کرۀ شمالی

هدف از این كتاب كمک به دانشجویان است تا بتوانند به طور مستقل بدون نیاز به كلاس های متون تخصصی، تا اندازه ای بر ترجمه متون تخصصی روان‌شناسی به زبان انگلیسی تسلط یابند. برای كار در این زمینه به دو ابزار نیاز هست : واژه‌ نامه تخصصی روان‌شناسی و واژه‌ نامه انگلیسی به فارسی. مؤلف در مورد اولی واژه‌ نامه آرتور رِبِر و در مورد دومی فرهنگ هزاره را توصیه می كند. بدیهی است كه تسلط یافتن بر متون روان‌ شناسی به زبان انگلیسی به انگیزش و تلاش مستمر نیاز دارد. دانشجویان باید هر جمله متون روان‌ شناسی به زبان انگلیسی را به كمك ابزارهای فوق ترجمه كنند و برای دریافت بازخورد به این كتاب مراجعه نمایند. بهتر است آنها ترجمه های خود را نگه دارند تا پس از چند ماه پیشرفت خود را زیر نظر بگیرند. این یك فرایند است، پس پشتكار و شكیبایی حتماً نتیجه خواهد داد.  

معرفی کتاب فن نمایشنامه نویسی با “فن نمایشنامه نویسی” به قلم “لاجوس اگری”، تمام تکنیک های اساسی را که یک نمایش نویس موفق باید بداند، یاد بگیرید. در میان خیل بی شمار کتاب هایی که چگونگی نمایش نامه نویسی را آموزش می دهند، تعداد اندکی پیدا می شوند که رموز مربوط به ساختار نمایش نامه را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند. “فن نمایشنامه نویسی” نوشته ی “لاجوس اگری”، یکی از این معدود کتاب هاست که دستورالعمل های آن می تواند دقیقا با همان کیفیت، برای نوشتن داستان کوتاه، رمان یا فیلم نامه نیز به کار گرفته شود. ”لاجوس اگری” در “فن نمایشنامه نویسی”، زیر و بم نمایش نامه ها را ارزیابی می کند؛ او با آنچه که قلب یک نمایش را تشکیل می دهد کارش را آغاز می کند: با شخصیت ها. لولایی که تمام نمایش نامه های خوب بر آن استوارند، آدم ها و روابطشان هستند؛ آن ها هستند که در خدمت داستان قرار گرفته، آن را به جلو رانده و به آن زندگی می بخشند. در این بین درکی از انگیزه های انسانی و اینکه چرا افراد به طریقه ی خاصی رفتار و عمل می کنند نیز به دست می آید. “لاجوس اگری” از همه جا مثال می زند. از رومئو و ژولیت اثر ویلیام شکسپیر گرفته تا خانه عروسک به قلم هنریک ایبسن. او با این مثال ها نشان می دهد که چرا داشتن یک فرض اساسی در قالب رفتار انسانی و توسعه ی تغایر نمایشی بر اساس آن رفتار، برای نویسنده ضرورت دارد. “فن نمایشنامه نویسی” که شامل الفبای “لاجوس اگری” درباره ی فرضیات، شخصیت ها و کشمکش است، رویکردی مستقیم و راهنمایی مناسب برای دستیابی به حقیقت در نوشتن به حساب می آید.