کتابهای نارنجی جلد 4، حمله ی غول های آهنی و 6قصه ی دیگر

کتاب «نو ارغنون» یک اثر فلسفی است که توسط فرانسیس بیکن ، به زبان لاتین نوشته شده و در سال 1620 منتشر شده است. بیکن در مورد سیستم جدیدی از منطق توضیح می دهد که معتقد است از شیوه های قدیمی قضاوت برتر است. این روش امروزه به عنوان روش باکونی شناخته می شود. برای بیکن ، یافتن ماهیت یک چیز یک فرایند ساده کاهش و استفاده از استدلال استقرایی بود. برای یافتن علت "طبیعت خارق العاده" مانند گرما ، باید همه موقعیتهایی را که در آن گرما یافت می شود ، لیست کنید. سپس باید فهرستی دیگر تهیه شود که مواردی مشابه با موارد لیست اول را به جز کمبود گرما فهرست کند. جدول سوم مواردی را نشان می دهد که گرما می تواند در آن متفاوت عمل کند. "ماهیت شکل" یا علت گرما باید آن چیزی باشد که در همه موارد جدول اول مشترک است ، از همه موارد جدول دوم فاقد است و در موارد جدول سوم از نظر درجه متفاوت است. یکن امیدوار است که تحقیقات تجربی ، به همین ترتیب ، ایده های قدیمی علمی را در هم بشکند و به درک بیشتری از جهان و آسمان ها منجر شود.

برتراند آرتور ویلیام راسل، ارل راسل سوم ، همه‌چیزدان، فیلسوف، منطق‌دان، ریاضی‌دان، مورخ، جامعه‌شناس، نویسنده، فعال سیاسی، برنده جایزه ادبی نوبل و فعال صلح‌طلب بریتانیایی بود. راسل در سراسر عمر، خود را یک لیبرال، سوسیالیست و صلح طلب می‌نامید اگرچه بعضی مواقع بیان می‌کرد که ذهن شک‌گرای او موجب می‌شده که احساس کند که در معنای عمیق، در هیچ‌یک از این گروه‌ها قرار نداشته‌است. راسل، یکی از فیلسوفان برجستهٔ قرن بیستم به‌شمار می‌رود و «جنبش فلسفی مخالفت با ایدئالیسم» را در اوایل قرن بیستم رهبری می‌کرد. او را به همراه گوتلوب فرگه، جرج ادوارد مور و لودویگ ویتگنشتاین، از بنیان‌گذاران فلسفهٔ تحلیلی می‌دانند. او به‌همراه آلفرد نورث وایتهد سعی کرد تا با تلاشی بسیار زیاد و با کمک منطق کلاسیک، بنیانی منطقی برای ریاضیات بنا کند. برتراند راسل: «فلسفه از قدیم الایام ادعاهای بزرگ‌تری داشته است و نتایج کمتری نسبت به سایر شاخه‌های یادگیری داشته است... من معتقدم اکنون زمان آن فرا رسیده است که می‌توان به این وضعیت نامطلوب پایان داد» - بنابراین، کتاب دنیایی که من می شناسم، با تلاش کلاسیک برتراند راسل برای نشان دادن ماهیت، ظرفیت و محدودیت‌های روش منطقی- تحلیلی در فلسفه، آغاز می‌شود. فیلسوف بریتانیایی برتراند راسل کمک های قابل توجهی در این زمینه کرد، از جمله کمک به ایجاد حوزه ای از تحقیق به نام فلسفه تحلیلی و پیشبرد عمل منطق. او همچنین با تمرکز بر تجربه گرایی به روش های جدید به تأثیرگذاری بر توسعه فلسفه علم کمک کرد. زیربنای دیدگاه های راسل در مورد علم و متافیزیک در کتاب «دنیایی که من می شناسم» بیان شده است.