کتاب قفقاز در تاریخ معاصر

معرفی کتاب اسپارتاکوس اسپارتاکوس یک رمان تاریخی از هاوارد فاست نویسنده آمریکایی است که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. این در مورد شورش تاریخی بردگان به رهبری اسپارتاکوس در حدود 71 قبل از میلاد است. این کتاب الهام‌بخش فیلم 1960 به کارگردانی استنلی کوبریک و اقتباس تلویزیونی سال 2004 توسط رابرت دورنهلم بود.اسپارتاکوس با سه پاتریسیون جوان رومی آغاز می شود - کایوس، خواهرش هلنا و دوستش کلودیا، که چند هفته پس از سرکوب نهایی شورش بردگان، سفری را از رم به کاپوآ در امتداد ویا آپیا آغاز می کنند. در روز اول سفر، طرفین با چندین نماینده مواجه می شوند. یک سیاستمدار کوچک، یک تاجر مرفه از طبقه سوارکاری، یک تاجر شرقی و یک افسر جوان لژیون. همه آنها دیدگاه های مربوط به خود را در مورد افزایش ارائه می دهند. این سه نفر در بدو ورود به یک ویلای روستایی که قرار است شب را در آنجا بگذرانند، با مهمانان دیگری، چه تاریخی و چه داستانی، ملاقات می‌کنند، که یا نقش‌های کلیدی در وقایعی که به‌تازگی به پایان رسیده بازی کرده‌اند یا درک کافی برای تحلیل اهمیت برده‌داری دارند و ...

معرفی کتاب جمهور (افلاطون) کتاب جمهور، اثری فلسفی نوشته ی افلاطون است که در سال 381 پیش از میلاد مسیح به رشته ی تحریر درآمد. این کتاب که به شکل گفت و گویی میان سقراط و سه هم صحبت دیگر نوشته شده، تلاشی است برای تعریف جامعه ای بدون نقص و انسانی آرمانی که در آن زندگی می کند. در طول این گفت و گو، سوال های دیگری نیز مطرح می شوند: خوبی چیست؟ واقعیت چیست؟ دانش چیست؟ کتاب جمهور علاوه بر این، به هدف تعلیم و تربیت و نقش هم زنان و هم مردان به عنوان «محافظین» نوع بشر می پردازد. افلاطون با شفافیتی خارق العاده و استفاده های استادانه اش از داستان های تمثیلی، جامعه ای را به تصویر می کشد که در هماهنگی کامل است و توسط «پادشاهان فیلسوف» اداره می شود.

ونسان ون گوگ یا فینسنت ویلم فان خوخ یک نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به سر می برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو فروخت،اما اکنون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگر شناخته می شود. ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال سنگ بلژیک به عنوان مبلغ مسیحی فعالیت کرد. وی فعالیت های جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد. او از آنجاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال آخر عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ می باشد. ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقه کارگر مانند تابلوی سیب زمینی خورها، کافه های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل های آفتابگردان، شب های پرستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد. با آنکه ونسان ونگوگ در سراسر عمر کوتاه و به ویژه در ده ساله واپسین زندگی خود سرنوشتی اندوهبار و تراژیک داشت و از هنر چون ابزرا نجات شخصی بهره گرفت اما هرگز این حال و هوای تراژیک (جز در یکی دو مورد) در آثار او تاثیر نگذاشت و نقاشی های ونسان همچنان شاد، پر شور و شرر، سرزنده و ستایشگر زندگی، انسان و طبیعت ماند. تنها پس از بحران نخستین حمله های جنون، قطع رابطه با گوگن و سرانجام انتقال به بیمارستان روانی سن رمی است که تاثرات روحی ونسان خود را به تمامی در چند تابلو نشان می دهد و رنگ و خط و طرح صورتی چرخان، پیچ در پیچ و طوفان زا به خود می گیرد؛ شب پر ستاره اوج این عذاب و درد روحی است… . . . . .