کتاب ایران در آتش

معرفی کتاب مقدمه ای بر جنبش های اجتماعی کتاب مقدمه ای بر جنبش های اجتماعی یک مقدمه جامع و تحلیل انتقادی از عمل جمعی در جامعه معاصر عرضه می دارد. در نیمه دوم قرن بیستم جنبش های اجتماعی به یکی از عناصر ثابت دموکراسی های مدرن تبدیل شده اند. به دنبال اعتراضات دانشجویی و کارگری دهه 1960 جنبش های دیگری که بر حقوق زنان، هویت های قومی، صلح و مسائل کلیدی در این حوزه بین المللی از تحقیقات و آثار نظری علوم اجتماعی بهره گرفته است. نویسندگان این کتاب مبناهای ساختاری جنبش های اجتماعی معاصر را بررسی می کنند که عبارتند از: نقش تولید سمبلیک در تکامل عمل جمعی و در ایجاد هویت: اهمیت عوامل سازمانی شبکه های اجتماعی و تعامل میان جنبش ها و نظام سیاسی. کتاب حاضر برای تبیین این موضوعات نمونه های فراوانی را از جنبش های اجتماعی در علوم اجتماعی و سیاسی به شمار می رود.

ونسان ون گوگ یا فینسنت ویلم فان خوخ یک نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به سر می برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو فروخت،اما اکنون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگر شناخته می شود. ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال سنگ بلژیک به عنوان مبلغ مسیحی فعالیت کرد. وی فعالیت های جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد. او از آنجاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال آخر عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ می باشد. ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقه کارگر مانند تابلوی سیب زمینی خورها، کافه های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل های آفتابگردان، شب های پرستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد. با آنکه ونسان ونگوگ در سراسر عمر کوتاه و به ویژه در ده ساله واپسین زندگی خود سرنوشتی اندوهبار و تراژیک داشت و از هنر چون ابزرا نجات شخصی بهره گرفت اما هرگز این حال و هوای تراژیک (جز در یکی دو مورد) در آثار او تاثیر نگذاشت و نقاشی های ونسان همچنان شاد، پر شور و شرر، سرزنده و ستایشگر زندگی، انسان و طبیعت ماند. تنها پس از بحران نخستین حمله های جنون، قطع رابطه با گوگن و سرانجام انتقال به بیمارستان روانی سن رمی است که تاثرات روحی ونسان خود را به تمامی در چند تابلو نشان می دهد و رنگ و خط و طرح صورتی چرخان، پیچ در پیچ و طوفان زا به خود می گیرد؛ شب پر ستاره اوج این عذاب و درد روحی است… . . . . .