دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
فروخته شده
لایلیوس در باب دوستی
110,000 تومان
« سیسرو » یکی از فیلسوفان رواقی است . محور تفکر رواقیون طبیعت است . طبیعت از نظر آنها صرفاً شامل موجودات این جهانی نیست ، بلکه کل موجودات اعم از انسان و خداوند را در بر می‌گیرد. این کتاب در باب دوستی نوشته شده است . بطور حتم درباره دوستی پرسش‌های فراوان و متفاوتی می‌توان مطرح کرد : رابطه دوستی با فضیلت ، پرسش‌های مربوط به چگونگی پایداری دوستی ، ویژگی‌های دوستی حقیقی و . . . . « سیسرو » تأثیر بسیاری از افلاطون و ارسطو پذیرفته است ، و در این کتاب به نقل قول‌های مستقیم و غیر مستقیم آرای این دو فیلسوف می‌پردازد . شاید ما دوستان بسیاری داشته‌ایم ، اما آیا می‌توانیم بگوییم دوستی حقیقی چیست و دوست راستین چه کسی می‌تواند باشد ؟ آیا دوستی نیاز روحانی ما به نفسی دیگر است ؟ آیا ما بدون دوست می‌توانیم زندگی کنیم ؟ این پرسش‌ها و هزاران پرسش دیگر در واقع برخاسته از روابط اجتماعی انسان‌هاست . آیا خود این روابط اجتماعی می‌توانند روابطی عقلانی باشند ؟
مبحث دوستی ، همانند دیگر مباحث فکری ، خط سیری در تاریخ اندیشه انسانی دارد که با افلاطون آغاز می‌شود و با ارسطو قوام می‌یابد . با ظهور مسیحیت مبحث دوستی وارد سپهری دگرگون می‌گردد و به نوعی یک امر روحانی و آسمانی تلقی شود . مترجم این کتاب بهنام اکبری پیش از این کتاب « آکویناس » را منتشر کرده و در حال ترجمه کتاب‌های « تاریخ فلسفه راتلج » و « در باب وحدت عقل » است .
در انبار موجود نمی باشد
توضیحات
لایلیوس در باب دوستی
| نویسنده | مارکوس تولیوس سیسرو |
| مترجم | بهنام اکبری |
| نوبت چاپ | ١ |
| تعداد صفحات | ١١٢ |
| نوع جلد | شومیز |
| قطع | رقعی |
| سال نشر | ١٣٨٩ |
| سال چاپ اول | – |
| موضوع | – |
| نوع کاغذ | تحریر |
| وزن | 150 گرم |
| شابک | 9789643118815 |
حمل و نقل
توضیحات تکمیلی
| وزن | 0.15 کیلوگرم |
|---|
نظرات (0)
خلاصه کتاب PDF
اطلاعات فروشنده
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: samanehfathi
- نشانی:
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر
فراسیاست (درباره‌ی سیاست حقیقت)
معرفی کتاب فراسیاست (درباره‌ی سیاست حقیقت)
امروزه همه‌جا از سیاست رهایی‌بخش سخن می‌گویند، مسئله‌ی اساسی شاید رهانیدنِ خودِ سیاست باشد. آلن بدیو در این کتاب، که نام «فراسیاست» بر آن گذاشته است، می‌کوشد مفهوم سیاست را در مقام یکی از شروط اصلی فلسفه بازسازی کند. «فراسیاست» نه به معنای فرا رفتن و برگذشتن از سیاست، بلکه برعکس به معنای مشروط کردن دوباره‌ی تفکر به دستاوردهای واقعی آن و سازمان دادن فلسفه حول مصادیقی از سیاست است که واقعاً نسبت به وضع موجود ناهمگون باشند. بدیو از درِ مخالفت با انواع علوم و فلسفه‌های سیاسی درمی‌آید که سیاست را به ابژه‌ی تأمل و طبقه‌بندی تقلیل داده‌اند و در مقولاتی چون اجماع و مدیریت افکار عمومی خلاصه کرده‌اند. او در عوض تمرکز خود را بر پرسش از امکان «سیاست حقیقت» می‌گذارد و بر این اساس، در کنار بررسی مجدد مفاهیمی چون دموکراسی و عدالت، به بازخوانی انتقادی یا همدلانه‌ی بعضی از آثار معاصرانش می‌پردازد، از جمله بازخوانی مسئله‌ی سوژه در کار آلتوسر، تاریخ کارگران به روایت رانسیر و پروژه‌ی سیاسی رفیق همرزمش سیلون لازاروس.
سیاست سال‌هاست که دیگر نقشی در تغییر ندارد! تعاریف را به‌هم‌ریخته‌اند و امر سیاسی و فلسفه‌ی سیاسی دیگر رستگارانه نیست و رهایی‌بخشی‌ای درون خودش ندارد؛ کرنش، مصالحه‌ی بی‌قیدوبند در خدمت قدرت و ثروت و له کردن هر‌روزه‌ی فرودستان، تبدیل به تفکر سیاسی و سیاست‌ورزی روزمره شده است. آلن بدیو، یکی از یگانه‌ترین مومنان به حقیقت، با ایمانش به قدرت کمونیسم، در کتاب «فراسیاست: درباره‌ی سیاست حقیقت» بر بازگشت به سیاست در معنای آن کنشی تأکید دارد که فرمی از مبارزه‌ی بی‌امان است. بدیو در ایستادگی برابر سیطره‌ی سرمایه‌داری هار که رابطه‌ی انسان با تمام ارگان‌های زیستی را یا بالکل قطع کرده یا به شکل عجیبی مخدوش ساخته، به جای تفسیر جهان، اتصال فلسفه و سیاست را در مسیر تغییر جهان بازتعریف می‌کند. کتاب فراسیاست، بحثی‌ست پیرامون امکان‌هایی که باید سیاست را با حقیقت یکی می‌کرد و این امکان‌ها از جامعه‌ی انسانی سلب شده است. فیلسوف بزرگ زمانه‌ی ما، او که در هفت دهه فلسفه‌ورزی‌اش همواره بر آگاهی، گفتوگو و مبارزه تأکید داشته، در کتاب فراسیاست، جمعی از فیلسوفان مارکسیست نیمه‌ی دوم قرن بیستم را پیش رو گذاشته و با دست گذاشتن روی ویژگی‌های مبتنی بر سیاست حقیقت نزد آلتوسر، رانسیر و لازاروس، یکی از دقیق‌ترین خوانش‌ها و بازخوانی‌های فلسفه و سیاست رهایی‌بخش را عرضه می‌کند.
فراسیاست (درباره‌ی سیاست حقیقت) - انتشارات نی
راهبردهای پژوهش (از منظر سازه‌انگاری در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل)
معرفی کتاب راهبردهای پژوهش (از منظر سازه‌انگاری در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل)
شیوه‌های متعارف پژوهش چنان با تکنیک‌های پیچیده و فنون خاص مطالعات تجربی و به‌ویژه روش‌های آماری گره خورده است که گاه پاره‌ای از گرایش‌های فکری و نظری عطای این گونه پژوهش را به لقایش می‌بخشد. اما با ظهور نظریه‌های بدیعی چون سازه‌انگاری دریچه‌ای نوین به پژوهش اجتماعی، سیاسی و بین‌المللی گشوده شده است. این نظریه مبتنی بر شناخت لایه‌های مختلف آگاهی انسانی و به دنبال یافتن عمق ساختارهای معنایی است؛ آن‌چه نظام و کارگزاران اجتماعی در جریان کنشی متقابل آن را برمی‌سازند.
راهبرد پژوهش سازه‌انگارانه در پی کاری متفاوت و متمایز از تصویرگری دقیق واقعیت اجتماعی است. بر این مبنا که چگونه با مشاهده‌ای مشارکت‌جویانه می‌توانیم تفاسیر، ذهنیت‌ها و معانی گوناگونی را درک کنیم که هویت اجتماعی و کنش‌های جمعی را تشکیل می‌دهند.
این کتاب برای کسانی طراحی شده است که خواستار کاربرد دیدگاه‌های سازه‌انگارانه‌اند، اما درعین‌حال در جست‌وجوی راهنمایی برای پرسش‌های «چگونه»، «چه» و «کجا»یند که در پژوهش‌های تجربی مطرح می‌شوند. در این کتاب بر مفاهیم و ابزاری تأکید می‌شود که به پژوهشگران در بررسی، تفسیر و تحلیلِ تداوم و تغییر کمک می‌کنند و به جای طرفداری از مدلی واحد یا مجموعه‌ای از روش‌ها، بر چگونگی تلفیق و گزینش مجموعه‌ای از راهبردها در طراحی پژوهش توجه می‌شود. کتاب با تکیه بر این نگرش تازه، افق‌های جدیدی بر پژوهش‌های معناگرا در حوزه‌ی سیاست و روابط بین‌الملل می‌گشاید.
راهبردهای پژوهش (از منظر سازه‌انگاری در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل) - انتشارات نی
زیبایی‌شناسی آلمانی
رشتۀ فلسفی زیبایی شناسی تا سال ١٧٣٥ نامی نداشت. در این زمان بود که آلکساندر گوتلیب باومگارتن در بیست و یک سالگی در رسالۀ استادی خود در دانشگاه هاله، تعبیر استتیک/زیبایی‌شناسی را به معنای epsteme aisthetike دانش ناظر به امور محسوس و متخیل باب کرد. اما نامگذاری باومگارتن روی این حوزه، به تعبیری، غسل تعمیدی دیرهنگام بود: از آن زمان که افلاطون در جمهور ارزش تعلیمی صور متعددی از هنر را زیر سوال برد و ارسطو در پاره‌های به‌جامانده از بوطیقای خویش اجمالاً از آنها دفاع کرد، زیبایی‌شناسی بی‌آنکه نامی داشته باشد بخشی از فلسفه بود.
به بیان مشخص، افلاطون زبان به اعتراض گشوده بود که هنرها از حیث شناختی بی‌مصرف‌اند و جز بده‌بستان تصاویر خشک و خالی امور جزئی، به جای حقایق کلی، کاری نمی‌کنند؛ اما ارسطو از هنرها در برابر اتهام افلاطون دفاع کرد؛ استدلال کرد که دقیقاً هنر، یا دست کم شعر است که حقایق کلی را به آسانی و به صورتی فهم‌پذیر بیان می‌کند، برخلافِ، مثلاً، تاریخ که سر و کارش با واقعیات جزئی است و بس. از طرف دیگر، اگرتجربۀهنرها بتواند پرده از برخی حقایق اخلاقی مهم بردارد، در پرورش اخلاق نیز، که دیگر محور تردیدهای افلاطون بود، نقش مهمی می‌تواند داشته باشد. شکلی از این واکنش به افلاطون در قسمت عمده‌ای از تاریخ لاحق فلسفه، هستۀ زیبایی‌شناسی را تشکیل می‌داد، و در واقع در بخش زیادی از قرن بیستم نیز همچنان عنصری کانونی در زیبایی‌شناسی بود.
دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد
- در این کتاب می‌خوانید:
- زیبایی‌شناسی آلمانی در قرن هجدهم
- زیبایی‌شناسی و غایت‌شناسی کانت
- زیبایی‌شناسی هگل
- زیبایی‌شناسی هایدگر
- زیبایی‌شناسی گادامر
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.