نیستدر جهان

داستان‌های‌ گرد آمده‌ در این‌ مجموعه‌ عبارتند از: دفترچه‌ پس‌انداز، دخترک‌ ساده‌لوح‌، عاشق‌ و معشوِق، تازه‌ عروس‌، خداحافظی‌، شال‌ خاکستری‌، دوچرخه‌ قرمز، یکشنبه‌، درس‌، بوی‌ دود، دیوار دبیرستان‌ و سرخی‌ غروب‌. آلبا دِ سِس‌ پدس‌ در سال‌ ١٩١١ در شهر رم‌ متولد شد. پدر او کوبایی‌ و مادرش‌ ایتالیایی‌ بود و خود او با ازدواج‌ با یکی‌ از نجیب‌زادگان‌ ایتالیایی‌، تبعه‌ ایتالیا شد. پس‌ از مدتی‌ روزنامه‌نگاری‌، اولین‌ رمان‌ خود «هیچ‌ یک‌ از آن‌ها بازنمی‌ گردد» را به‌ چاپ‌ رساند (١٩٣٨). همان‌ طور به‌ نوشتن‌ مقالات‌ سیاسی‌ و ضد فاشیستی‌ ادامه‌ داد و مدتی‌ نیز به‌ خاطر آن‌ها زندانی‌ شد (که‌ تأثیر آن‌ در کتاب‌ «از طرف‌ او»، «عذاب‌ وجدان‌» و داستان‌ کوتاهش‌ به‌ عنوان‌ «دفترچه‌ پس‌انداز» آشکار است‌).

کودک ابدی روایت بیم و امید آخرین سال زندگی دختری است که با سرطانی نادر دست‌وپنجه نرم می‌کند: دختر نویسندۀ رمان، رمانی که آخرین تلاش نویسنده است برای زنده نگه ‌داشتن فرزندش... فورست نه‌تنها به واژه، بلکه به کل تاریخ ادبیات چنگ می‌زند تا راهی برای جاودان کردن دخترش پیدا کند. نویسنده در آخرین جملات کتاب اعتراف می‌کند: «از دخترم موجودی کاغذی ساختم. میز کارم را هر شب به صحنۀ نمایشی جوهری تبدیل کردم که بر آن ماجراهای خیالی اجرا می‌شدند. نقطۀ پایان گذاشته شده. کتاب را کنار کتاب‌های دیگر گذاشته‌ام. راه نجاتی در واژه‌ها نیست. پس خیال می‌بافم.» به این ترتیب، رمان در عین واقع‌نمایی چنان با تخیل آمیخته است که از برچسب زندگی‌نامه می‌گریزد و به یک «صحنۀ نمایش» خواندنی تبدیل می‌شود.

کتاب‌های «از خشم و هیاهو» و «سمفونی مردگان» از جمله رمان‌هایی هستند که در ادبیات ایران و جهان بسیار ستوده شده‌اند. هر دو رمان ذهن و زمان جامعه خویش را به تصویر می‌کشند و به چرایی‌های بسیار راه می‌برند. این کتاب تأملی است بر زمان و ذهن در این دو اثر، نویسندۀ گزاره‌های جامعه‌شناختی هر دو اثر را می‌کاود و با رمزگشایی از استعاره‌ها و مجازها، مخاطبان را به تأملی دیگر و به بازخوانی هر دو رمان دعوت می‌کند. سال ١٨٨٩ در تاریخ فلسفه، سال تعیین‌کننده‌ای است. در این سال «برگسون» نخستین اثر خود را با عنوان داده‌های بی‌واسطۀ وجدان منتشر ساخت که رسالۀ دکترای او بود. در این اثر برای نخستین بار، برداشتی تازه از مقولۀ زمان مطرح شد. برگسون به دو گونۀ زمان باور داشت. نخست زمان دروغین، ریاضی، مکانیکی یا بدل زمان که وی آن را زمان تقویمی می‌نامید، زمانی که ساعت آن را نشان می‌دهد. و زمان ارزشی و کیفی که او آن را زمان حقیقی می‌خواند و به باورش همان حرکت عقربه‌های ذهن آدمی است. نخستین زمان، امری بیرونی است و تقویم، حرکت زمین، سیارات و اجرام آسمانی آن را تعیین می‌کند و دومین زمان، روندی درونی، ذهنی و روانی است. وقتی می‌اندیشیم، برگذشته‌ای حسرت می‌خوریم، به کشف و شهودی می‌رسیم، به ارزیابی پندار، گفتار و کردار خود در آیینۀ جان می‌پردازیم، با زمان حقیقی سروکار داریم و چون اجازه می‌دهیم زمان بیرونی و تقویمی بر ما عارض شود بی‌آن‌که مجالی برای درنگ فلسفی، چالش جسم با جان، رویارویی درون با بیرون و مواجهۀ زمان کمی و کیفی داشته باشیم، بی‌گمان، معروض زمان تقویمی شده‌ایم. کتاب «از خشم و هیاهو تا سمفونی مردگان» سعی در مقایسه و تطبیق این زمان‌ها دارد.