قصه های منظوم از 14 معصوم جلد 13، اسب چموش

روانکاوی وجودی انتقاد سارتر به روانشناسی فروید. «روانکاوی وجودی» بخشی است از کتاب «هستی و نیستی»، اثر فلسفی معروف ژان پل سارتر. این بخش از «هستی و نیستی» به صورت کتابی مستقل نیز به زبان انگلیسی ترجمه شده است. سارتر در «روانکاوی وجودی» با اتکا به نظریات اگزیستانسیالیستی خود در باب وجود و ماهیت انسان به نقد دیدگاه‌های فروید درباره ناخودآگاه و جبر غریزه می‌پردازد. نقد سارتر به آراء فروید درباره روان انسان بر مبنای این عقیده اگزیستانسیالیستی اوست که وجود بر ماهیت مقدم است و انسان ماحصل انتخاب‌های خود است و شخصیت و ماهیت هر انسانی بر اساس انتخاب‌های او شکل می‌گیرد نه بر اساس غرایزی که پیشاپیش در وجود او هستند و همچون نیروهایی جبری او را به این سو و آن سو می‌کشانند و شخصیت او را می‌سازند و اعمالش را رقم می‌زنند. سارتر در «روانکاوی وجودی» هر انسان را، بر اساس انتخاب‌هایش، فردی متمایز از دیگری قلمداد می‌کند و بر این باور است که نمی‌توان شخصیت و اعمال همه انسانها را بر اساس اصولی کلی و انتزاعی تحلیل کرد. به باور سارتر این اعتقاد که شخصیت و رفتارهای انسان تابع مجموعه‌ای از اصول کلی است به تقلیل انسان به موجودی مکانیکی می‌انجامد. نقد او به روانشناسی فروید که انسان را تابع غرایز و ناخودآگاه می‌داند از همین منظر است. سارتر انسان را موجودی آزاد می‌داند نه موجودی تابع غرایز. «روانکاوی وجودی» با ترجمه احمد سعادت‌نژاد و همراه با مقدمه رالو می بر این کتاب در نشر جامی منتشر شده است. درباره نویسنده: ژان ‌پل سارتر (1980- 1905)، فیلسوف اگزیستانسیالیست، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، منتقد و روزنامه‌نگار فرانسوی.

فراسوی نیک و بد توانست جایگاه «فریدریش نیچه» را به عنوان فیلسوفی صاحب نظر در اروپا به تثبیت برساند. این اثر بسیار ارزشمند که یکی از کتاب‌های مهم نیچه محسوب می‌شود، برای اولین بار در سال ۱۸۸۶ به چاپ رسید. کتاب «فراسوی نیک و بد» یک پیش‌گفتار، ۹ فصل و شعری پایانی دارد و نویسنده، تلاش می‌کند با سنجش ارزش‌های خیر و شر تفسیر متفاوتی از این موضوع ارائه دهد. در حقیقت، نیچه در این کتاب، سنت تفکر غربی در خصوص مفاهیمی مانند حقیقت، خدا، خیر و شر را رد می کند. این فیلسوف آلمانی نشان می‌دهد که جهان مسیحی در تقوایی کاذب و آلوده به بردگی غرق شده است. او با ذکاوت به فلسفه‌ای روی می‌آورد که زمان حال را جشن می‌گیرد و از فرد می‌خواهد که اراده و قدرت خود را بر جهان تحمیل کند. «فریدریش نیچه» در این کتاب وجود یک اخلاق عمومی برای همه‌ی انسان‌ها را رد می‌کند و ایده‌ها و مفاهیمی را ارائه می‌دهد که فلسفه در آینده باید به آن‌ها بپردازد و مورد بررسی قرار دهد.