شوپنهاور

معرفی کتاب بخش D

کتاب بخش D، رمانی روان‌شناسانه است که توسط فریدا مک فادن نوشته شده. رمان حاضر داستانِ یک دانشجوی پزشکی به نام ایمی برنر را به تصویر می‌کشد که باید به مدت 13 ساعت به‌عنوان شیفت در بخش روان‌پزشکی یک بیمارستان، پشت درهای بسته بگذراند. فریدا مک فادن که خود یک پزشک متخصص مغز است، از زاویه‌ی دید ایمی، به باورهای رایج در مورد بیماری‌های روانی می‌نگرد و آن‌ها را مورد پرسش قرار می‌دهد.

درباره‌ی کتاب بخش D

علی‌رغم تلاش‌های بسیاری از روان‌شناسان و روان‌پزشکان در سال‌های اخیر، باور‌های اشتباه رایجی در مورد افراد مبتلا به اختلال‌های روانی وجود دارد. بسیاری از افراد احساس می‌کنند این افراد توانایی کمتری در حل مشکلات زندگی دارند، بیشتر مرتکب جرم و جنایت می‌شوند و حتی خطرناک‌تر از افراد عادی جامعه هستند. این باورها باعث شده‌اند مردم از افراد مبتلا به اختلال‌های روانی دوری کنند و حتی کمتر به‌دنبال این باشند که ریشه‌های مشکلات آن‌ها را بشناسند. همه‌ی این‌ها در حالیست که اکثر مطالعات و پژوهش‌های آماری نشان می‌دهند افراد مبتلا به اختلال‌های روانی، بیش از آنکه عاملین خشونت و جرم باشند، خود قربانیِ آن هستند. فریدا مک فادن (Freida McFadden)، که خود یک پزشک متخصص مغز است و تاکنون چندین کتاب با محوریت افراد مبتلا به اختلال‌های روانی یا پزشکی نوشته است، در کتاب بخش دی (Ward D) به باورهایی پرداخته که در بین مردم عادی و حتی جامعه‌ی پزشکی در رابطه با بیماران روانی وجود دارد. داستان کتاب بخش دی، که می‌توان آن را یک رمان روان‌شناسانه و دلهره‌آور دانست، به یک دانشجوی پزشکی به نام ایمی برنر می‌پردازد که در یک بیمارستان دوره‌ی کارورزی خود را می‌گذراند. ایمی، از زمان ورود به این بیمارستان، به دلایلی شخصی که ما در آغاز داستان از آن‌ها اطلاعی نداریم، از بخش دی، که بیماران مبتلا به اختلال‌های روانی شدید در آن بستری هستند، دوری کرده است. اما زمانی که شیفت شبانه‌ی بخش دی به او سپرده می‌شود، ایمی راهی جز این ندارد که 13 ساعت را در این بخش بیمارستان، پشت درهای بسته بگذارند.