خواب و رویا فراسوی مرزها

معرفی کتاب شکسپیر قدم اول امروزه در اقصی نقاط جهان آثار شکسپیر را به روی صحنه می برند و می خوانند و مورد پژوهش قرار می دهند. چرا چنین اشتیاق و علاقه ای وجود دارد و ومهم تر از همه اینکه از چه رو باید چنین علاقه ای نسبت به یک نویسنده انگلیسی اهل استراتفورد که تقریبا 400 سال پیش چشم از جهان فرو بست وجود داشته باشد.

معرفی کتاب هنر در گذر زمان کتاب هنر در گذر زمان، اثری نوشته ی هلن گاردنر است که نخستین بار در سال 1926 به انتشار رسید. این کتاب که به عنوان برترین متن موجود در رابطه با تاریخ هنر در نظر گرفته می شود، سال های سال است که کتاب راهنمای کامل و جامعی برای تشریح مراحل مختلف توسعه ی هنر در جای جای جهان بوده است. هزاران هزار دانشجو از طریق این کتاب، روایت شدن داستان تاریخ هنر را به همراه تمامی جنبه های اجتماعی، دینی، اقتصادی و فرهنگی آن به نظاره نشسته اند و فهم خود را از هنر، معماری، نقاشی و مجسمه سازی ژرف تر ساخته اند. کتاب هنر در گذر زمان با بهره گیری از پرداخت کامل خود به تاریخ، تأکید ویژه اش بر شرایط تأثیرگذار و بازسازی های دقیق و پرمایه ی هنری، توانسته به جایگاهی ویژه در کتاب های مرجع دست یابد. کتاب هنر در گذر زمان علاوه بر توضیحات کامل، دربردارنده ی تصاویر متعدد و بااهمیتی است که این اثر را بدون تردید به مرجعی منحصر به فرد برای فهم چگونگی مسیر شکل گیری و توسعه ی هنرهای مختلف در طول زمان تبدیل می کند. .

“واروژان” نامی است آشنا در عرصه ی آهنگ سازی و تنظیم آن که به شخصیتی بزرگ در آسمان هنر ایران به نام “واروژ هاخباندیان” اختصاص دارد. ثبت زندگی و فعالیت های حرفه ای این هنرمند ارمنی تبار، در کتابی که عنوانش نام “واروژان” را بر جلد دارد، توسط “حسین عصاران” صورت گرفته و این اثر علاوه بر این یک پژوهش ادبی مهم است، نوعی تاریخ نگاری از موسیقی ایران نیز به حساب می آید. ”واروژان” پس از اتمام تحصیل، به مدرسه ی موسیقی رفت و پس از کسب مهارت لازم، قطعاتی را آهنگسازی و تنظیم کرد که هنوز هم از جایگاه ویژه ای در صنعت موسیقی کشور برخوردارند. با اینکه بسیاری از موسیقی های برجسته از ذهن خلاق “واروژان” نشات گرفته بود، اما او تا مدت ها از نام خود برای ارائه ی آثارش استفاده نکرد. او از معدود آهنگسازانی بود که سبک منحصر به فرد خود را در موسیقی ایرانی حفظ کرد و نه به تاسی از جریان موسیقی روز دنیا و نه بر اساس موسیقی سنتی به تنظیم آهنگ نپرداخت. به این ترتیب امضای واروژان پای ترانه ها و آهنگ های مشهوری همچون “بوی خوب گندم”، “شام آخر”، “شب زده”، “کندو”، “ماه پیشونی”، “برادرجان” و “سلطان صاحبقران” باقی مانده و این ترانه های شنیدنی همچنان شنوندگان خود را به شوق می آورند. ”حسین عصاران” این اثر را از گفت و گو با نزدیک ترین همراهان و دوستان “واروژان” به رشته ی تحریر درآورده که از جمله ی این افراد می توان به “شهیار قنبری”، “حسن شماعی زاده”، “بابک بیات” و “اسفندیار منفرد زاده” اشاره نمود. “حسین عصاران” به منابع تحقیقی خود وفادار بوده و متون برگزیده برای این کتاب، عینا از مجلات و روزنامه ها و برنامه های رادیویی و تلویزیونی وارد کتاب شده اند. اثر همچنین حاوی تصاویر و عکس های مربوط به “واروژان”است که در اختیار دوستداران این هنرمند بزرگ عرصه ی موسیقی قرار گرفته است. .