جنگل بزرگ اثر ویلیام فاکنر است. فاکنر (1898 _ 1962) تا پایان عمرش حدود بیست رمان و ده‌ها داستان کوتاه نوشت و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات سال 1949 شد. او نویسنده‌ی حماسه‌ی انسان‌های معمولی ولی شگفت‌انگیز آمریکاست. بسیاری از داستان‌های فاکنر در شهر خیالی یوکناپاتافا اتفاق می‌افتد، طوری که در جهان ادبیات، او را مالک انحصاری آن سرزمین می‌خوانند. در اوایل سال 1955 انتشارات رندوم هاوس به فاکنر پیشنهاد کرد مجموعه‌ای از داستان‌هایش درباره‌ی شکار و طبیعت را برای انتشار گرد آورد. جنگل بزرگ پاسخی به این درخواست بود. پنج شاهکار کوتاه ویلیام فاکنر در این مجموعه گرد آمده‌اند. احمد اخوت مترجم این اثر، پیش از هر داستان معرفی موجزی گنجانده است، همینطور زندگی‌نامه‌ی مختصر فاکنر به قلم خود نویسنده. جنگل بزرگ در سال 1955 منتشرشده که حاوی چهار داستان بوده با محوریت شکار و طبیعت. مترجم دو داستان این مجموه را که قبلا در ایران ترجمه و منتشر شده‌اند کنار گذاشته و سه داستان با همان موضوع و فضا به آن‌ها اضافه کرده است.

سرسخت‌ها و سخت‌کوش‌ها به زندگی باج نمی‌دهند. استوار و خدنگ در مقابل آن می‌ایستند و تا به هدف‌شان نرسند، دست از تلاش کردن بر نمی‌دارند. هاروکی موراکامی، نویسنده‌ی برجسته‌ی ژاپنی که کتاب او «از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم»، توسط مجتبی ویسی ترجمه شده، یکی از آنهاست. او در سال 1949 - اواسط قرن بیستم - در خانواده‌ای فرهیخته به این دنیا قدم گذاشت. در کودکی زیر نظر مادر و پدرش که در دانشگاه ادبیات ژاپنی تدریس می‌کردند با موسیقی و ادبیات روسیه و به طور کلی فرهنگ غرب آشنا شد و آثار نویسندگان بزرگ مثل کافکا، فلوبر، دیکنز، وونه گات، داستایوفسکی، جک کرواک، بالزاک و ... را مطالعه کرد. نویسنده‌ی «پین بال 1973» پس از پایان دوره‌ی متوسطه، در سال 1968 مطالعه‌ی هنرهای نمایشی را در دانشگاه واسدا شروع کرد. دو سال بعد، در سال 1971 ازدواج کرد و مثل همسرش که فروشگاه صفحه‌ی موسیقی داشت، او هم کافه و باری که در آن موسیقی جاز نواخته می‌شد، تاسیس کرد. موراکامی در 29 سالگی نویسندگی پیشه کرد. در گفت‌و‌گو با مجله‌ی اشپیگل گفت: «من از قبل چیزی ننوشته بودم و یک شخص معمولی بودم، یک باشگاه جاز داشتم و هیچ نوشته‌ای خلق نکرده‌بودم.» در 33 سالگی دویدن را با سخت‌کوشی و پشتکار بی‌نظیر آغاز کرد. طعم حضور در مسابقه‌ی ماراتن را اول بار در سال 1996 چشید و خاطرات‌اش از پروسه‌ی دشوار دونده شدن را در کتاب «از دو که حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم» نوشت که در ایران با استقبال خوانندگان روبه‌رو شد.