مجموعه اشعار نادر نادرپور

معرفی کتاب دعوت به دعای عهد زنان دریغا، من خود نیز در نوشتن این متن، بی تکلف نبوده ام، اما همه سعی ام این بوده در این سی و چهار سال؛ تا روح گفتار را در نوشتن شهود خویش (شعر) درک کنم. بهْکرد زبان مادری ما در گرو عبور از «ادبیّت مسموم» است. باید باور کنیم که زبان دیوانی و این نوع نوشتار عاریتی، سنگواره شده است. تیپ زبان ما نه ارعاب زبان و لغت عرب است، نه خودخواهی ترکیبات جفاکار اهل غرب! چهره زیبا و صبور زبان مادری ما، زبان بخشنده و فراپذیر گفتار است؛ در همه حوزه ها: ادبی، علمی، فلسفی، فنی، صنعتی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، هنری و ...! نه آنقدر متعصب هستیم که غیر به خویش راه ندهیم، نه آنقدر مظلوم و تسلیم ... که کلمهْ کش دیگران. ما «نیروهای جهانی زبان» را در جان و گفت خویش گوارده می کنیم تا در زیستْ بوم تازه خود، «حس تبعید» و «حصر معنا» نداشته باشند. آن چه خواندید بخشی از مقدمه ی کتاب «دعوت به دعای عهد زنان» است

معرفی کتاب شعر زمان ما 5 نیما یوشیج مجلد پیش رو از مجموعه ی “شعر زمان ما” با نقد و تفسیر “محمد حقوقی” به پدر شعر نوی فارسی، “نیما یوشیج” اختصاص دارد. “نیما یوشیج” کسی بود که توانست شعر سنتی فارسی را که روزگاری در زمره ی پیشتازترین اشعار میان زبان های دنیا بود اما سپس به بن بست و تکرار رسیده بود، به شعر روز جهان پیوند بزند. با اینکار، نیما به شعر فارسی فرصتی دوباره برای خودنمایی در میان اشعار دیگر زبان ها داد و فرصت قرار گرفتن در آن جایگاه والای پیشین را یکبار دیگر فراهم کرد. نیما توانست مفاهیم متنوع و اغلب متضاد برخی از بزرگترین شاعران فرانسه را گرد هم آورد و آن ها را در شعر فارسی به کار گیرد. او با ترکیب مفاهیم و اصول شعری “مالارمه” ، که نثر و قافیه را ترویج می کرد با دیدگاه انقلابی “رمبو” و رساندن این ترکیب به نوع پیوستگی و هماهنگی، موفق شد “شعر سپید” خود را به ادبیات فارسی معرفی کند. علاوه بر این وی با به کارگیری واژگان و اصطلاحات محلی، به سلیقه ی شعری ایرانیان گستردگی بخشید و به عنوان یکی از بزرگترین شاعران فولکلور ایران شناخته شد. نیما اصطلاحات رایج فارسی و صنایع ادبی تکرارشونده را برای جلوگیری از فرسودگی زبانی بیشتر کنار گذاشت و در نتیجه زبان شعر باستانی فارسی، که فقط از توانایی بیان حالت های ملایم و معروف عرفانی و عاطفی برخوردار بود، توانست قابلیت بیان اضطراب هیجان، نخوت و بی حوصلگی انسان مدرن را به دست آورد. در “شعر زمان ما” با تفسیر “محمد حقوقی” نشان داده می شود که چطور “نیما یوشیج” زبان شاعرانه ی فرسوده و ایستا را زبانی پویا، شاداب و زنده تبدیل نمود. . .