرتو بولانیو شاعر، مقاله‌نویس و نویسندۀ مطرح شیلیایی است. او را آغازگر موج نوی ادبیات آمریکای لاتین می‌دانند. جسارت و جرئت او در فاصله گرفتن از سبک رئالیسم جادویی گابریل گارسیا مارکز به این نویسنده اعتباری جهانی بخشیده است. طنز، تعلیق و وحشت اجزای جدانشدنی جهان داستانی بولانیو است. آثار او همه در ده سال پایانی عمرش نوشته شده‌اند، زمانی که می‌دانست بیماری فرصت زیادی برایش باقی نگذاشته است. رمان سترگ «کارآگاهان وحشی» در سال 1998 منتشر شد. بولانیو این رمان را نامه‌ای عاشقانه به نسل خود دانسته و ایگناسیو اِچِواریا، برجسته‌ترین منتقد ادبی اسپانیا، از آن به‌عنوان رمانی که بورخس می‌توانست بنویسد ستایش کرده است. از نگاه منتقدان ادبی، رمان‌های کارآگاهان وحشی و 2666 دو شاهکار بولانیو هستند که بر ادبیات جهان تأثیر گذاشته‌اند.
بخشی از کتاب
یک هفته بعد از اینکه به خانه برگشتم، شروع کردم به قدم زدن اطراف محله‌مان. اول پیاده‌روی‌های کوتاهی بودند: یکبار اطراف بلوک و تمام. کم کم، هرچند، جسارت بیشتری پیدا کردم ، و بیرون رفتن‌هایم، ابتدا به صورت آزمایشی، دور و دورتر می شد. محله تغییر کرده بود. دوبار مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتم. بار اول بچه‌هایی بودند که چاقوی آشپزخانه داشتند و بار دوم عده‌ای بزرگسال که وقتی پولی در جیب‌هایم پیدا نکردند به شدت کتکم زدند. اما دیگر احساس درد نمی‌کردم، و اهمیتی هم نمی‌دادم. این یکی از چیزهایی است که در لافوپرتسا یاد گرفتم. آن شب لولا، دوست دختر پسرم روی زخم‌هایم ید ریخت و آن‌ها را پاک کرد و به من هشدار داد جاهای خاصی وجود دارد که نباید بروم. به او گفتم اهمیتی نمی‌دهم که هرازگاهی کتک بخورم. گفت :«کتک خوردن را دوست دارید؟» گفتم : «نه دوست ندارم. اگر هر روز باشد که دوست ندارم»
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.