کتاب من

"آلن دوباتن" یکی از اعضای هیئت مدیره موسسه "مدرسه زندگی" کتاب های زیادی در باب رشد شخصیتی و فردی به انتشار درآورده است."در باب اعتماد به نفس" هم از کتاب های پرفروش او است که نگاهی دیگر به موضوع مهم اعتماد به نفس دارد. ما زمان زیادی را برای کسب اطمینان در بسیاری از تئوری های زندگی میگذاریم که ممکن است بسیار کم از آن استفاده کنیم.بعنوان مثال معادلات درجه دوم ریاضیات و یا مشتق دوم.این در حالی است که ممکن است تئوری های زیادی راجع به اعتماد به نفس در طول زندگی نیاموزیم که مسئله ای بسیار مهم در روابط اجتماعی،رسیدن به اهداف شخصی و یا تشکیل خانواده دارد.حتی کمبود این اعتماد به نفس ممکن است مارا در مسائل بسیار ساده که ما را آزار میدهد دچار مشکل کند.این جمله به نظر پیش پا افتاده است که بسیاری از دستاوردها نتیجه ی نبوغ یا مهارت بالاتر نبوده اند، بلکه فقط حاصل نوعی سرزندگی روحی بوده که اعتماد به نفس نامیده می شود. کتاب "درباب اعتماد به نفس" راهنمایی است برای یافتن ریشه های این کبود و تقویت اعتماد به نفس و چگونگی استفاده مناسب برای بهبود شرایط زندگیمان.  

 کتاب سلطه‌ي مذكر: به‌طور خاص بر اساس یک مطالعه انسان‌شناختی از جامعه بربر در قبیله کابیلی است. بوردیو در سال ۱۹۹۰ نخستین بار مفهوم جامعه‌شناختی نظم جنسیتی را مطرح کرد و سال‌ها بعد در اثر حاضر آن را بازنویسی و تکمیل کرد. او در این اثر رویکرد جدیدی به نظریه‌پردازی و پژوهش دربارهٔ نابرابری جنسیتی دارد. بوردیو نابرابری جنسیتی را مصداق پارادوکس دوکسا می‌داند و برای توجیه کلیت ظاهری این تفاوت‌های جنسیتی، دانشمندان علوم اجتماعی را به شناخت سازوکارهای تاریخی تاریخ زدایی و جاودانه سازی تفاوت جنسی فرا می‌خواند. از نظر او، عاملان اجتماعی طی فرایندی دوگانه دیدگاه مذکر را در مردان و زنان نهادینه می‌کنند و مردان را سوژه و زنان را ابژه می‌سازند و سپس زنان را به اتخاذ سبک زنانه و مردان را به اتخاذ سبک مردانه سوق می‌دهند؛ درنتیجه، تفاوت‌های جنسیتی و تبعات آنها را طبیعی می‌سازند. به عبارت دیگر، نظم جنسیتی برساخته‌ای فرهنگی و دلبخواهانه است. سلطه مذکر به عنوان عادت‌واره ای درک می‌شود که به زنان و مردان نقش از پیش تعیین شده‌ای می‌دهد. سلطه مذکر تصویری از گذشته جوامع اروپایی معاصر است. بوردیو در این اثر درصدد نمایش ناخودآگاهی جمعی است، ناخودآگاهی که بر جلوه‌های مدرن و پیشامدرن نظم جنسیتی جوامع مدیترانه‌ای تأکید دارد. او، در ادامه، به بحث درباره جامعه معاصر اروپا و جامعه کابیلی در قبل از سرمایه‌داری می‌پردازد. او معتقد است که سلطه مذکر ریشه در ناخودآگاه جمعی ما دارد و هرگز نمی‌توان آن را دید. سلطه مذکر را، چنان‌که از آن انتظار می‌رود، به سختی می‌توان به چالش کشید. امروزه بیش از هر زمان دیگری حل و فصل و بررسی ساختارهای نمادین ناخودآگاه مردمحور مردان و زنانی شبیه به مردان و زنان جامعه کابیلی دشوار است.