قطار باز

ژوزه ادوآردو آگوآلوسا که تبارش به پرتغال و برزیل باز می‌گردد در سال 1960 به دنیا آمده و روزنامه‌نویسی و نویسندگی پیشه کرده است. او در آنگولا به دنیا آمده که همواره با کودتا، درگیری‌های نظامی، نزاع‌های خونین و استعمار دست‌و‌پنجه نرم کرده است. او که رمان‌هایش به بیش از بیست‌و‌پنج زبان ترجمه شده تحت تاثیر ادبیات آمریکای لاتین و نزدیکی ‌اش به آفریقا می‌نویسد. «آفتاب‌پرست‌ها»، رمانی شگفت‌انگیز است. روایت زندگی فلیکس ونتورا و آفتاب‌پرست یا بزمجه‌ای است که در خانه‌ای رو به زوال سکنا دارند و هر کدام روایتی غریب را از سر می‌گذرانند. ونتورا مرد زالی است که خاطره و گذشته می‌فروشد تا بورژواهای بی‌هویت را هویتی بخشد و بزمجه‌ی داستان نیز بورخس، نویسنده‌ی سرشناس آرژانتینی، است. زندگی این دو، جز وقت تماشای غروب، فقط در رؤیا به‌هم می‌رسد و این رؤیابافی‌ها است که پیرنگ اصلی داستان را پیش می‌برد. این رؤیاهاست که جادو و واقعیت را یکی می‌کند و ناتوانی در ارتباط میان این دو را رفع می‌سازد. هویت مهم‌ترین مفهوم آفتاب‌پرست‌هاست. هویتی که به دست آوردن و ساختنش همان اندازه برای مشتریان ونتورا اهمیت دارد که برای آگوآلوسای نویسنده و سایر آنگولایی‌ها و آفریقایی‌ها. آنگولا از آخرین کشورهای رهیده از استعمار غرب است. اما در آفتاب‌پرست‌ها این موضوع زیر قدرت جادو و استعاره جان می‌گیرد و تاریخ و ادبیات چون دو دوست ناتوان به‌هم می‌رسند و مبدل به واقعیتی می‌شوند که شبیه زندگی ارواح و اشباح سرگردانی است که دربه‌در یافتن جسمی برای حیات‌اند.

کتاب «دایناسورهای مرده» از مجموعه‌ی «تونل وحشت دانش»، کتابی است بامزه و خواندنی درباره‌ی زندگی دایناسورها، انقراضشان، و دیرینه‌شناسانی که روی موضوع دایناسورها و نحوه‌ی زندگی آن‌ها کار می‌کنند. اما این کتاب یک کتاب علمی کسل‌کننده نیست، بلکه پر از حقایق جالب، ترسناک و خنده‌دار درباره‌ی دایناسورهاست.   دایناسورها سال‌ها پیش به‌طور کامل منقرض شده‌اند. اما تا به ‌حال فکر کرده‌اید که ما چطور فهمیدیم آن‌ها چه شکلی بوده‌اند؟ در چه زمانی زندگی می‌کرده‌اند یا چه غذایی می‌خورده‌اند؟ دانستن این موضوعات را مدیون دیرینه‌شناسان هستیم. البته هنوز هم کلی معما درباره‌ی دایناسورها وجود دارد که دیرینه‌شناسان باید جوابشان را پیدا کنند. شاید دیرینه‌شناس بعدی تو باشی!