می بینم بزرگ می شم جلد 6، حشرات

کتاب كاج‌هاي زرد: راويان داستان‌هاي کاج‌هاي زرد اغلب انسان‌هايي هستند که در مواجهه با يک موقعيت خاص مجبور به تصميم‌گيري مي‌شوند و البته گاهي اين موقعيت‌ها هستند که تصميم آدم‌ها را دچار خلل مي‌کنند و آن‌ها مجبورند تن به آن چيزي بدهند که شايد خودشان خيلي تمايل به انجامش ندارند. آدم‌هاي اين قصه‌ها با اين‌که ممکن است تنها نباشند اما وجه «تنهايي» آنها پررنگ‌تر از وجه «اجتماعي» زندگي‌شان است. در اين مجموعه مانند مجموعه قبل، پونه ابدالي نيم‌نگاهي هم به مسائل اجتماعي و حوادث پيرامون آن دارد مثل مهاجرت، خرافات،اعدام و ... . « هيچ کدام از لامپ‌هاي تزئيني روي بنا درست کار نمي‌کرد، بارها سيم کشي‌ها را چک کرديم. لامپ ها فقط يک روز روشن مي‌ماندند و بعد ساعت يازده همان شب خاموش مي‌شدند. من تازه بعد از سه سال اين موضوع را فهميدم، وقتي روز اول يک برقکار آوردم تا سيم‌کشي کل ساختمان را وارسي کند ديدم که همسايه‌ها چطور بهم نيشخند زدند. لابد انتظار داشتند که تا به حال من فهميده باشم که عوض کردن لامپ چاره‌ي کار نيست. اما من نفهميده بودم. کلاً آدم بي‌دقتي هستم. شايد به‌خاطر همين نفهميده بودم يا شايد اصلاً برايم مهم نبود که چرا چراغ‌ها درست کار نمي‌کنند. ولي حالا که مسئوليتش گردنم بود حس مي‌کردم بايد دقتم را بيشتر کنم، اما طرح عوض کردن سيم‌کشي و راست و ريست کردن لامپ‌ها با شکست مواجه شد. به‌هرحال بايد درست مي‌شد، حتما يک برقکار در اين شهر بود که مي‌توانست مشکل را پيدا کند و اين موضوع واقعا آن‌قدر کوچک و بي‌اهميت بود که نمي‌شد به راحتي از آن گذشت.» (از داستان شولا)

کتاب چگونه شعر بخوانيم:«از همان صفحه‌ي اول، خواننده‌ي «چگونه شعر بخوانيم» درمي‌يابد که، سرانجام، کتابي نوشته شده که مي‌خواهد به اين اتهام آدريان ميچِل [شاعر انگليسي] پاسخ بدهد: «بيش‌تر آدم‌ها به‌اين‌دليل بيش‌تر شعرها را ناديده مي‌گيرند که بيش‌تر شعرها بيش‌تر آدم‌ها را ناديده مي‌گيرند». ايگلتون خود را «نظريه‌پردازيْ ادبي با گرايشات سياسي» مي‌داند. دستاورد چشمگير اين کتاب اثبات اين موضوع است که نظريه‌پردازاني ازاين‌دست تنها کساني هستند که مي‌توانند نشان دهند که شعر به‌راستي در پِي چيست. ايگلتون، از طريق مجموعه‌اي از خوانش‌هاي درخشان و موشکافانه – از ييتس و فِراسْت و آودِن و ديکِنسُون – که طوري در دل کارکردهاي نقد تدوين شده‌اند که احتمالاً تشريح آن فقط از عهده‌ي او برمي‌آيد، نشان مي‌دهد که نظريه‌ي ادبي، اگر به‌طور جدّي درک شود، چگونه مي‌تواند زمينه‌اي براي درک شعر فراهم کند. اين کتاب دفاعيه‌اي حياتي از شعر در زمانه‌ي ما خواهد بود.» تري ايگلتون استاد ادبيات انگليسي و صاحب کُرسيِ جان ادوارد تِيلُور در دانشگاه منچستر است. از جمله آخرين آثار او: رُمان انگليسي‌زبان (2004)، خشونت دل‌انگيز: مفهوم امرِ تراژيک (2003)، مفهوم فرهنگ (2000)، محقّقان و شورشيان ايرلندي قرن نوزدهم (1999)، درآمدي بر نظريه‌ي ادبي (ويراست دوم، 1996)، و توهّمات پُست‌مدرنيسم (1996)