کتاب شهریار (نیکولو ماکیاولی)

معرفی کتاب مجموعه اشعار عارف قزوینی ابوالقاسم عارف قزوینی (۱۲۵۹ قزوین – ۲ بهمن ۱۳۱۲ همدان) شاعر و تصنیف‌ساز ایرانی اهل شهر قزوین بود. او سراینده تصنیف‌های میهنی در دورهٔ مشروطه بود. خانه عارف قزوینی در محله حمدالله مستوفی شهر قزوین قرار دارد. عارف در سال ۱۲۵۹ هجری خورشیدی در قزوین به دنیا آمد. پدرش «ملا هادی وکیل» بود. عارف صرف و نحو عربی و فارسی را در قزوین فراگرفت. خط شکسته و نستعلیق را بسیار خوب می‌نوشت. موسیقی را نزد میرزا صادق خرازی فراگرفت. مدتی به اصرار پدر در پای منبر میرزا حسن واعظ، یکی از وعاظ قزوین، به نوحه‌خوانی پرداخت و عمامه می‌بست؛ ولی پس از مرگ پدر عمامه را برداشت و ترک روضه‌خوانی کرد. عارف در سال ۱۲۷۷ به تهران آمد و چون صدای خوشی داشت با شاهزادگان قاجار آشنا شد و مظفرالدین شاه خواست او را در ردیف فراش خلوت‌ها درآورد. اما عارف به قزوین بازگشت. در سال ۱۲۸۲ در زمان آغاز ۲۳ سالگی عارف زمزمه مشروطیت بلند شده بود عارف نیز با غزل‌های خود به موفقیت مشروطیت کمک کرد. وی نخستین تصنیفش را در ۱۸ سالگی ساخت. عارف، تصنیف‌های وطنی-سیاسی یا عشقی می‌ساخته و در هر دو زمینه نیز بی‌باک و سنت‌شکن بوده‌است. چون بیشتر تصنیف‌های عارف دربارهٔ و اوضاع زمانه بودند تأثیر بسزایی در مجامع آن روز داشتند. عارف از نخستین کسانی است که در ایران کنسرت برگزار کرد و به جنبهٔ غیر مجلسی بودن و مردمی بودن آن تأکید می‌ورزید. کنسرت‌های او همیشه پر رونق و پر ازدحام بود. عارف در مورد تصنیف و تصنیف‌سازی عقیده داشت که تصنیف نباید تحریر داشته باشد تا مردمی که صدا و تحریر ندارند بتوانند به راحتی از پس اجرای آن برآیند. عبدالله دوامی نقل می‌کند: هنگام خواندن یکی از تصنیف‌های عارف تحریر داده‌ است و عارف به حالت قهر با او درگیر شده که چرا تحریر می‌دهد. عارف در سراسر زندگی خود همیشه صراحت داشته و این دست کم در تصنیف‌های اجتماعی و سیاسی او به خوبی مشهود است. او بدون هراس آنچه را که فکر می‌کرد درست است بر زبان می‌راند تا جایی که صراحت او گاه باعث رنجش دوستان و یارانش می‌شد. . . .

معرفی کتاب معبد سپیده دم معبد سپیده دم سومین رمان در کتاب چهارگانه دریای حاصلخیزی است که توسط نویسنده ژاپنی یوکیو می شیما نوشته شده است. برای همین ، مانند دیگر رمان های این مجموعه ، میشیما به مکان های مختلفی سفر کرد تا در مورد همه چیز تحقیق کند ، از جمله وات آرون در بانکوک تایلند.در این کتاب از مجموعه، شیگکونی هوندا به دنبال کردن تناسخ پی در پی کیوکی ماتسوگه ، دوست دوران کودکی خود ادامه می دهد. وکیل هوندا در یک سفر کاری به تایلند می رود و با دختر جوانی روبرو می شود که به اعتقاد او دومین تناسخ دوست مدرسه اش است. یازده سال بعد او برای تحصیل به ژاپن سفر می کند و او به امید آن که چیزهای بیشتری درباره ی او بفهمد با او دوست می شود. داستان اصلی بین سالهای 1941 و 1952 اتفاق می افتد. آخرین فصل در سال 1967 است.در فصل اول از رمان در سال 1941 ، شیگکونی هوندا به عنوان مشاور حقوقی محصولات Itui در پرونده ای که مربوط به محموله ای خراب از داروهای تب بر بود ، به بانکوک فرستاده می شود. او از سفر خود استفاده می کند تا آنجا که می تواند تایلند را ببیند. وی پس از گشت و گذار در بسیاری از بناهای بزرگ ، از معبد سپیده دم دیدن می کند و عمیقا تحت تأثیر معماری مجلل آن قرار می گیرد ، که برای وکیل هوشیار نشان دهنده "حالتی طلایی" ، احساس مجلل ضد عقل گرایی و "فرار مداوم از هر سیستم منطقی سازمان یافته" است. سپس یک یک جلسه ی کوتاه با پرنسس هفت ساله برای او ترتیب داده میشود ،دختری که ادعا می کند تناسخ یک پسر ژاپنی است و همین باعث خجالت نزدیکانش شده تا حدی که او را در کاخ روزت حبس می کنند و ...