کتاب مهر گیاه

کتاب سفره آسمانی رمانی نوشته ی «دونالد ری پولاک» است که اولین بار در سال 2016 منتشر شد. در سال 1917، همه چیز برای برادران «جوئت» پس از مرگ پدرشان تغییر می کند. آن ها به سفری مخاطره آمیز به سوی شمال می روند، و از مرداب های متعفن مرز «جورجیا-آلاباما» و همینطور از زندگی زیر سلطه ی مردی بی رحم به نام «تادئوس تاردولر» می گریزند. در جنوب «اوهایو»، کشاورزی سالخورده به نام «فیدلر» و همسرش منتظر بازگشت پسرشان پس از غیبتی کوتاه هستند. «فیدلرها» اما اصلا نمی دانند زندگیشان چگونه قرار است دگرگون شود: زمانی که برادران «جوئت» به شهر می آیند و به ارتکاب جنایت هایی ادامه می دهند که آن ها را به تحت تعقیب ترین افراد در کشور تبدیل کرده است.

چه نیروهایی منجر به ایجاد دموکراسی می شوند؟ چرا گاهی اوقات فقط اتحاد ایجاد می شود و فروپاشی در زمان دیگری اتفاق می افتد؟ کتاب ریشه های اقتصادی دیکتاتوری و دموکراسی که توسط دو تن از مقامات برجسته این موضوع در جهان نوشته شده است ، چارچوبی برای تجزیه و تحلیل ایجاد و تحکیم دموکراسی ایجاد می کند. این کتاب عواملی که دولت و جنبشهای مردمی به سمت دموکراسی یا دیکتاتوری هدایت می کند را تشریح می کند. دارون عجم اوغلو و جیمز رابینسون استدلال می کنند که گروه های مختلف اجتماعی به دلیل نحوه ی تخصیص قدرت و منابع سیاسی ، نهادهای مختلف سیاسی را ترجیح می دهند. کتاب آنها ، موضوع سمیناری چهار روزه در مرکز تحقیقات بنیادی علوم اجتماعی هاروارد ،در زمینه مسائل اساسی در علوم اقتصادی بوده است. عجم اوغلو پروفسور دانشگاه اقتصاد کاربردی در موسسه فناوری ماساچوست چارلز پی. کیندلبرگر است. جیمز ا. رابینسون استاد در دانشگاه هاروارد است. وی عضو هیئت علمی دانشگاه هاروارد در مرکز امور بین المللی ودرهد و عضو برنامه انستیتوی کانادا برای تحقیقات پیشرفته در مورد موسسات ، سازمانها و رشد است. این کتاب در در 12 فصل و 6 بخش نوشته شده است. بخش اول پرسش ها و پاسخ ها، بخش دوم مدل سازی عرصه ی سیاست، بخش سوم ایجاد و تحکیم دموکراسی، بخش چهارم به کار گیری مدل ها ، بخش پنجم نتیجه گیری و آینده ی دموکراسی و بخش ششم پیوست نام دارد.

"مترو" کتابی است که توسط رمان نویس ژاپنی "هاروکی موراکامی" در مورد حمله ی تروریستی با گاز سارین که در سال 1995 در "مترو" توکیو انجام شده است ،نوشته شده است. این کتاب از یک سری مصاحبه با افرادی که تحت تأثیر این حملات قرار گرفته اند ، تشکیل شده و همچنین شامل مصاحبه با اعضای" آوم "، فرقه ی مذهبی مسئول حملات است. "هاروکی موراکامی" امیدوار بود که از طریق این مصاحبه ها ، بتواند بخشی از تاثیرات این حملات را، که رسانه های مهم ژاپن نادیده گرفته اند ، بیان کند و بر تاثیر گذاری این واقعه بر شهروندان معمولی تاکید کند. این مصاحبه ها تقریبا یک سال به طول انجامیده و از ژانویه 1996 شروع شده و در دسامبر همان سال به پایان می رسد و بسیاری از جنبه های جذاب روانشناسانه ی جامعه ی ژاپن را برجسته می کند.او در می یابد که کار، برای بیشتر مصاحبه شوندگان، اولویت بالا و یا اصلی را دارد و همچنین جداسازی ، فردگرایی و عدم ارتباط نیز ، از مضامین قدرتمندی بودند که در بسیاری از مصاحبه ها رایج بود. بسیاری از مصاحبه شوندگان ابراز سرخوردگی از ماتریالیسم در جامعه ژاپن و رسانه ها را کردند و همچنین به ناکارآمدی سیستم واکنش اضطراری در برخورد با حمله اشاره کردند. این کتاب همچنین شامل مقاله ی شخصی "هاروکی موراکامی" در مورد این حملات است. وی در مقاله ی "کابوس کور: ما ژاپنی ها به کجا می رویم؟" ، از عدم موفقیت ژاپنی ها در عبرت گرفتن از این حملات انتقاد می کند و اعتقاد دارد که ژاپنی ها ترجیح می دهند به جای تحلیل علل واقعی و جلوگیری از وقوع حوادث مشابه در آینده ،حمله ی تروریستی را به عنوان یک عمل افراطی توسط گروهی از دیوانگان بدانند.