قواعد واگيري

شناسه محصول: 9786007405567 دسته: کتاب, انتشارات چشمه, علوم انسانی برچسب: انتشارات چشمه, قواعد واگيري, کتاب

توضیحات

قواعد واگيري

نویسنده	آدام کوچارسکی
مترجم	علی معظمی
نوبت چاپ	4
تعداد صفحات	402
نوع جلد	شومیز
قطع	رقعی
سال نشر	1401
سال چاپ اول	——
موضوع	علوم انسانی
نوع کاغذ	——
وزن	0 گرم
شابک	9786007405567

حمل و نقل

توضیحات تکمیلی

وزن	0.5 کیلوگرم

نظرات (0)

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “قواعد واگيري”

خلاصه کتاب PDF

اطلاعات فروشنده

فروشنده: aisa
هیچ ارزیابی یافت نشد!

محصولات بیشتر

فروخته شده

جناب گورکن 1/ جناب گورکن و غافل‌گیری بزرگ لی هابز سیدجواد راهنما

جناب گورکن 1/ جناب گورکن و غافل‌گیری بزرگ

22,000 تومان

معرفی کتاب جناب گورکن 1 اثر لی هابز

جناب « گورکن » سال های سال است که در هتل بوبلی کار می کند. او مدیر مناسبت های خاص است؛ یعنی مهمانی ها و مراسم شادی را در هتل برگزار می کند.

کار بابایش هم همین بوده. کار بابا بزرگش هم همین بوده. جناب گورکن و دستیارش، خانم « پیمز »، دارند برای برگزار کردن جشن تولد « سیلویا » آماده می شوند.

آقای « سسیل » و خانم « سلیا » پدربزرگ و مادربزرگ سیلویا هستند و هتل بوبلی هم مال آن هاست.

جناب گورکن سخت مشغول کار است، اما نمی داند چه چیزی در انتظارش است.

فکر می کنی جشن تولد خوب برگزار می شود؟ با جناب گورکن همراه شو تا بفهمی و...

اطلاعات بیشتر

خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران محمد مالجو

خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از 1309 تا 1320 در ایران

320,000 تومان

معرفی کتاب خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان سالاران از 1309 تا 1320 در ایران

دغدغه‌ی اصلی نویسنده‌ی کتاب خیز خام، بررسی زندگانی یکی از طبقات اجتماعی ایران است که پژوهشگران تاریخ معاصر کمتر به آن‌ توجه کرده‌اند. طبقه‌ای که محمد مالجو نام «مستمندترین مستمندان» را بر آن‌ها نهاده است. او در این اثر بازه‌ی زمانی مشخصی را در عصر پهلوی مطالعه می‌کند: اردیبهشت 1309 تا یکم شهریور 1320. اسناد آرشیوی مهم‌ترین منبع این پژوهش هستند.

درباره‌ی کتاب خیز خام

وقتی متون تاریخی را می‌خوانیم، اغلب به نام پادشاهان و اشراف‌زادگانی برمی‌خوریم که اعمالشان از زاویه‌ی دید یک نفر که همان تاریخ‌نگار باشد، روایت شده است. اغلب در پژوهش‌های تاریخی، مهم‌ترین گروه، یعنی مردم عادی، نادیده گرفته می‌شوند. حتی در عالم ادبیات، نویسندگان بسیاری معتقد بودند که زندگی مردم عادی، هیچ ارزشی ندارد و خوانندگان، وقتشان را با مطالعه‌ی چنین آثاری هدر نمی‌دهند. اندک‌اندک پس از انقلاب‌های متعدد در سراسر جهان و بازتعریف طبقات اجتماعی، اهمیت مردم طبقات متوسط و پایین برای تاریخ‌نگاران و نویسندگان بدیهی شد. آن‌ها می‌کوشیدند وضعیت اجتماعی انسان‌های عادی مانند پیشه‌وران، طبقه‌ی کارگر و بورژواها را در آثارشان منعکس کنند؛ اما همچنان تا مدت‌ها شرایط زیست یک طبقه نادیده گرفته می‌شد. طبقه‌ای که محمد مالجو، تعبیر «مستمندان» یا به‌طورکلی «مستمندترین مستمندان» را برای آن‌ مناسب دانسته است. مالجو که خود پژوهشگر حوزه‌ی اقتصاد سیاسی است، در دهه‌ی 90 شمسی بر آن می‌شود که چارچوبی تحلیلی برای کلیت اقتصاد سیاسی ایران ایجاد کند. او در خلال تحقیقاتش می‌فهمد که تاریخ‌نگاران و اقتصاددانان در مطالعاتشان گروهی از مردم را نادیده می‌گیرند و عقیده دارند که افراد این گروه فاقد هرگونه فاعلیت اجتماعی هستند. این گروه که از قضا تعدادشان کم نیست، در میان عوام به گدایان یا متکدیان شهرت دارند. این پژوهشگر به‌سراغ تحقیقات اندک جامعه‌شناسان در باب زندگی این گروه از مردم می‌رود؛ اما چنین تحقیقاتی بیشتر او را در ابهام فرومی‌برند و پاسخی به سؤالات بی‌شمار او نمی‌دهند. مالجو تصمیم می‌گیرد در حد توان خود با کمک گرفتن از اسناد تاریخی، جواب مسائل خود را بیابد. او پس از چند سال تلاش، متوجه می‌شود که بررسی شرایط زندگی این طبقه از مردم در سال‌های مشروطه تا انقلاب، کاری بس سترگ است و به چند دهه تحقیق و تفحص نیاز دارد. در نتیجه بازه‌ای از تاریخ معاصر ایران را برمی‌گزیند که از قضا از آن به‌عنوان یکی از شکوفاترین دوران‌های اجتماعی ایران معاصر یاد می‌شود: دوران سلطنت رضاشاه از سال 1309تا 1320. و از میان این مطالعات و پژوهش‌های چندین ساله، کتاب خیز خام به وجود می‌آید. اما چرا نام کتابْ خیز خام است؟ محمد مالجو در مقدمه می‌گوید که رضاشاه مدتی پس از رسیدن به جایگاه، مأموریت خود را «تهیه‌ی رفاه حال عموم» تعریف می‌کند و به وزیرش، محمدعلی فروغی، و دیگر اعضای کابینه فرمان می‌دهد که تمام تلاش خود را برای این هدف مبذول دارند. دیوان‌سالاران برای رسیدگی به مستمندان خیز برمی دارند؛ اما این خیز، خام می‌ماند و ناکام می‌شود.

افزودن به سبد خرید

سفارش:0

باقی مانده:1

فروخته شده

خط فاصله

6,000 تومان

روی میز یک کارد بود. همان که مادرم با آن گوشت تکه می‌کرد. بعد پدرم چرخید و تقریبا به نجوا رو به مادرم گفت: «قاچم کن.» مادرم گریه می‌کرد و پدر با اندوهی غیرقابل وصف از او می‌خواست قاچش کند؛ آن هم به دو قسمت مساوی. بعد نظرش عوض شد و گفت: «نه، چهار تیکه‌م کن.» نمی‌دانم آن دو تکه‌ی اضافی سهم که بود. بعد گفت: «فقط خواهشی از تو دارم و اینه که پوستم رو نکنی، چون فکر می‌کنم باید خیلی دردناک باشه.لطف کن تا زرد نشدم، تا نگندیدم، نصفم کن.» - از متن کتاب -

اطلاعات بیشتر

آفتاب پرست ها ژوزه ادوآرد آگوآلوسا مهدی غبرایی

آفتاب پرست ها

185,000 تومان

ژوزه ادوآردو آگوآلوسا که تبارش به پرتغال و برزیل باز می‌گردد در سال 1960 به دنیا آمده و روزنامه‌نویسی و نویسندگی پیشه کرده است. او در آنگولا به دنیا آمده که همواره با کودتا، درگیری‌های نظامی، نزاع‌های خونین و استعمار دست‌و‌پنجه نرم کرده است. او که رمان‌هایش به بیش از بیست‌و‌پنج زبان ترجمه شده تحت تاثیر ادبیات آمریکای لاتین و نزدیکی ‌اش به آفریقا می‌نویسد. «آفتاب‌پرست‌ها»، رمانی شگفت‌انگیز است. روایت زندگی فلیکس ونتورا و آفتاب‌پرست یا بزمجه‌ای است که در خانه‌ای رو به زوال سکنا دارند و هر کدام روایتی غریب را از سر می‌گذرانند. ونتورا مرد زالی است که خاطره و گذشته می‌فروشد تا بورژواهای بی‌هویت را هویتی بخشد و بزمجه‌ی داستان نیز بورخس، نویسنده‌ی سرشناس آرژانتینی، است. زندگی این دو، جز وقت تماشای غروب، فقط در رؤیا به‌هم می‌رسد و این رؤیابافی‌ها است که پیرنگ اصلی داستان را پیش می‌برد. این رؤیاهاست که جادو و واقعیت را یکی می‌کند و ناتوانی در ارتباط میان این دو را رفع می‌سازد. هویت مهم‌ترین مفهوم آفتاب‌پرست‌هاست. هویتی که به دست آوردن و ساختنش همان اندازه برای مشتریان ونتورا اهمیت دارد که برای آگوآلوسای نویسنده و سایر آنگولایی‌ها و آفریقایی‌ها. آنگولا از آخرین کشورهای رهیده از استعمار غرب است. اما در آفتاب‌پرست‌ها این موضوع زیر قدرت جادو و استعاره جان می‌گیرد و تاریخ و ادبیات چون دو دوست ناتوان به‌هم می‌رسند و مبدل به واقعیتی می‌شوند که شبیه زندگی ارواح و اشباح سرگردانی است که دربه‌در یافتن جسمی برای حیات‌اند.

افزودن به سبد خرید

سفارش:0

باقی مانده:1

حرفه: داستان‌نویس 2 فرانک ای.دیکسون،ساندرا اسمیت کاوه فولادی‌نسب، مریم کهن‌سال نودهی

حرفه: داستان‌نویس 2

98,000 تومان

معرفی کتاب حرفه: داستان نویس 2

فرانک ای. دیکسون و‌ ساندرا اسمیت در کتاب حرفه: داستان نویس 2، به وجوه تکنیکی داستان‌نویسی می‌پردازند و می‌کوشند عناصر فنی داستان را معرفی نمایند. این کتاب که جلد دوم از مجموعه‌ی حرفه: داستان‌نویس به شمار می‌آید، مفهوم پی‌رنگ، شخصیت‌پردازی و زاویه‌ی دید را آموزش می‌دهد و نحوه‌ی به‌کارگیری آن‌ها را در داستان تشریح می‌کند.

درباره‌ی کتاب حرفه: داستان نویس 2

از شکل‌گیری داستان‌نویسی مدرن در ایران، چیزی در حدود صد سال می‌گذارد. این حرفه‌ی ادبی که مستقیماً از غرب وارد شده، در تمام این سال‌ها تحت‌تأثیر سبک و نگرش غربی‌ها بوده است. نکته‌ی قابل‌توجه اینجاست که نویسنده‌ی ایرانی بیشتر از اینکه به شکل اصولی و قاعده‌مند این سبک و نگرش را آموزش ببیند، بیشتر با واسطه و مطالعه‌ی کتاب‌های داستانی آن را درک کرده. طبیعتاً، تکنیک‌ها و اصول داستان‌نویسی از این طریق، به شکل منطقی و درست انتقال پیدا نمی‌کنند. تعدادی از منتقدین، عقب‌ماندگی ادبیات داستانی فارسی را تا حدی به همین مسئله مربوط می‌دانند. آن‌ها اعتقاد دارند کمبود منابع آموزشی و آکادمیک داستان‌نویسی، تأثیری جدی بر روی داستان فارسی گذاشته و تا حد زیادی رشد آن را کند کرده. بر همین اساس، این دسته از منتقدین پیشنهاد می‌دهند باید تا جای ممکن منابع مهم آموزش داستان‌نویسی را ترجمه و تدریس کرد. ازجمله کسانی که به این دیدگاه اعتقاد دارند، کاوه فولادی‌نسب و مریم کهنسال نودهی هستند، مترجمانی که با ترجمه‌ی مجموعه‌ی حرفه: داستان‌نویس، به ویراستاری فرانک ای. دیکسون (Frank A. Dickson) و‌ ساندرا اسمیت (Sandra Smythe)، کوشیدند بخشی از این عقب‌ماندگی را جبران نمایند. کتاب حرفه: داستان نویس 2 (Handbook of Short Story Writing)، جلد دوم این مجموعه‌ی آموزشی است و تلاش دارد بخشی از قواعد و تکنیک‌های اصلی داستان‌نویسی را معرفی کند. اثر حاضر متشکل از جستارها و مقالات آموزشی در همین زمینه است که نویسندگان، ویراستاران و مدرسان برتر داستان‌نویسی آن‌ها را نگاشته‌اند. جلد اول مجموعه‌ی حرفه: داستان‌نویس، در حکم مدخل و معرفی فن داستان‌نویسی بود و در آن از اهمیت داستان، نویسندگی به‌عنوان حرفه و ایده‌پردازی صحبت شد. اما کتاب حرفه: داستان نویس 2، به شکل جدی وارد مبحث نویسندگی می‌شود و می‌کوشد قواعد الزامی این حرفه را آموزش دهد. فرانک ای. دیکسون و‌ ساندرا اسمیت برای این جلد به سراغ موضوع شخصیت‌پردازی، پی‌رنگ و زاویه‌ی دید در داستان‌نویسی رفته‌اند و سعی کردند آن را به شکلی کامل تشریح نمایند. در کتاب پیش‌رو برای هر کدام از این مباحث، چندین جستار وجود دارد که می‌کوشند آن مبحث را از زوایای مختلف توضیح دهند. در این کتاب شما با نقش پی‌رنگ در داستان‌ها، کشمکش در پی‌رنگ، داستان‌های فاقد پی‌رنگ، نحوه‌ی شخصیت‌پردازی، هم‌ذات‌پنداری در شخصیت‌ها و نحوه‌ی انتخاب زاویه‌ی دید آشنا خواهید شد.

افزودن به سبد خرید

سفارش:0

باقی مانده:1

فروخته شده

موصل، بدون پریچهر

25,000 تومان

در بخشی از کتاب موصل، بدون پریچهر می‌خوانیم

ساعت‌دزد می‌رود توی صف بی‌آرتی. اتوبوس که می‌رسد سوار می‌شود. من هم پشت‌سرش سوار می‌شوم. باید درست پشت‌سرش بنشینم، آن‌قدر نزدیک که حتی حساب تعداد نفس‌هاش هم دستم باشد. اتوبوس که راه می‌افتد، بی‌اختیار می‌چرخم و پشت‌سرم را نگاه می‌کنم. پریچهر باید جایی میان زن‌ها خودش را مخفی کرده باشد. دست راست ساعت‌دزد، همان دستی که ساعتم را قاپید، بالا می‌آید و پسِ سرش را می‌خاراند. آیا همین که این‌قدر از نزدیک او را زیر نظر گرفته‌ام، به معنی نادیده انگاشتن مسئولیت بی‌نهایتم در قبال او نیست؟ حتماً هست. درست مثل این‌که همین لحظه از توی جیبم یک چاقو دربیاورم و سرش را ببرم و از همین پنجره‌ی نیمه‌باز بیندازم وسط خیابان تا ماشین‌ها از رویش رد شوند و محتویات چرب‌وچیلی داخلش پخشِ آسفالت شود. تنش را هم همین جا رها کنم، همین‌جور نشسته روی صندلی: مجسمه‌ای بی‌سر. مسافرانی که می‌روند و می‌آیند هیچ شک‌شان نمی‌برد که این تن یک انسان واقعی است. خیال می‌کنند بازی است، یا همچین چیزی. مثلاً دوربین مخفی. به هوای یافتن دوربینی که مخفیانه حرکات‌شان را زیر نظر دارد، این‌سووآن‌سو چشم می‌گردانند. احتمالاً حتی با لبخند. لبخندی که می‌گوید «دست‌تون رو خوندم.» ولی فایده ندارد. هر چه نگاه کنند دوربینی نمی‌یابند. این‌جاست که لحظه‌ی سرنوشت‌ساز به مانند ماری در کمینِ طعمه از خفا بیرون می‌پرد: درست همان وقتی که از یافتن دوربینی که نیست نومید می‌شوند و درمی‌یابند واقعیت همان چیزی است که دیده‌اند، نه آن چیزی که با ساده‌لوحی خیال کرده‌اند. میدان رازی ساعت‌دزد از اتوبوس پیاده می‌شود و خیابان کارگر را می‌رود پایین، سمت میدان راه‌آهن. محله‌ی پریچهر. این احتمال که هم‌محلیِ پریچهر باشد تنم را می‌لرزاند.

اطلاعات بیشتر