کتاب در بلند مدت همه مرده ایم

اکنون میان دو هیچ مجموعه‌ای از اشعار «فریدریش نیچه» فیلسوف و شاعر بزرگ آلمانی به شمار می‌آید. در حقیقت کتاب حاضر، اشعار فیلسوفی را دراختیارتان قرار می‌دهد که افکار و اندیشه‌هایش تأثیر بسیار عمیقی بر فلسفه‌ی غرب و حتی تاریخ اندیشه‌ی مدرن گذاشته است؛ با این اوصاف خواندن اشعار چنین فردی خالی از لطف نیست. وی در اشعارش معمولاً به موضوعاتی مانند خیر و شر، افول مذهب در جامعه‌ی مدرن و مفهوم ابر انسان می‌پردازد و با بهره‌گیری از استعاره، تمثیل و بازی‌های زبانی، تصویری عمیق از زندگی و پدیده‌های آن ارائه می‌دهد. با مطالعه‌ی کتاب «اکنون میان دو هیچ» شما نیز به این نتیجه می‌رسید که نیچه شاعر توانمندی بوده است؛ اما او خودش را علی‌رغم تمام توانایی‌ها به هیچ‌وجه شاعر نمی‌دانست و از شعر به عنوان بهانه‌ای برای انعکاس افکار و اندیشه‌هایش استفاده می‌کرد. در تمامی سطور این کتاب، شما نیز به وضوح این موضوع را درک می‌کنید؛ چرا که در جای جایِ «اکنون میان دو هیچ»، افکار نیچه‌ی فیلسوف بر نیچه‌ی شاعر چیره می‌شود. این مجموعه شعر خواندنی به بخش‌های مختلف «اشعار نوجوانی و جوانی»، «آوازهای شاهزاده‌ی دربدر»، «اندرزها و حکمت‌ها»، «هزل، نیرنگ و انتقام»، «مستانه‌سرایی‌های دیونیزوسی» و «پاره‌هایی از مستانه‌سرای دیونیزوسی» تقسیم شده‌است و این بخش‌بندی به شما کمک می‌کند درک درست‌تری نسبت به اشعار وی داشته باشید.

معرفی کتاب به سوی جامعه ای عقلانی همواره این پرسش پیش روی ما بوده که نظام سرمایه‌داری با این حجم مشکل عدیده‌ای که برای مردم سرتاسر جهان به وجود آورده و با حرکت بی‌وقفه‌اش در راستای گسترش نابرابری در جهان، نابودی محیط زیست و ... چه‌گونه توانسته دوام بیاورد و پایه‌هایش را این‌چنین محکم کند که در اذهان عموم مردم غیرقابل تغییر می‌نماید. سلطه‌ی این نظام پس از جنگ جهانی دوم روز به روز بیشتر و بیشتر و پس از فروپاشی بلوک شرق سیطره‌اش تمام و کمال شد، به‌گونه‌ای که در قرن بیست‌ویکم جز کره‌ی شمالی و شاید کوبا و ونزوئلا، هیچ کشوری وجود ندارد که بخشی از این نظام نباشد. برای رصد کردن این پرسش و پاسخ‌هایی که به درستی همه‌ی جوانب را در نظر بگیرد، کتاب « به سوی جامعه‌ای عقلانی» یورگن هابرماس، منبع بسیار درخوری‌ست. هابرماس در مقام یکی از قله‌های نظریه‌ی انتقادی‌ که قرن بیست و بیست‌ویک را درک کرده و تحولات گونه‌گون جهان را دیده و درباره‌شان نوشته است، در مجموعه مقالات گردآمده در کتاب به سوی جامعه‌ای عقلانی، همه‌ی حفظ ثبات و دوام سرمایه‌داری را نه به دلیل دستاوردهایش در رفع تبعیض و نابرابری، بلکه در شگردهای ویژه‌ای می‌داند که این نظام با تغییر محل منازعات فیصله‌بخش، فرم سیستماتیک تولید دانش را به گونه‌ای تغییر داده که مشروعیت خودش از نتایج انبوه پروژه‌ها و مراکز پژوهشی حاصل می‌شود! هابرماس با پرابلماتیک کردن این ماجرا، پرسش‌ها و طرح بحث‌هایی را پیش روی دانشجویان و محققان گذاشته و با دعوت از آن‌ها، بازخوانی و پرسشگری در خصوص ساختاری که با سیاست‌زدایی از توده‌ها، دانشگاهیان و متخصصان، برای خودش مشروعیت دائمی خریده را، از نو برپا کرده است.

خواندن این کتاب گاه به اندازه خواندن اثری از پروست بردباری و صبر می‌خواهد . نثر نویسنده این کتاب اگر نگوییم به همان زیبایی پنهان در لایه‌های تودرتوی جملات پروست است ، گاه پیچیدگی قلم پروست را می‌یابد و به راستی چه دشوار است خواندن متن کسی که چون پروست درباره پروست می‌نویسد . « پوله » از آن دسته منتقدان ادبی است که به جای نوشتن متن خشک نقادانه‌ای درباره اثر مورد نظر ، متنی ادبی درباره آن می‌نویسد : ادبیات در باب ادبیات . از سوی دیگر « پوله » منتقدی است که به قلب آگاهی آفرینشگر نویسنده نقب می‌زند ، خود را با تجربه نویسنده در لحظه آفرینش اثر همراه می‌کند و با مخاطب از این تجربه سخن می‌گوید . پس این که در خوانش متن پوله از پروست شاهد جملاتی پیچیده هستیم ، بی‌گمان از یکی‌شدن تجربه او و پروست نشان دارد . کتاب حاضر در گستره روان‌شناسی مستقیم یا غیرمستقیم ، تحلیل زیبایی‌شناسانه ، فلسفه ، اخلاق یا مابعدالطبیعه قرار نمی‌گیرد . گویی نویسنده آن بر فراز قلمرو گسترده جهان مارسل پروست ، مختصات فضایی خاص گسترانده که امکان شناسایی دسته‌ای از نقاط را در دل این قلمرو فراهم می‌سازد .