تفسیر هیدگر از فلسفه هگل

کتاب مکتب های ادبی به قلم رضا سید حسینی، نویسنده و از چهره های تاثیرگذار امر ترجمه، نخستین بار در سال ۱۳۳۴ منتشر شد و سپس بارها به تجدید چاپ رسید، اکنون چاپ بیستم این اثر دو جلدی توسط انتشارات نگاه در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. اما مکتب ادبی چیست؟ به طور کلی مکاتب ادبی به جمع ویژگی ها و نظریاتی که در نتیجه ی فرهنگ، اجتماع و سیاست یک بازه ی تاریخی در ادبیات کشور یا منطقه ای ایجاد شده، اطلاق می شود. این ویژگی های مشترک در آثار اهل قلم نمود یافته و سپس به طور جداگانه با ضوابط و آیین های تعریف می شود و پیروان خاص خودش را پیدا می کند و آثاری که مربوط به یک سبک یا مکتب اند از آثار دیگر نویسندگان مجزا می شوند. این ویژگی ها یا به اصطلاح معروف ایسم ها از جمله موارد مهمی است که در زمینه ی نقد و بررسی آثار ادبی مورد توجه قرار می گیرد و جز استانداردهای ارزیابی و نقد مجسوب می شود. در کتاب مکتب های ادبی شامل بررسی تعدادی از مهم ترین این مکاتب هستیم که در جلد نخست آن باروک، کلاسیسم (اصول ادب و هنر و فلسفه ی روم و یونان)، رمانتیسم که اساس آن تخیل و احساس با تاکید بر فردگراییست، رئالیسم یا واقع گرایی، ناتورالیسم یا طبیعیت گرایی و هنر برای هنر و مکتب پارناس به چشم می خورد. تولد ادبیات جدید، سمبولیسم یا نماد گرایی، مکتب هایی از سمبلیسم، تحول مکاتب در روسیه، اکسپرسیونیسم یا تعبیرگرایی که ابتدا در نقاشی ایجاد شد و سپس به ادبیات ورود کرد، کوبیسم، دادائیسم که هرگونه اصول و قاعده را مضحک می دانستند، سورئالیسم که آنچه ماورای واقعیت است را بر مبنای خیال و سر ضمیر ارائه می کند، اگزیستانسیالیسم ، تئاتر نو و در نهایت دگردیسی رمان در جلد دوم این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. .

“واروژان” نامی است آشنا در عرصه ی آهنگ سازی و تنظیم آن که به شخصیتی بزرگ در آسمان هنر ایران به نام “واروژ هاخباندیان” اختصاص دارد. ثبت زندگی و فعالیت های حرفه ای این هنرمند ارمنی تبار، در کتابی که عنوانش نام “واروژان” را بر جلد دارد، توسط “حسین عصاران” صورت گرفته و این اثر علاوه بر این یک پژوهش ادبی مهم است، نوعی تاریخ نگاری از موسیقی ایران نیز به حساب می آید. ”واروژان” پس از اتمام تحصیل، به مدرسه ی موسیقی رفت و پس از کسب مهارت لازم، قطعاتی را آهنگسازی و تنظیم کرد که هنوز هم از جایگاه ویژه ای در صنعت موسیقی کشور برخوردارند. با اینکه بسیاری از موسیقی های برجسته از ذهن خلاق “واروژان” نشات گرفته بود، اما او تا مدت ها از نام خود برای ارائه ی آثارش استفاده نکرد. او از معدود آهنگسازانی بود که سبک منحصر به فرد خود را در موسیقی ایرانی حفظ کرد و نه به تاسی از جریان موسیقی روز دنیا و نه بر اساس موسیقی سنتی به تنظیم آهنگ نپرداخت. به این ترتیب امضای واروژان پای ترانه ها و آهنگ های مشهوری همچون “بوی خوب گندم”، “شام آخر”، “شب زده”، “کندو”، “ماه پیشونی”، “برادرجان” و “سلطان صاحبقران” باقی مانده و این ترانه های شنیدنی همچنان شنوندگان خود را به شوق می آورند. ”حسین عصاران” این اثر را از گفت و گو با نزدیک ترین همراهان و دوستان “واروژان” به رشته ی تحریر درآورده که از جمله ی این افراد می توان به “شهیار قنبری”، “حسن شماعی زاده”، “بابک بیات” و “اسفندیار منفرد زاده” اشاره نمود. “حسین عصاران” به منابع تحقیقی خود وفادار بوده و متون برگزیده برای این کتاب، عینا از مجلات و روزنامه ها و برنامه های رادیویی و تلویزیونی وارد کتاب شده اند. اثر همچنین حاوی تصاویر و عکس های مربوط به “واروژان”است که در اختیار دوستداران این هنرمند بزرگ عرصه ی موسیقی قرار گرفته است. .

معرفی کتاب زندگی و هنر سزان. سزان (متولد ۱۹ ژانویه ۱۸۳۹ – درگذشته ۲۲ اکتبر ۱۹۰۶) یکی از نقاشان برجسته و تاثیرگذار در دنیای هنر مدرن فرانسه بوده و به عنوان یکی از پیشوایان هنر پسادریافتگری شناخته می‌شود. آثار او از طریق ترکیبی منحصر به فرد از اصول نقاشی دریافتگری و اجرایی شده و همچنین به عنوان یکی از بنیان‌گذاران نقاشی پسادریافتگری شناخته می‌شوند. هر اثر از آثار وی، شاهکاری از استواری و تدبیر هنری است. سزان در دنیای هنر نوآوری‌های فراوانی داشته است. او نه تنها در روش اجرای نقاشی‌های خود، بلکه در سبک‌ها، تکنیک‌ها، بعدنمایی، ترکیب بندی و استفاده از رنگ‌ها نیز تغییرات و نوآوری‌های اساسی ایجاد کرد. این نوآوری‌ها به شکل چشم‌گیری بر هنر دوران بیستم تأثیرگذار بوده‌اند. نه تنها هم‌زمانان او بلکه هنرمندان بعدی نیز از این انقلاب‌های هنری بهره‌برداری کرده‌اند. هنرمندان بزرگی همچون پابلو پیکاسو از ترکیب بندی‌های سزان در اعمال خود استفاده کرده و جرئت کوبیسم را ایجاد کردند. همچنین هنرمندانی چون هنری ماتیس از تکنیک‌های رنگ‌آمیزی سزان الهام گرفته و از آن‌ها بهره‌برداری کردند. واژه‌های «سزان پدر همهٔ ما است» از دهان همین هنرمندان معروف خارج شده و نمایانگر تأثیر بی‌پایان سزان بر هنر مدرن است. او همیشه با شخصیتی محتاط و کم‌گفته شناخته می‌شد و این ویژگی موجب می‌شد که همواره در میان هنرمندان به عنوان یک فرد پرافتخار و با اهمیت شناخته شود. شهرت هنری سزان به مرور زمان بلند پایه‌ای گرفت و در سال‌های پایانی زندگی‌اش، جوانان هنرمند اهمیت و تأثیر او را به طور عمیق‌تر درک کردند. . . .