فیلمنامه نویسی شخصیت محور

32,000 تومان

ایده اصلی کتاب فیلمنامه نویسی شخصیت محور استفاده از یک نظریه نسبتاً معاصر برای خلق عملی یک فیلمنامه است.

بر این اساس بخش اعظم این کتاب بر تمرین های عملی بنا شده که آبشخور آنها آراء باختین است. خلق شخصیت چند آوایی بزرگ ترین دستاوردی است که به کارگیری تمرین های این کتاب به دنبال خواهد داشت.

هورتون تکنیک و فرایند فیلمنامه نویسی را به گونه ای در اختیار می نهد که هر نویسنده بالقوه ای آن را راحت، خوش دست و به نحو خوش آیندی چالش برانگیز خواهد یافت.

 

در انبار موجود نمی باشد

توضیحات

فیلمنامه نویسی شخصیت محور

نویسنده
اندرو هورتون
مترجم
ستاره پیر خدری
نوبت چاپ 5
تعداد صفحات 368
نوع جلد شومیز
قطع وزیری
سال نشر 1402
سال چاپ اول  ————
موضوع
هنر
نوع کاغذ  —————
وزن 495 گرم
شابک
9789645307378
حمل و نقل
توضیحات تکمیلی
وزن 0.495 کیلوگرم
نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “فیلمنامه نویسی شخصیت محور”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خلاصه کتاب PDF
اطلاعات فروشنده

اطلاعات فروشنده

  • فروشنده: aisa
  • هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر

فيلم نامه نويسي آلترناتيو

40,000 تومان

بخشی از کتاب فیلم‌نامه‌نویسی آلترناتیو

شخصیت اصلی فیلم‌نامه، از همان ابتدا، برای تماشاگر به معنای تجربهٔ داستان است. تماشاگران درگیر داستان می‌شوند تا با شخصیت اصلی همذات‌پنداری کنند و خود را در موقعیتِ او قرار دهند. شخصیت از طریق شرایط خاص ظاهر یا رفتارش قابل‌تشخیص است. هر چند در یک لحظهٔ خاص شخصیت خودش را آدمی نادان و آسیب‌پذیر نشان می‌دهد، ولی همدلی و همذات‌پنداری ما با آن شخصیت از قبل محفوظ مانده. به طور کلی، شخصیت اصلی پُرانرژی ظاهر می‌شود و کاری می‌کند که میزان کشمکش تا انتهای داستان کم نشود. شخصیت اصلی به شیوه‌های مختلفی از شخصیت‌های درجه‌دو (یا همان شخصیت‌های فرعی) قابل‌تشخیص است. اصلی‌ترین تفاوت شخصیت اصلی این است که در طول داستان دچار دگرگونی اساسی می‌شود. از طرفی دیگر، شخصیت‌های درجه‌دو تغییر نمی‌کنند و در واقع از همان ابتدا ریشهٔ ایجاد تضاد با شخصیت اصلی هستند و در طول برخورد با شخصیت اصلی به پیش‌بُرد داستان کمک می‌کنند.

قلندرنامه آداب الطريق

30,000 تومان

معرفی کتاب قلندرنامه ای به نام آداب الطریق اثر بابا حاجی عبدالرحیم

قلندریه به عنوان گروه هایی از صوفیان و اهل طریق حدودا از قرن هفتم هجری در تاریخ تصوف و عرفان اسلامی پدیدار شدند.
آنان ظاهری خشن داشتند، گروهی سفر می کردند، غزل و آواز سر می دادند و هیاهو و سماع می کردند، بنگ می خوردند و حشیش می کشیدند، تکدی گری می کردند و غالبا اظهار به تشیع می کردند اما فرایض دینی و عبادات را انجام نمی دادند.
این کتاب متن مصحّح قلندرنامه ای با عنوان «آداب الطریق» است که یکی از منابع مهم فارسی دربارۀ قلندریه و تصوف عوامانه می باشد که در سدۀ یازدهم در ماوراءالنهر نوشته شده است.
برای آشنایی خواننده از متن مصحّح، پژوهشی نو دربارۀ قلندریه به عنوان مقدمه در چهار فصل آورده شده است: فصل نخست سرچشمه های قلندری گری را جستجو می کند. فصل دوم ویژگی های قلندران در جمع صوفیان را می شناساند.
فصل سوم طریقه های قلندری را در سرزمین های اسلامی بررسی می کند و فصل چهارم به معرفی قلندرنامۀ آداب الطریق می پردازد.
قلندرنامۀ آداب الطریق نوشتۀ بابا حاجی عبدالرحیم عاقبت به خیر، یکی از قلندران نقشبندیه در سدۀ یازدهم هجری است که در ماوراءالنهر می زیسته و مرید و خلیفۀ بابا قولمزید از پیران بزرگ قلندریه در ماوراءالنهر بوده است.
حاجی عبدالرحیم آداب الطریق را به سال 1083 قمری در عهد فرمانروایی پنجمین امیر سلسلۀ جانیان در بخارا، عزیز خان نوشته و در دیباچۀ کتاب خود او را ستوده است.

عقرب: پرونده‌ی سرّی تاشا و کارآگاهش هنری

17,000 تومان
تاشا عاشق ماجراهای سرّی و کارآگاه‌بازی است.
کتابخانه‌اش پر از کتاب‌های کارآگاهی است.
هر کدام را ده‌ها بار خوانده و شم کارآگاهی خودش را قوی کرده است.
تاشا بدجوری منتظر است پرونده‌ای به تورش بخورد. یک بار هم سر همین موضوع گند بالا آورده است. اما این بار انگار واقعا پرونده‌ای سری به پستش خورده که فقط و فقط خودش می‌تواند از پسش بربیاید. عقرب!  
سفارش:0
باقی مانده:1

سال‌هایی که سینما مهم بود

70,000 تومان

معرفی کتاب سال‌هایی که سینما مهم بود: سیاست، تاریخ و جنبش‌های اجتماعی در سینمای دهه‌ی هفتاد آمریکا

تامس السیسر، الکساندر هورواث و نوئل کینگ در کتاب سال‌هایی که سینما مهم بود مجموعه مقالاتی را گردآوری کرده‌اند که روی سینمای دهه‌ی 1970 آمریکا متمرکز است و آن را از لحاظ سیاسی، تاریخی و اجتماعی تحلیل می‌کند. این کتاب به یکی از درخشان‌ترین و تأثیرگذارترین دوران هالیوود می‌پردازد، درباره‌ی فیلم‌ها و فیلم‌سازان مهم آن دوره و فلسفه‌ی آنان بحث می‌کند و می‌کوشد ردپایشان را در آثار معاصر پی بگیرد.

درباره‌ی کتاب سال‌هایی که سینما مهم بود

سینمای دهه‌ی 1970 آمریکا از مهم‌ترین دوره‌های سینمایی تاریخ آمریکا و حتی دنیا به شمار می‌رود. آن دوران که از اواخر دهه‌ی 1960 شروع شد و تا حوالی سال 1977 طول کشید، شاهد ظهور چند نفر از بزرگ‌ترین فیلم‌سازان سینما بود که فیلم‌هایی بسیار تأثیرگذار ساختند. اسکورسیزی، اسپیلبرگ، سم پکین پا، رابرت آلتمن، آرتور پن، دی پالما و هال اشبی تنها چند چهره از انبوه فیلم‌سازهای جریان٬ساز و صاحب‌سبک دهه‌ی هفتاد بودند که انقلاب مهمی در این هنر به وجود آوردند. در همان زمان بود که شاهکارهایی مثل راننده‌ی تاکسی، پدرخوانده، ایندیانا جونز، جنگ ستارگان، بانی و کلاید، بوچ کسیدی و ساندنس کید، فارغ‌التحصیل و این گروه خشن ساخته شد. بااینکه در حوالی دهه‌ی 1980 خود این موج به حاشیه رانده شد ولی تأثیر آن پابرجا ماند، به‌طوری‌که اغراق نیست اگر بگوییم آن زمان شروع عصر جدید هالیوود بود.
سفارش:0
باقی مانده:2

در دفاع از فهم: سخنرانی‌های آلبر کامو (1958_1936)

370,000 تومان

معرفی کتاب در دفاع از فهم: سخنرانی‌های آلبر کامو 1958 - 1936

کتاب در دفاع از فهم، دربردارنده‌ی متن سی‌و‌چهار سخنرانی آلبر کامو است که طی حدود بیست سال، با موضوعات مختلف و در محافل گوناگون بیان شده‌اند. عمده‌ی مضامین این کتاب یا در حوزه‌ی فلسفه، سیاست و تاریخ می‌گنجند یا دیگر وجوه حیات انسانی را مد نظر داشته‌اند. کتابی که مقابلتان قرار گرفته، شما را با مبانی فکری یکی از داستان‌نویسان و فلاسفه‌ی مطرح جهان بیشتر آشنا خواهد کرد.

درباره‌ی کتاب در دفاع از فهم

ممکن است بیشتر مخاطبان، آلبر کامو (Albert Camus) را با آثار ادبی برجسته‌‌ و ماندگارش به یاد بیاورند و او را صرفاً داستان‌نویسی نابغه در تاریخ ادبیات معاصر بدانند. چنین مخاطبانی حتماً متعجب خواهند شد اگر پی ببرند که کامو علاوه‌بر نویسندگی، در سخنرانی‌های پرشور و‌ خطابه‌های اعتراضی نیز ید طولایی داشته است. برای این‌که با اندیشه‌های وی در خلال سخنرانی‌هایش آشنا شوید، پیشنهاد ما این است که هرچه سریع‌تر کتاب در دفاع از فهم (Conférences et discours) را تهیه کنید تا به گنجینه‌ای از تمامی سخنرانی‌های کامو، به مناسبت‌های گوناگون و با موضوعات متنوع، دسترسی داشته باشید. آن‌چه در اثر حاضر می‌خوانید، مجموعه‌ای است از متن سی‌و‌چهار سخنرانی کامو طی سال‌های 1936 تا 1958. با وجود این‌که آلبر کامو با سخنرانی میانه‌ی خوبی نداشته و تصور می‌کرده سخنران خوبی نیست، اما به نظر می‌رسد در سخنرانی‌هایش نیز مانند رمان‌ها، مقالات و جستارهایش، خوش درخشیده و توانسته رضایت خاطر مخاطبان را جلب کند. جالب است بدانید او با این‌که هنگام ارائه‌ی سخنرانی‌هایش، نویسنده‌ی سرشناسی بوده اما در هیچ‌کدام از سخنرانی‌ها، هیچ اشاره‌ای به متن‌ها و داستان‌هایش نکرده است! بااین‌حال، مسئله‌ی «تعهد هنرمند» در سخنانش به‌وضوح دیده می‌شود. بنابراین، اگرچه کامو در خطابه‌هایش، سخنی از کتاب‌ها و رمان‌هایش به میان نیاورده اما همواره هویت خود را به‌عنوان یک هنرمند حفظ کرده و آن را در سخنرانی‌هایش نیز نشان داده است. این متفکر روشنفکر، در تلاش بوده تا هنگام سخنرانی‌هایش، تعهد خود را به‌عنوان یک انسان و مسئولیتی را که نسبت به سایر انسان‌ها داشته، شرح بدهد. همچنین صدای اعتراض نسلی باشد که لابه‌لای محدودیت‌ها، در حال نابود شدن است. کامو چه در آثار ادبی و چه به‌عنوان یک فیلسوف و سخنران، به دنبال راهی برای درک «بحران بشر» و نشان دادن چهره‌ی پلید آن بوده است. همچنین می‌کوشیده تا مرهمی برای زخم‌های دیرینه‌ی بشریت عرضه کند. او معتقد بود در میان انواع و اقسام مشاغل امروزی، شغلی نیز با عنوان «انسان بودن» وجود دارد. وظیفه‌ی کسانی که به این شغل روی آورده‌اند، چیزی نیست جز مبارزه با فلاکت آدمی یا کاستن از شدت آن. از مشخصه‌های قابل توجه کتاب حاضر، می‌توان به مشخص بودن بُعد زمانی و مکانی سخنرانی‌های کامو اشاره کرد. به عبارت دیگر، در ابتدای متن هر سخنرانی‌، توضیحی کوتاه در مورد اوضاع زمانی آن، مراسمی که کامو در آن به سخنرانی پرداخته و نشریه‌ای که متن سخنرانی را نخستین بار چاپ کرده، بیان شده است که قطعاً مطالعه‌ی دقیق آن‌ها، برای درک بهتر سخنرانی‌ها، یاری‌گر خوانندگان خواهد بود. به همین شکل، گوشه‌ای از شرح حال کامو، هنگام ارائه‌ی سخنرانی‌هایش مطرح شده که خواندن آن‌ نیز می‌تواند درک کلی اما دقیقی را از شخصیت کامو برای مخاطبان به ارمغان بیاورد.
سفارش:0
باقی مانده:3

مثل خون در رگ‌های من: نامه‌های احمد شاملو به آیدا

280,000 تومان

احمد شاملو

در بخشی از کتاب مثل خون در رگ‌های من می‌خوانیم: نمی‌دانم. نمی‌دانم این «بدترین شب‌ها» را شروع کرده‌ام یا دارم شروع می‌کنم. اما، به هر تقدیر، این ساعات تاریک و بی‌امید، این روزهایی که دست کم، اگر هیچ موفقیت دیگری درش نبود، اینش بود که به امید دیدار تو شروع می‌شد و حتی اگر هم در آخرین ساعات شب با نومیدی کامل، مثل دفتری بر هم نهاده می‌شد، باز این امید که فردا بتوانم ببینمت زنده نگهم می‌داشت، می‌دانی؟ از فردا صبح، دیگر این امید را هم از دست خواهم داد. امید بزرگی بود که اقلاً روزی یک بار تو را ببینم. اقلاً این امید به من نیروی آن را می‌داد که صورتم را بتراشم و از قبر خودم خارج بشوم برای آن که آفتاب وجود تو به جسم رطوبت کشیده‌ی من بتابد. می‌دانستم که آیدای من امید و حرارت و آفتاب زندگی من با لبخندش در انتظار من است. می‌دانستم که آیدای من با چشم‌هایی که پر محبت‌ترین نگاهش را به من بخشیده نگاهم خواهد کرد. می‌دانستم که آیدای من از من شکایت خواهد کرد که چرا ریشم را نتراشیده‌ام، و این، نیرویی بود برای آن که ریشم را بتراشم. می‌دانستم که آیدای مهربان من از من گله می‌کند که چرا با وجود آن که در کنارش هستم افسرده و کسلم، چرا با او حرف نمی‌زنم و چرا او را نمی‌خندانم؛ و این، انگیزه‌یی بود که شاد و سرمست باشم، همه‌ی غم‌ها و ناراحتی‌هایم را فراموش کنم و دمی را که در کنار او هستم شاد و خندان باشم. اما از فردا این امید را ندارم. این امید را از خودم قیچی کرده‌ام و به دنبال آنچه کلید زندگی فردای ما باشد این شهر را ترک می‌کنم. آخرین باری که دیدمت، سه‌شنبه‌ی هفته‌ی پیش بود. چند دقیقه‌یی با تو بودم و بعد ترکت کردم که خودم را به دکتربرسانم. بدبختانه آن شب دکتر نیامد. تا نزدیکی‌های نیمه‌شب، تنها و بدبخت، در کوچه‌ها و پس‌کوچه‌ها پرسه زدم.
سفارش:10
باقی مانده:2