موش کتابخانه 5… خانه جدید

معرفی کتاب چهره پنهان حرف کتاب «چهره پنهان حرف» شامل ده بخش و یک موخره است که موخره را افشین دشتی نوشته است. اما در یک تبویب موضوعی کلان تر می توان این نوشته ها را در سه بخش مقالات نظری، یادداشت ها و شطحیات ادبی تقسیم کرد. رویایی در این کتاب هم از کلمه و حرف و زبان شعر سخن به میان می آورد و هم از سید علی صالحی و نیما یوشیج و حافظ شیرازی. «چهره پنهان حرف» همان گونه که از نامش پیداست نوعی رفتار زبانی با حرف و کلمه است. اما در همه نوشته های منثور رویایی رفتار زبانی یکسانی وجود ندارد. در شطحیات به اقتضای موضوع، زبان شناور است و مبنایی برای استناد ادبی نیست. در یادداشت ها، خاطرات ادبی مرور می شود ولی در نوشته های انتقادی نویسنده به عنوان منتقد حضور فعالی در متن دارد.

رمان « اِلای افسون شده » در سال 1997 به چاپ رسید و در سال 1998 موفق به دریافت دیپلم افتخار نیوبری و چند جایزه معتبر دیگر شد و در سال 2004 از روی کتاب فیلمی به همین نام ساخته شد . موفقیت این کتاب باعث شد که نویسنده خود را بازنشسته کند و به طور تمام وقت به کار نوشتن بپردازد . آثار دیگر نویسنده عبارتند از : « دیو در شب » ، « قصه‌های شاهزاده خانم‌ها » ، « اشتباه پری » ، « آرزو » ، « دو شاهزاده خانم » و . . . چند کتاب دیگر . ( روایتی دیگر از افسانه سیندرلا ) « من هنگام تولد یک ساعت تمام بی‌وقفه گریه می‌کردم و ساکت نمی‌شدم . اشک‌هایم الهام‌بخش او شد . با دلسوزی به مادرم نگاه کرد و سرش را به چپ و راست تکان داد و بینی‌ام را نوازش کرد و گفت : هدیه من به تو اطاعت است . اِلا همیشه مطیع خواهد بود . حالا دیگر گریه نکن ، کوچولو . » یک پری افسانه‌ای در هنگام تولد برای نوزادی آرزو می‌کند که او همیشه فرمانبردار باشد . رمان « اِلای افسون شده» در سال 1997 به چاپ رسید و در سال 1998 موفق به دریافت دیپلم افتخار نیوبری و چند جایزه معتبر دیگر شد و در سال 2004 از روی کتاب فیلمی به همین نام ساخته شد . موفقیت این کتاب باعث شد که نویسنده خود را بازنشسته کند و به طور تمام وقت به کار نوشتن بپردازد . آثار دیگر نویسنده عبارتند از : «دیو در شب» ، «قصه‌های شاهزاده خانم‌ها» ، «اشتباه پری» ، «آرزو» ، «دو شاهزاده خانم»  و . . . چند کتاب دیگر .

“سماع جان” اثری است به قلم “جلیل مسعودی فرد” که در آن به “تبیین و تحلیل داستان های مثنوی” می‌پردازد. مثنوی حکایت انسانی است که از یار و دیار خود دور افتاده و از ماوای ازلی خود به زمین تبعید شده است. انسانی که در اینجا در عذاب غربت گیر افتاده و آرزوی بازگشت به وطن اصلی‌اش، با ارزش‌ترین انگیزه و دارایی اوست. عشقی که با خود به یادگار دارد، زندگانی‌اش را گرمی می‌بخشد و به او امید وصال و بازگشت به نیستان را هدیه می‌کند. هجده سطر اول مثنوی که به «نی نامه» معروف است و سرآغاز مثنوی یا خلاصه‌ای از آرای مولانا است، روایت آدمی را به تصویر می‌کشد که تنهاست و رنج غربت، او را به ناله و زاری انداخته است. آنچه نی از آن حکایت و شکایت کرده، شکایت از همان جدایی و دور افتادن است. دوری از آرامشی بهشتی، وصال یار و گیر افتادن در تله‌ی درد و رنج‌های دنیای مادی. مولانا نمی‌تواند آنطور که می‌خواهد، بیان کند که این داستان چقدر دشوار، اندوه‌برانگیز و غیرقابل‌توصیف است. تنها انسان‌هایی که این حس را درک کرده‌اند و سینه‌شان در غم فراق سوخته و آرزوی در هم آمیختن تمام وجودشان را دریده است، می‌توانند این رنج مشترک را درک کنند، همنشین انسان باشند و با همدلی خود، این داغ را کمی خنک کنند و سایه‌ای هرچند کوتاه را فراهم کنند. نی در این اشعار که از غم غربت می‌نالد، نشان از مردی غریب و پاکدامن و عابد است که با پاکی درونی و صیقل دادن جسم و روان از هر گونه پیوند و وابستگی رها شده و آماده است تا با دم عشق الهی نواخته شود. تمام مثنوی را می‌شود شرح این داستان دانست و “جلیل مسعودی فرد” در “سماع جان”، یک به یک “تبیین و تحلیل داستان های مثنوی” را به خواننده‌ی مشتاق، ارائه می‌کند.