پنج نمایشنامه از انقلاب مشروطیت

معرفی کتاب مفاهیم روانکاوی هیستری نه می توان انکار کرد و نه می توان نادیده گرفت که پیدایش روانکاوی بی شک حاصل مواجهه “زیگموند فروید” جوان با بیماران مبتلا به هیستری بود. در زمانه ای که جامعه با تردید به واقعی بودن بیماری این افراد نگاه می کرد، فروید به مرور روش مرسوم درمان را کنار گذاشت و از آن پس با گوش سپردن به کلام بیماران و فریاد صامت تن ایشان دانست که مبتلا به هیستری تا چه اندازه رنج می کشد. فروید به ما آموخت تنها هیستری است که به دلیل تظاهرات منحصر به فرد و قابلیتش در نمادین سازی تنش و تعارض می تواند در کنار رویا شاهراهی باشد به سوی ضمیر ناآگاه. .

معرفی کتاب گفتارهای قدرت در این کتاب دو برداشت متفاوت از قدرت که بر اندیشه سیاسی غرب در دوران مدرن غالب بوده است مورد بررسی می باشد: یکی قدرت به منزله یک کمیت یا همان توانایی دست زدن به عمل، یعنی مقوله ای مستقل از خاستگاه و منبع مشروعیتش و دیگری قدرت به مثابه مقوله ای که مستلزم اجماع یا دست کم توافق عده کثیری است که در نتیجه آن اجماع و توافق، برای خود حقی را در دست زدن به عمل قائل شود.

معرفی کتاب مجموعه نامه ها ( نیما یوشیج) زنده یاد سیروس طاهباز مجموعه ی کامل نامه های نیما یوشیج (از انتشاراتدفترهای زمانه) را در سال 1368 برای نخستین بار منتشر کرد. اینک پس از بیستو پنج سال که از انتشار اولین چاپ این کتاب می گذرد، «موسسه انتشارات نگاه» بر آن شده است تا با تجدید چاپ مجموعه ی کامل نامه های نیما یوشیج بهکوشش سیروس طاهباز این کتاب نایاب را در اختیار دوست داران آثاربنیان گذار شعر نو ایران قرار دهد و هم چنین دین خود را به یگانه فردی اداکند که بیش از سی سال عمر خود را در راه گردآوری، نسخه برداری و تدوین آثارنیما یوشیج صرف کرد و در این راه هر سختی و رنجی را به عشق انتشار این آثار به جان خرید.  

معرفی کتاب 81490 آنچه کتاب 81490 می خوانید «سرگذشتی» نیست که براساس زندگی در بازداشتگاه های تمرکز اسیران نوشته شده باشد. نیز این اوراق از آنچه در «اردوگاه های مرگ» شنیده و دیده شده یا خود بر سرگذشته است روایتی نمی کند. این اوراق، تنها و تنها رونویس چیزهایی است که من در جریان یک سال گرفتاری خویش، در سلول انفرادی و اردوگاه های کار اجباری، شتاب آلوده بر پاره کاغذهایی یادداشت کرده، توفیق یافته ام از شبیخون های مکرر زندانبانان شان درامان نگه دارم بی آن که اکنون، هیچ گونه دستی در آن برده باشم حتا در نحوه ی بیان آن. در این یادداشت ها، بیش از هر چیز روی سخن با عزیزانی است که من در طاقت فرساترین لحظات آن آزمایش محنت بار، احساس می کردم که آن گونه سخت به دستان کودکانه شان آویخته ام. با دست راستم به دستان ایزابل و به دستان ژروم با دست چپم،ما می خواهیم که، دست کم، فرزندان ما از آنچه برما گذشته است آگاه باشند و این حقایق را هرگز از یاد نبرند. نیز در این یادداشت ها روی سخن با کسانی است که از آن دوران محنت و درد، در تاریخ زندگی خویش فصلی مشترک یافته ایم. و اکنون این کلمات، با همه ی نارسایی خویش آن دنیای ناانسانی را که ایشان نیز در آن درهم شکسته اند و خرد و متلاشی شده اند، بار دیگر بر پای می دارد. زیرا تنها و تنها هم این گروهند که می توانند آن را چنان که بود در خاطره ی خویش تجسم دهند. با نابینایی که هرگز مردمکانش از تابش نور تأثر نپذیرفته است چه گونه از رنگ ها حکایت توان کرد؟ و سرانجام، در این یادداشت ها روی سخن با همه آن کسانی است که به حقیقت با ما در این اعتقاد همداستانند که اگر مشیت الهی بر این قرار گرفته است که از اسیران بوخن والد، اشتروف هوف، داخاو، آشویتس، برگن بلزن و دیگرکشتارگاه ها چند تنی جان به سلامت ببرند، تنها از برای آن بوده است که اینان بی هیچ فتوری صدا بر دارند، از آنچه در این معابر دوزخ گذشت پرده برگیرند، و بر آنچه که دستکار عاشقان حکومت سرنیزه و زور بر میلیون ها تن مردم بی گناه رسید، شهادت دهند. ما، هم از آن دم که آزادی یافتیم، بر آنچه به ما رفت قلم عفو کشیدیم… بخشیدن؟ _ آری بخشیدیم. اما فراموش کردن _ نه! هرگز فراموش نمی کنیم!