نگهبانان گاهول 2/ سفر

یکی از جذاب‌ترین رمان‌های املی نوتومب که شاید در نگاه اول شباهت زیادی به کارهای دیگرش نداشته باشد. داستان‌های نوتومب هیچ‌وقت داستان‌های پیچیده‌ای نبوده‌اند. یعنی داستان‌ها را هیچ‌وقت به شکل پیچیده‌ای تعریف نکرده و برعکس ترجیح داده شخصیت‌های پیچیده و چندلایه‌ای را برای داستان‌هایش انتخاب کند که سر درآوردن از درونیات‌شان آسان نباشد. اما چیزی که باعث می‌شود «پدرکشی» ظاهرا شبیه داستان‌های دیگرش نباشد این است که شخصیت اصلی داستان‌های نوتومب بیشتر وقت‌ها خود او هستند یا دست‌کم شباهتی به نویسنده‌ای دارد که پیش از این شناخته‌ایم. البته این‌بار هم خود نوتومب در داستان حاضر است، اما بیشتر به عنوان نویسنده‌ای که دارد داستانی را برای‌مان تعریف می‌کند. داستانی که مثل داستان‌های دیگر او درباره‌ی حسادت و باقی خصوصیت‌های انسانی است. داستان پسری که به عنوان عنصر اضافه از خانه بیرونش می‌کنند و او هم روانه‌ی جایی دیگر می‌شود تا به آرزوی بزرگش برسد. به شعبده‌بازی که در همه‌ی این سال‌ها سعی کرده به کمک فیلم‌های آموزشی و خوب دیدن برنامه‌ها اجرایش کند و البته در این میان نیز تکنیک‌های قمار و کلک زدن در بازی را یاد می‌گیرد. از این نظر پدرکشی دقیقا در فاصله‌ی شعبده‌بازی و کلک زدن در قمار اتفاق می‌افتد. بچه‌ای که دارد بزرگ می‌شود و به خانواده‌ی جدیدش کلک می‌زند. طبیعی است که عنوان کتاب خواننده‌اش را یاد سرگذشت ادیپ بیندازد. اما این نوع پدرکشی واقعا از آن نوع نیست که پیش از این خوانده‌ایم. و خود این کشتن هم به قدم زدن روی خط باریک شعبده و کلک زدن در قمار شبیه است. این کتابی است که می‌شود خواندنش را به هر کتاب‌خوانی پیشنهاد کرد.

تا پیش از تاسیس آکادمی افلاطون فیلسوف موجودی بود دوست‌دار دانش و حکمت. فردی که می‌اندیشید در میان جهان، سردرگم در لایتناهی کیهان، بی‌خود از خویش، مردد در نقطه‌ی آغاز و اتمام دنیا. اما با کلاسیک شدن حکمت فلاسفه‌ی دوران باستان فلسفه مسیری برعکس در پیش گرفت. فیلسوف دیگر به سوالات بزرگش نمی‌اندیشید بلکه به مرور حکمت پیشینیان مشغول شد و به قیاس مکاتب مختلف دست زد. کتب بسیاری درباره‌ی تاریخ فلسفه نگاشته شده است بر اساس تقسیمات زمانی و مکانی یا مکاتب و جریانات اصلی، اما کمتر کتابی است که به سرآغاز فلسفه بازگردد. هدف مؤلفان کتاب «پرسش‌های بزرگ فلسفی»، پرسه زدن در میان سوالات اساسی بشر است. پرسش از معنای زندگی، چیستی ما و جهان، هستی، اصول نخستین یا اولی، خدا و عدالت و آزادی، زیبایی و اخلاق، آغاز و فرجام کار ما و جهان و حقیقت. مولفان کتاب در این اثر به جهان ایده‌های اساسی فلسفه می‌روند تا با بهره‌گیری از حکمت حکیمان و دانش عالمان، از بودا تا نیچه و از سلیمان تا کامو، شعار اساسی فلسفه را بسنجند هر چند در پاسخ آن هم‌چنان مثل حکمای قدیم مردد باشند. «خودت را بشناس» پس از هزاران سال هم‌چنان شعار هر کسی است که جویای حقیقت است و با کوشش در یافتن معنای آن و گریز از تکرار دانش پیشینیان و یافتن کلان پاسخ‌ها می‌فلسفد.