کلاس اولی کتاب اولی (21)(بابا برفی در شب یلدا)(سطح 3)

روان شناسی عمومی که با عناوین زمینه روان شناسی ، درآمدی بر روان شناسی ، و گاهی فقط روان شناسی کتاب های چندی را شامل می شود. یکی از درس هایی است که غیر از رشته روان شناسی ، بسیاری از رشته های دیگر نیز در سرتاسر دنیا (هر چند به طور مختصر) چند واحد را به آن اختصاص می دهند.همه همکاران عزیز در رشته روان شناسی از این امر آگاه هستند که اگر دانشجویان رشته روان شناسی ، این درس را با عنوان "روان شناسی عمومی 1و2" در دو ترم تحصیلی آموزش داده می شود. عمیقا مطالعه کنند ، زمینه بسیار خوبی را برای گذراندن درس های دیگر در روان شناسی به دست خواهند آورد بدیهی است که همکاران عزیزی که این درس را تدریس می کنند باید بر مطالب گوناگون روان شناسی تسلط داشته باشند تا بتوانند این شالوده و زمینه محکم را در دانشجویان ایجاد کنند. دانشجویان روان شناسی با این درس وارد دنیای روان شناسی می شوند و نحوه تدریس آن می تواند آن ها را از همان ابتدا به این رشته علاقمند یا سرخورده کند.

معرفی کتاب به سوی جامعه ای عقلانی همواره این پرسش پیش روی ما بوده که نظام سرمایه‌داری با این حجم مشکل عدیده‌ای که برای مردم سرتاسر جهان به وجود آورده و با حرکت بی‌وقفه‌اش در راستای گسترش نابرابری در جهان، نابودی محیط زیست و ... چه‌گونه توانسته دوام بیاورد و پایه‌هایش را این‌چنین محکم کند که در اذهان عموم مردم غیرقابل تغییر می‌نماید. سلطه‌ی این نظام پس از جنگ جهانی دوم روز به روز بیشتر و بیشتر و پس از فروپاشی بلوک شرق سیطره‌اش تمام و کمال شد، به‌گونه‌ای که در قرن بیست‌ویکم جز کره‌ی شمالی و شاید کوبا و ونزوئلا، هیچ کشوری وجود ندارد که بخشی از این نظام نباشد. برای رصد کردن این پرسش و پاسخ‌هایی که به درستی همه‌ی جوانب را در نظر بگیرد، کتاب « به سوی جامعه‌ای عقلانی» یورگن هابرماس، منبع بسیار درخوری‌ست. هابرماس در مقام یکی از قله‌های نظریه‌ی انتقادی‌ که قرن بیست و بیست‌ویک را درک کرده و تحولات گونه‌گون جهان را دیده و درباره‌شان نوشته است، در مجموعه مقالات گردآمده در کتاب به سوی جامعه‌ای عقلانی، همه‌ی حفظ ثبات و دوام سرمایه‌داری را نه به دلیل دستاوردهایش در رفع تبعیض و نابرابری، بلکه در شگردهای ویژه‌ای می‌داند که این نظام با تغییر محل منازعات فیصله‌بخش، فرم سیستماتیک تولید دانش را به گونه‌ای تغییر داده که مشروعیت خودش از نتایج انبوه پروژه‌ها و مراکز پژوهشی حاصل می‌شود! هابرماس با پرابلماتیک کردن این ماجرا، پرسش‌ها و طرح بحث‌هایی را پیش روی دانشجویان و محققان گذاشته و با دعوت از آن‌ها، بازخوانی و پرسشگری در خصوص ساختاری که با سیاست‌زدایی از توده‌ها، دانشگاهیان و متخصصان، برای خودش مشروعیت دائمی خریده را، از نو برپا کرده است.