پایان یک مرد

معرفی کتاب سرمایه در سده بیست و یکم چه عواملی در انباشت و توزیع سرمایه تأثیرگذارند؟ سؤالاتی در مورد سِیر تکاملی و بلندمدت نابرابری، انباشت سرمایه و چشم اندازهای رشد اقتصادی در مرکز توجه علم اقتصاد سیاسی قرار می گیرند. اما به دلیل عدم وجود اطلاعات کافی و الگوهای قابل اتکا، پیدا کردن جواب های قانع کننده برای این سؤالات بسیار سخت بوده است. توماس پیکتی در کتاب سرمایه در سده بیست و یکم، مجموعه ای منحصر به فرد از اطلاعاتی دقیق را مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد و پرده از الگوهای اصلی اقتصادی و اجتماعی برمی دارد. یافته های او در این کتاب، چارچوب های نظریه پردازی در مورد ثروت و نابرابری اجتماعی را تغییر خواهد داد. کتاب سرمایه در سده بیست و یکم، اثری بدیع، بلندپروازانه و جامع است که درک مخاطبین خود از تاریخ اقتصاد و شرایط اقتصادی در دنیای امروز را دگرگون خواهد ساخت.

توضیح کتاب : رمان سفر به مرکز زمین، اثر ژول ورن بوده و ماجرای سفر یک پرفسور آلمانی به نام اوتو لیدن‌براک به همراه برادرزاده‌اش را نقل می‌کند. آن دو بعد از رمزگشایی کتابی 700 ساله به زبان رومی در می‌یابند که می‌شود از دهانه آتشفشان به مرکز زمین رسید. آن‌ها با کمک یک راهنما به نام هانس این سفر را آغاز می‌کنند. از دهانه آتشفشان در روز و ساعتی معین پایین می‌روند، دایناسورها و حیوانات ماقبل تاریخ را میبینند و با خطراتی مواجه می‌شود و سرانجام هنگام بیرون آمدن ... اکنون که به رخدادهای آن روز پرحادثه فکر می‌کنم، سخت می‌توانم واقعیت ماجراجویی‌هایم را باور کنم، ماجراجویی‌هایی شگفت‌انگیز که وقتی یادشان می‌افتم، بهت زده می‌مانم. عمویم مردی آلمانی بود که با خاله‌ام، زنی انگلیسی، ازدواج کرد. عمو که به خواهرزاده‌ی یتیم و بی‌پدرش بسیار وابسته بود، من را دعوت کرد تا در خانه‌اش در سرزمین پدری، زیرنظر خودش مطالعه و تحقیق کنم. خانه در شهری بزرگ بنا شده بود و عمویم، استاد فلسفه، شیمی، زمین‌شناسی، کانی‌شناسی و علوم دیگر بود. یک روز که در آزمایشگاه وقت می‌گذراندم و عمویم خانه نبود، ناگهان احساس کردم باید بافت‌های بدنم را بازسازی کنم، یعنی گرسنه‌ام شد. می‌خواستم بروم سراغ آشپز فرانسوی‌مان که عمویم، پروفسور لیدنبروک، ناگهان در خانه را باز کرد و با عجله از پله‌ها آمد بالا. - اَکسِل ... اکسل ... اکسل... - با عجله راه افتادم، اما پیش از آنکه به اتاقش برسم، در حالی که پله‌ها را سه‌تا‌یکی می‌پریدم، پای راستش را محکم روی زمین کوبید: «اکسل ...» و با لحنی سراسیمه گفت: «داری می‌آیی بالا؟»