نامه‌ای در باب تساهل

مهاتما گاندی در سال‌ ١٨٩٢ جوانی‌ ٢٣ ساله‌، خجول‌، کم‌حرف‌، کوچک‌ اندام‌ و کاملاً معمولی‌ به‌ نام‌ موهانداس‌ گاندی‌، با گذشته‌ای‌ سرشار از شکست‌، از هندوستان‌ رهسپار آفریقای‌ جنوبی‌ شد. ده‌ سال‌ بعد، همه‌ ـ حتی‌ مخالفانش‌ ـ او را قدّیسی‌ می‌دانستند که‌ رهبری‌ صد هزار نفر را در یکی‌ از تأمل‌ برانگیزترین‌ تجربیات‌ تاریخ‌ به‌ عهده‌ گرفته‌ است‌: مبارزه‌ «ساتیاگراها»، جنگی‌ بدون‌ خشونت‌. وی‌ هنگامی‌ که‌ به‌ هند باز می‌گشت‌، دیگر موهانداس‌ گاندی‌ نبود بلکه‌ «مهاتما» بود، «روح‌ بزرگی‌» که‌ آزادی‌ کشورش‌ از سلطه‌ بیگانه‌ به‌ دست‌ او، بدون‌ شلیک‌ گلوله‌ای‌ میسر می‌شد. اکنات‌ ایسواران‌ (نویسنده‌ کتاب‌)، در هندِ گاندی‌ رشد کرد. در سنین‌ بین‌ بیست‌ تا سی‌ سالگی‌ بود که‌ اولین‌ دیدارش‌ با گاندی‌ انجام‌ گرفت‌. قصد او از این‌ دیدار، پی‌ بردن‌ به‌ راز دگرگونی‌ او بود ـ نه‌ راز گاندی‌ سیاستمدار، که‌ راز «گاندی‌، به‌ مثابه‌ یک‌ انسان‌.» ایسواران‌ بعدها در گرماگرم‌ کار حرفه‌ای‌اش‌ به‌ عنوان‌ نویسنده‌ و استاد، به‌ تمرین‌ مدیتیشن‌ پرداخت‌ تا به‌ مدد آن‌، همان‌ دگرگونی‌ روحی‌ را در زندگی‌ خود نیز به‌ وجود آورد. او اول‌ بار برای‌ بازدید از موسسه‌ فول‌برایت‌ به‌ آمریکا آمد و در سال‌ ١٩٦٠، مرکز مدیتیشنِ کوه‌ آبی‌ را در شهر برکلی‌ در ایالت‌ کالیفرنیا بنیان‌ نهاد. ایسواران‌ در حال‌ حاضر مرتباً سخنرانی‌هایی‌ در باره‌ گاندی‌، مدیتیشن‌ و شیوه‌ سیر و سلوک‌ روحی‌ در مذاهب‌ بزرگ‌ جهان‌ ایراد می‌کند. کتاب‌ حاضر با بخش‌ جدیدی‌ به‌ قلم‌ تیموتی‌ فلیندرز به‌ نام‌ «ساتیاگراها در عمل‌» و مقدمه‌ای‌ به‌ قلم‌ میشل‌ ان‌. ناگلر از دانشگاه‌ کالیفرنیا در برکلی‌ در اختیار علاقه‌مندان‌ قرار می‌گیرد.

نگرانی یا اضطراب چیزی نیست که فقط معدودی از انسانها را متأثر کند، حالت فراگیری است که انسان‌ها بروز می‌دهند. لیکن به جای ناامید شدن به واسطه ابهام و بی‌ثباتی زندگی، چه می‌شد اگر آن را می‌پذیرفتیم و در آن می‌آرمیدیم؟ انسان‌ها در دوران سختی به سر می‌برند. گاهی زندگی همچون رودخانه متلاطمی به نظر می‌آید که احتمال دارد ما را غرق و دنیا را نابود کند. پس چرا ما نباید به ساحل مطمئن- به الگوها و عادتمان- بچسبیم؟ نویسنده این کتاب می‌خواهد بگوید که آن نوع چسبیدن از روی ترس به عادت‌ها و الگوهای معمول ما را از تجربه بسیار رضایت‌بخش‌تر تمام و کمال زنده بودن باز می‌دارد. آموزه‌هایی که «پِما چُدرُن» در کتابش ارائه می‌کند- معروف به «سه تعهد»- گنجینه‌ای از خود در دسترس خوانندگان این کتاب قرار می‌دهد تا آن‌ها بیاموزند مستقیم وارد رودخانه شوند. وقتی این کار را انجام دادند به تدریج خواهند دید که نه تنها زیستن به این سبک چقدر بهتر به نظر می‌رسد بلکه با توجه و حمایت به طور طبیعی و مؤثر به دیگران نزدیک‌تر خواهند شد.