مجموعه آثار احمد شاملو دفتر دوم

معرفی کتاب شوکران اندیشه شوکران اندیشه؛ خاطرات و اندیشه های آیت الله صالحی نجف آبادی نویسنده کتاب شهید جاوید» مرحوم آیت الله صالحی نجف آبادی از جمله علمای تراز اولی بود که جزو پیشروان روشنفکری و یا نواندیشی دینی به شمار می رود که تلاش کرد تا پیرایه و خرافه را از دین بزداید و اندیشه جدیدی از فلسفه دین را ارائه کند. صالحی نجف آبادی بر اهمیت مبانی کلامی و اخلاقی شریعت اسلام و لزوم تطبیق فقه و اصول با آن ها تأکید داشت و در رویکرد اجتهادی خود بر اهمیت دلایل عقلی و نقلی معتبر و بی اعتباری بسیاری از احکامی که به استناد اجماع و «ادعای اجماع» صادر شده، اصرار داشت که این امر منشأ مخالفت های بیشماری با آراء و نظرات او شد. وی به پیروی از استادش آیت الله بروجردی بر اهمیت فقه مقارن و تقریب گرایی و عدم تعصب در مواجهه با دستاوردهای فقهی اهل سنت اصرار می ورزید. او همچنین بر لزوم بازخوانی تاریخ و تأثیر آن در کشف حقایق شریعت واقف بود و به همین جهت در تاریخ و «علم رجال» تبحر داشت و بخشی از کشفیات کم نظیر خود در مورد احادیث مجعوله را در کتاب «غلو» و برخی مقالات دیگر آورده است. از دید وی دانستن تمام علوم لازمه امامت امامان نیست و امامان تنها آگاه به همه احکام اسلام و امور اجتماعی و سیاسی هستند و علم آنها در موارد دیگر استثنایی است و عمومیت ندارد. وی برای اثبات نظر خود بر روایات، قرآن، نظر علمای پیشین (شیخ مفید و شیخ طوسی، علامه حلی و سید مرتضی) استناد می کند. از دید وی آگاهی به امور غیبی در مواردی خاص به خواست خدا به امامان و پیامبر الهام می گردد و عمومیت ندارد.

این مجموعه مشتمل است بر مقالاتی در حوزة «جامعه‌شناسی سیاسی ایران» که حاوی یافته‌های تجربی در خصوص جنبه‌هایی از واقعیت سیاسی ایران کنونی است و از کاربست نظریه سیاسی و اعمال روش‌های تجربی در سطوح تحلیلی کلان، میانه و خرد واقعیت سیاسی ایران معاصر ناشی می‌شود. عناوین برخی از مقالات عبارت‌اند از: «تحلیل انقلاب اسلامی ایران با تاکید بر نظریة جامعة توده‌وار/ محمدعلی زکریایی»؛ «مبانی فقهی و عقیدتی انتخابات/ جواد اطاعت»، «ایران، جامعه‌ای پیشادموکراتیک/ حمیدرضا جلالی‌پور»، «واقعیت اجتماعی شهروندی در ایران/ سیدمحمود نجاتی حسینی»، «زمینه‌های اجتماعی فعال شدن گروه‌های میانجی در ایران/ فرحناز حسام» و «بررسی عوامل موثر بر بیگانگی سیاسی دانشجویان/ محمدتقی ایمان و حسین قائدی».