کتاب گذشت زمانه

معرفی کتاب منطق ارسطو ارسطو یک فیلسوف و دانشمند یونانی در دوره کلاسیک در یونان باستان بود. وی بنیانگذار مدرسه لوکئوم و مکتب پیرامونی فلسفه و سنت ارسطویی بود. در کنار معلم خود افلاطون ، او را “پدر فلسفه غرب” خوانده اند. نوشتارهای او موضوعات بسیاری را در بر می گیرد – از جمله فیزیک ، زیست شناسی ، جانورشناسی ، متافیزیک ، منطق ، اخلاق ، زیبایی شناسی ، شعر ، تئاتر ، موسیقی ، بلاغت. ، روانشناسی ، زبانشناسی ، اقتصاد ، سیاست و دولت. ارسطو سنتز پیچیده ای از فلسفه های مختلف موجود در پیش روی او را ارائه می داد ، و بیش از هر چیز از غرب واژگان فکری خود را از آموزه های او به ارث برد و همچنین مسائل و روش های تحقیق را. در نتیجه ، فلسفه وی تقریبا در هر شکل از دانش در غرب تأثیر بی نظیری داشته است و همچنان عنوان موضوع بحث فلسفی معاصر است. ارگانون (لاتین: Organon) نامی است که شاگردان ارسطو بر مجموعه ی مقالات او در زمینه ی منطق نهاده اند. برگردان این اثر نفیس در سال 1378 توسط میر شمس الدین ادیب سلطلانی با نام منطق ارسطو (ارگانون) انجام گرفته است. کتاب منطق ارسطو از مقاله های زیر تشکیل شده است:1. م‍ق‍ول‍ه ه‍ا2. در پ‍ی‍رام‍ون گ‍زارش3. آن‍اک‍اوی‍ک ن‍خ‍س‍ت4. آن‍اک‍اوی‍ک دوم5. ج‍ای‍گ‍اه‍ه‍ای ب‍ح‍ث6. در پ‍ی‍رام‍ون اب‍طال‍ه‍ای س‍وف‍ی‍س‍ت‍ی.

ونسان ون گوگ یا فینسنت ویلم فان خوخ یک نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به سر می برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو فروخت،اما اکنون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگر شناخته می شود. ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال سنگ بلژیک به عنوان مبلغ مسیحی فعالیت کرد. وی فعالیت های جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد. او از آنجاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال آخر عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ می باشد. ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقه کارگر مانند تابلوی سیب زمینی خورها، کافه های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل های آفتابگردان، شب های پرستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد. با آنکه ونسان ونگوگ در سراسر عمر کوتاه و به ویژه در ده ساله واپسین زندگی خود سرنوشتی اندوهبار و تراژیک داشت و از هنر چون ابزرا نجات شخصی بهره گرفت اما هرگز این حال و هوای تراژیک (جز در یکی دو مورد) در آثار او تاثیر نگذاشت و نقاشی های ونسان همچنان شاد، پر شور و شرر، سرزنده و ستایشگر زندگی، انسان و طبیعت ماند. تنها پس از بحران نخستین حمله های جنون، قطع رابطه با گوگن و سرانجام انتقال به بیمارستان روانی سن رمی است که تاثرات روحی ونسان خود را به تمامی در چند تابلو نشان می دهد و رنگ و خط و طرح صورتی چرخان، پیچ در پیچ و طوفان زا به خود می گیرد؛ شب پر ستاره اوج این عذاب و درد روحی است… . . . . .

معرفی کتاب همسفر ها