ملل 8 … آلمان

دانش مالیه نوین بعد از رساله دکتری هری مارکوویتز در زمینه سبد بهینه دارایی های مالی وارد مرحله جدیدی شد و بعد از وی افرادی همانند شارپه و لیتنر به تکمیل نظریه های مربوط به قیمت گذاری دارایی ها پرداختند. علاوه بر این در نظریه های نوین قیمت گذاری شکل های گسترده تری از نظریه ها تحت عنوان «الگوهای قیمت گذاری با عامل تنزیل تصادفی» مطرح شدند. از سوی دیگر طرح موضوعات اقتصاد اطلاعات و نامتقارن بودن اطلاعات در عرصه مالیه طی سه دهه گذشته موجب شد حیطه مطالعات و تحلیل ها در مالیه گسترده تر، عمیق تر و واقعی تر شود. در پی این تحولات طی دو دهه اخیر نیز کتاب های متعددی با رویکرد تحلیل اقتصادی - مالی نوشته شده است. در این کتاب سعی شده است کلیدی ترین مفاهیم علم مالیه همچون ساختار سرمایه، ادعای مشروط، اندازه مخاطره، قیمت گذاری دارایی ها، مشتقات مالی، بودجه بندی سرمایه و نواقص بازار مالی در هفت بخش مشتمل بر بیست وشش فصل و پیوست های تکمیلی با نثری ساده بیان شود

در بخشی از کتاب من و تو می‌خوانیم

با بازوهایی حلقه‌زده دور چوب‌اسکی‌ها ساک کفش‌ها در دست و کوله‌پشتی به دوش، مادر را دیدم که دور می‌زد. با او خداحافظی و صبر کردم تا بی‌ام‌و روی پُل ناپدید شود. مستقیم به سمت خیابان ماتزینی رفتم. ساختمان رای را رد کردم. در پنجاه‌قدمی خیابان لانا سرعتم را کم کردم. قلبم به‌شدت می‌زد. دهانم تلخ بود؛ انگار یک رشته مس لیس زده باشم. آن‌همه بار جلوِ حرکتم را می‌گرفت و درون کاپشنم مثل سونا شده بود. وقتی به تقاطع رسیدم، سرم را به گوشه‌ی دیگر چرخاندم. آن انتها، رو‌به‌روی کلیسایی مدرن، یک مرسدس شاسی‌بلند بود. السیا رونکانتو، مادرش، سومرو و اسکار توماسی را دیدم که داشتند چمدان‌ها را در صندوق‌عقب جا می‌دادند. یک ولوو با یک جفت چوب‌اسکی روی سقفش کنار شاسی‌بلند ایستاد و ربکاردو دوبوسز از آن خارج شد و از کنار بقیه گذشت. کمی بعد پدر دوبوسز هم خارج شد. خودم را عقب کشیدم، رو‌به‌روی دیوار. به چوب‌اسکی‌ها تکیه دادم و کاپشنم را باز کردم. مادر السیا و پدر دوبوسز داشتند چوب‌اسکی‌ها را روی سقف مرسدس محکم می‌کردند. السیا و اسکار توماسی با موبایل حرف می‌زدند. سومرو می‌پرید و ادای مشت زدن به دوبوسز را درمی‌آورد. مدتی طول کشید تا آماده شوند. مادر السیا از دست بچه‌هایی که کمک نمی‌کردند، عصبانی بود. سومرو روی سقف ماشین پرید تا چوب‌اسکی‌ها را بررسی کند و سرانجام راه افتادند. در طول مسیر در تراموا با آن چوب‌ها و کفش‌های اسکی، فشرده میان کارمندان کت‌و‌شلواری، ‌مادران و بچه‌هایی که به مدرسه می‌رفتند، احساس حماقت می‌کردم. می‌شد چشم‌هایم را ببندم و خیال کنم در تله‌کابینم. بین السیا، اسکار توماسی، دوبوسز و سومری. می‌توانستم بوی کره‌ی کاکائو را از میان کرم‌های برنز‌کننده بشنوم. می‌خندیدیم و با هُل دادنِ همدیگر از کابین بیرون می‌آمدیم.