کتاب گفتارهای قدرت

کتاب «بازار و دولت در ایران: سیاست در بازار تهران» به طور اخص درباره بازار تهران است و به طور اعم، روایتی نو از اقتصاد سیاسی ایران در یک قرن اخیر. در این کتاب نشان داده می شود که تاریخ تحولات ایران در عصر پهلوی و عصر جمهوری اسلامی، تا حدود زیادی داستان کشاکش نهاد سیاست و اقتصاد مدرن از سویی و نهاد بازار از سویی دیگر بوده است. به گفته مولف، این کتاب علاوه بر روایت اقتصاد سیاسی ایران، داستان تجربه ها و ترس ها و تردیدها و شکوه ها و خاطرات و آمال و آرزوهای بازاریان هم هست. کتاب، در عین حال که سبک روایی و همه فهم دارد و طبعا برای غیرمتخصصان جذاب است، فحوایی عمیق و علمی دارد و منبع مهمی برای دانشجویان علوم سیاسی و اقتصاد به شمار می رود.

معرفی کتاب منطق ارسطو ارسطو یک فیلسوف و دانشمند یونانی در دوره کلاسیک در یونان باستان بود. وی بنیانگذار مدرسه لوکئوم و مکتب پیرامونی فلسفه و سنت ارسطویی بود. در کنار معلم خود افلاطون ، او را “پدر فلسفه غرب” خوانده اند. نوشتارهای او موضوعات بسیاری را در بر می گیرد – از جمله فیزیک ، زیست شناسی ، جانورشناسی ، متافیزیک ، منطق ، اخلاق ، زیبایی شناسی ، شعر ، تئاتر ، موسیقی ، بلاغت. ، روانشناسی ، زبانشناسی ، اقتصاد ، سیاست و دولت. ارسطو سنتز پیچیده ای از فلسفه های مختلف موجود در پیش روی او را ارائه می داد ، و بیش از هر چیز از غرب واژگان فکری خود را از آموزه های او به ارث برد و همچنین مسائل و روش های تحقیق را. در نتیجه ، فلسفه وی تقریبا در هر شکل از دانش در غرب تأثیر بی نظیری داشته است و همچنان عنوان موضوع بحث فلسفی معاصر است. ارگانون (لاتین: Organon) نامی است که شاگردان ارسطو بر مجموعه ی مقالات او در زمینه ی منطق نهاده اند. برگردان این اثر نفیس در سال 1378 توسط میر شمس الدین ادیب سلطلانی با نام منطق ارسطو (ارگانون) انجام گرفته است. کتاب منطق ارسطو از مقاله های زیر تشکیل شده است:1. م‍ق‍ول‍ه ه‍ا2. در پ‍ی‍رام‍ون گ‍زارش3. آن‍اک‍اوی‍ک ن‍خ‍س‍ت4. آن‍اک‍اوی‍ک دوم5. ج‍ای‍گ‍اه‍ه‍ای ب‍ح‍ث6. در پ‍ی‍رام‍ون اب‍طال‍ه‍ای س‍وف‍ی‍س‍ت‍ی.

می گویند زادگاه فلسفه کشور یونان است و یونانیان اولین دولت -شهرها را به وجود آوردند. ضرورت و نوع حکومت از فلاسفه یونان همچون افلاطون و ارسطو آغاز گشته و تاکنون ادامه دارد. این که نوع حکومت باید چه شرایطی داشته باشد،دموکراسی باشد یا استبدادی،حدود و ثغور آن کجاست؟ آزادی چه مفهومی دارد و آیا باید از حکومت ها پیروی کرد یا خیر از مباحث مطرح شده در کتاب فلسفه سیاسی است. در قدم اول فلسفه سیاسی به نظریات فلاسفه یونان قدیم تا هگل و مارکس و فوکو پرداخته شده است. ناگفته نماند انقلاب 1789فرانسه از نقاط عطف تغییر حکومت و سیاست در کتاب حاضر است.

معرفی کتاب نویسندگان رئالیست آلمان در سده نوزدهم جورج لوکاچ، فیلسوف و نظریه‌پرداز ادبی بلندآوازۀ مجار، در این مجموعه جستارهای پرمغز دربارۀ مهم‌ترین نویسندگان رئالیست آلمان در سدۀ نوزدهم، از هاینریش فون کلایست تا یوزف فون آیشندورف، گئورگ بوشنر، هاینریش هاینه، گوتفرید کلر، ویلهلم رابه و تئودور فونتانه، چه از لحاظ تاریخ فرهنگی و جهان ادبی و چه از لحاظ پرداختن به سبک و فرم تک تک متون هفت تن از برجسته‌ترین نویسندگان رئالیست آلمان، افق‌های نوینی را به روی خواننده می‌گشاید. گرچه دفاع بی‌وقفۀ لوکاچ از رئالیسم در برابر ناپختگی‌ها و زمختی‌های ادبیات رسمی، رئالیسم سوسیالستی، در سراسر این جستارها، گاه پوشیده و گاه آشکار، رخ می‌نماید، هدف اصلی او البته روشن ساختن بستر و سیاق فکری، ادبی و تاریخی است که این نویسندگان بزرگ در بطن آن کار کرده‌ و بالیده‌‌اند تا بدین ترتیب خوانندۀ این جستارها به درک روشن‌تر و کامل‌تری از کار و بار ادبی این نویسندگان دست یابد.لوکاچ همچنین در مقام منتقد ادبی جایگاهی ممتاز دارد. درواقع، پس از ۱۹۴۵، در سالیان بسیار، او یگانه منتقد ادبی بود که توانایی داشت برای دیدگاه مارکسیستی در باب ادبیات از احترامی درخور برخوردار شود. در سال های اخیر، نوشته های ادبی او آماج حملۀ انواع دیگری از منتقدان مارکسیست مدرن تر و نیز منتقدان دانشگاهی ساختارگرا و پساساختارگرا قرار گرفته‌اند. اما همچنان که لوکاچ از کانون بحث بیرون رفته، شوروحرارت مباحثه و جدل هم کاستی گرفته و با این پیامد همراه شده است که آرای او دربارۀ نویسندگانی خاص تا میزان معیّنی در جریان غالب ادغام شده و به صورت بخشی از راست‌آیینی انتقادی درآمده است؛ گرچه با گذر زمان به‌ناگزیر بسیاری از تفسیرها و داوری های خاص او از دور خارج شده‌اند. لوکاچ پس از آنکه ناگزیر شد آرایی را پس بگیرد که به سال ۱۹۲۹در بین الملل کمونیستی به باد انتقاد گرفته شده بود، در دهۀ ۱۹۳۰، در حرکتی که خود آن را عقب‌نشینی تاکتیکی از حوزۀ سیاست وصف کرده است، به نقد ادبی روی آورد. اما آشکار است که کناره گیری او از سیاست داوطلبانه نبود و کوشید به طرق دیگر، و دربارۀ شخص او، با نقد ادبی، به فعالیت سیاسی ادامه دهد. می توان صورت ظاهر نوشته های ادبی او را در نظر گرفت، به سخن دیگر، این نوشته ها را یاری‌گر فهم ما از نویسندگان یا گونه های ادبی خاص (رمان تاریخی و رمان رئالیستی) دانست. اما، به همین سان، این نوشته ها را می توان همچون دخالت های رمزآمیز در بحث و جدل های سیاسی روز، مانند استالینیسم، معنی های ضمنی ایدئولوژیکی مدرنیسم یا اکسپرسیونیسم، «جبهۀ خلق»، یا «آب شدن یخ ها» در سال های پس از مرگ استالین قرائت کرد.