پژوهشی در قصه اصحاب کهف: داستان هفت خفتگان

اژدها موجودی است ، و به عبارت بهتر ، هیولایی است اسطوره‌ای و پیدایش او نیز همچون هر اسطوره دیگری ریشه در دریافت‌های ذهنی انسان از واقعیت دارد . فرضیه‌ای که در این کتاب مطرح می‌شود و نویسنده کوشیده است در تأیید آن شواهد و دلایلی بیاورد ، درباره معنای اصطلاح اوستایی « اَژی دَهاک » است . مطابق این فرضیه اصطلاح اَژی دَهاک به دو بخش تقسیم می‌شود : نخست اَژی ، دیگری دَهاک . واژه نخست به معنای جانور دراز خمنده ( یا مار ) و واژه دوم به معنای سوزاننده یا سوزان است . نویسنده بر این اعتقاد است که همگان اژدها را موجودی می‌شناسند که آتش از دهانش بیرون می‌آید اما گاهی در فرهنگ برخی اقوام این هیولا چهره یا چهره‌های دیگری نیز دارد . در نقوش مهرهای استوانه‌ای یافت شده در میان‌دورود ، گاه جانور شگفت‌انگیزی را می‌توان دید به پیکر شیر ، او سر و دستانی مانند شیر دارد و دم و بال‌ها و چنگال پاهایش ، یادآور اجزای بدن عقاب است . این جانور را درحالی تصویر کرده‌اند که سر خود را به روی زمین خم کرده و از دهانش آتش بیرون می‌دهد .

کیش‌ زردشتی‌ در تاریخ‌ ادیان‌ جایگاه‌ ویژه‌ای‌ دارد و سرچشمه‌های‌ آن‌ را چه‌ بسا تا روزگار هند و اروپاییان‌ بتوان‌ پی‌ گرفت‌. این‌ ویژگی‌، کیش‌ زردشتی‌ را با عقاید هند باستان‌ پیوند می‌دهد و آن‌ را یکی‌ از قدیم‌ترین‌ ادیان‌ جهان‌ می‌سازد. وانگهی‌ آموزه‌های‌ زردشت‌ که‌ جنبه‌های‌ روحانی‌ و اخلاقی‌ والایی‌ دارند مطالعۀ این‌ دین‌ را بسی‌ مسرت‌بخش‌ می‌سازد. کتاب‌ حاضر نیاز دانشجویان‌ رشته‌ ادیان‌ به‌طور اعم‌ و دانشجویان‌ ادیان‌ ایران‌ به‌طور اخص‌ را به‌ طور کامل‌ پاسخ‌ می‌گوید، چه‌ اثری‌ قابل‌ فهم‌، مستدل‌ و خواندن‌ دربارۀ تحول‌ باورهای‌ و آداب‌ زردشتی‌ در طول‌ سده‌های‌ متمادی‌ است‌... کم‌تر اتفاِ می‌افتد که‌ کتابی‌ این‌ چنین‌ سرشار از اطلاعات‌، بدیع‌ و در عین‌ حال‌ لذتبخش‌ باشد. نشریۀ تاریخ‌ آسیا