فلسفه سياسي قرن بيستم

اين كتاب نظريه اجتماعي مدرن از پارسونز تا هابرماس: را در واقع مي‌توان مكمل كتاب ديگر نويسنده، نظريه‌هاي اجتماعيِ كلاسيك، دانست. يان كرايب در اين كتاب به نظريه‌ي اجتماعي پس از ماركس، وبر، دوركيم و زيمل مي‌پردازد و تحولات آن را از جنگ دوم جهاني به بعد پي مي‌گيرد. نويسنده در بخش يكم كه عنوان "مقدمه" را بر خود دارد، به بحث درباب تفكر نظري مي‌پردازد. در بخش دوم "نظريه‌هاي كنش اجتماعي" را طرح مي‌كند. در اين بخش از كاركردگرايي ساختاري و آراءِ پارسونز، نظريه‌ي انتخاب عقلاني، كنش متقابل نمادين، جامعه‌شناسي پديدارشناختي و روش‌شناسي مردم‌نگر و نظريه‌ي ساختاربنديِ آنتوني گيدنز سخن مي‌رود. در بخش سوم كه "از كنش تا ساختار" نام دارد، ساختارگرايي، ماركسيسم ساختارگرا، پساساختارگرايي و پسامدرنيسم موضوع بحث هستند. در بخش چهارم كه "از ساختار يا كنش به ساختار و كنش" نام دارد، ديدگاه‌هاي مكتب فرانكفورت و يورگن هابرماس مورد بررسي قرار مي‌گيرند. در پايان، در فصل كوتاهِ "نتيجه‌گيري: بازي كردن با انديشه‌ها" نويسنده بار ديگر به بحث درباب نظريه مي‌پردازد: چرا بايد به مطالعه‌ي نظريه‌ي اجتماعي پرداخت؟ چگونه نظريه‌ي اجتماعي را به كار ببنديم؟ و در پايان به بررسي پديده‌ي "شخصيت مدرن" مي‌پردازد.