مکتب در فرایند تکامل

معرفی کتاب مهر گیاه نویسنده در این رمان به تحول برزخ وار جامعه ای اشاره می کند که در تب و تاب مدرنیسم رضاشاهی قرار است نو شود. وقایع رمان در تابستان 1320و حول زندگی دو زن می چرخد. اولین زن جزو خانواده های ایرانی است که قبل از جنگ اول جهانی در روسیه زندگی می کردند”. شمس الضحی”، دختر خانواده اول که در رشته مامایی در پترزبورگ تحصیل می کند و دختر دوم، “رفعت “در بیروت به سر می برد. دو خانواده از دوستان قدیمی به شمار می روند که پس از سال ها به ایران مراجعت می نمایند. بازگشت آنها به ایران، مصادف است با دوران تحولات رضاشاهی. “رفعت “و “شمس الضحی”، نسبت به تغییرات این دوره واکنشی متفاوت نشان می دهند. رفعت با دیدن آزادی و تجدد، اخلاقیات را رها کرده به دختری بی بند و بار بدل می گردد. در حالی که شمس الضحی در کنار حضور در اجتماع و در عین تجدد، سنت ها را نادیده نمی گیرد و از آن دست فرو نمی شوید. .

"آشغالدونی" داستانی است به قلم "غلامحسین ساعدی" که از دریچه ی نگاه اول شخص بیان می شود. این شخص علی است که پسری نوجوان و شهرستانی بوده و همراه پدرش به تکدی گری می پردازد. شخصیت دیگر داستان یک دلال خون فروش است که علی و پدرش حین گدایی به طور اتفاقی با او برخورد می کنند. او خون فقرا را در ازای پول دریافت می کند و حالا علی که حدودا هفده سال دارد، به همراه پدر بیمارش به محل خونگیری می رود تا خونشان را بفروشند. علی خون می دهد اما پدرش به دلیل بیماری نمی تواند و به پیشنهاد همان دلال به بیمارستانی می روند که همه چیز را برایشان تغییر خواهد داد. علی پس از ورود به محیط بیمارستان و آشنایی با پرسنل آنجا، کارهایی برای خودش دست و پا می کند که هر روز بیشتر او را از آن نوجوان فقیر و ساده به فردی تبهکار تبدیل می کند. او به دختری به نام زهرا دل می بازد و کم کم با فروش غذای دزدیده شده از بیمارستان، بردن فقرا برای فروختن خون و خبرچینی برای مامورهای امنیتی، روز به روز بیشتر در این منجلاب که نامش "آشغالدونی" است فرو می رود. علی تا اواخر داستان که دیگر از شخصیت گیج و ساده اش فاصله گرفته و برای خودش جایگاهی یافته، اسمی ندارد. او ذاتا شخصیت شروری ندارد اما قرار گرفتن در محیطی که استعاره ی "آشغالدونی" برای آن به کار رفته، سبب رشد سرطان وار خصوصیات منفی در او می شود. بیمارستان در این قصه ، در واقع نماد یک شهر و اوضاع فرهنگی حاکم بر اجتماع آن روزهای ایران است؛ فرهنگی که بقا و بدست آوردن پول در آن باید به هر قیمتی صورت بگیرد.